Alle inzendingen over trein OR stilte OR reizen

zondagmorgen de zon staat laag ik hoor het knorren van mijn maag iemand ronken die niet uitgerust de dag intrekt de stilte blust links van mij een dorp een wei een tent een fiets dan even niets de zon een plaag een knul een blaag boert cola bubbels hoog en laag de trein passeert een klein station erboven drijft een luchtballon…

Als ik levensmoe wordt mijn leven is voltooid ga ik eerst nog treinen reizen met de NS, 1e klas van Den Helder naar Maastricht van Roodeschool naar Vlissingen en op de terugreis ga ik op het knooppunt Utrecht in het hart van Nederland op de rails liggen zonder enige vertraging languit op het spoor liggen: eindpunt van mijn leven…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In de trein weet ik dat ik niet meer thuis kom Jouw ogen zullen niets terugzeggen Een klok tikt door de stilte…

Voor de eerste keer Word ik herinnerd 60 jaar en meer Auto rijden, wordt gehinderd Wel kan ik nog rijden Naar Zwitserland Vermoeiende reis vermijden Treinen wordt mijn band Bij de spoorwegen begonnen Dat was mijn begin Reizen zonder bonnen Gratis en zonder pin Half geld voor de 60 plusser Dat nemen ze mij niet af Als kunstenaar en…

ik schrik op de stilte laat zich even gelden dan ga ik over tot de orde van de nacht in de verte rijden treinen en ook de snelweg keert terug in mijn oren ach ja de stilte ik zou er soms bang van worden…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

allemaal onbeantwoorde vragen die ik probeer te overdenken met wat ikzelf heb meegemaakt iets dat bij me terugkomt in de trein het is dus niet altijd een voordeel een keertje 1e klas te reizen van Amsterdam naar Leiden en nog wel met een retourtje…

ik ga maar weer eens naar de Europoort tenslotte ben ik er geboren op zo'n korte dag mengt blauw zich met vuile strepen paarse proppen proberen nog wat te rekken iemand waarschuwt voor zakpeuteraars tegenover mij een man met brede neus hij houdt twee ballen in een hand en laat zijn vingers kraken een muziekje bereikt mijn oor…

groter gaapt het gat tussen trein en perron roepen wij bij vertrek nog woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten station en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte tussen trein en perron voor de tranen…

dit is het triest relaas van iemand zonder onderkomen die bij een spoorweg aangekomen de laatste trein maar heeft genomen naar niemandsland waarvoor slechts enkeltjes bestaan…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

hij werpt zijn schaduw op het spoor schrikt van het koude ijzer en één seconde wijzer maar voor hoelang..?…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

ter hoogte van de Dijksgracht in graffiti op een transformatorkast het hoofd van een opblaasdame in frivool pink…

Nee, ditmaal was ’t geen wissel die kapot ging, geen manke rails, geen pech door blikseminslag, geen staking die nog duren zou tot dinsdag, maar omdat men op geitenjacht slechts bot ving. Een kleiniggeitje, zegt u ? Zulks gebiedt dat ik u toevoeg: “Nou, dan spoort u niet !”…

mobiel in de trein en luister niet naar muziek ik kijk niet strak ik duik in mijn boek met mijn pen en zie voordat we onderduiken drie dromedarissen langs de rails en een vrouw die mooi leest met een rode sjaal de zon valt op haar…

ik spoorde op het ritme van rangeren stopte en trok op tussen langdurig stilstaan met op ruiten de druipende regendrop zoals altijd zag ik in beslagen ramen je gezicht passeren in de talrijke stops riep jij alle namen van stations verderop ik veegde strepen maar je kwam niet dichterbij alleen je ogen keken met veel…

nooit ergens zoveel in onbruik geraakte stukjes spoor gezien als onlangs in Frankrijk restanten van idyllisch gelegen lijntjes van weleer waarover moeder natuur zich met liefde ontfermt sporen van oxidatie op vermoeide rails geven kleur aan woelige geschiedenis van jaren her... in het oude stationsgebouw van Vers dat in gebruik is als…

de zomer moe van zonuren wacht op afscheid het verval nabij krijgt straks het wit van jouw huid zijn seizoen in de lange langzame trein naar morgen gaan wij als ongewisse reizigers teloor in de tijd op elk stopstation raken wij eenbeetje in onszelf verloren…

een krantenjongen met grote haast wil nog snel even op de fiets diagonaal tussen de gesloten spoorbomen door... de inkt is nog nat het nieuws vers doch de lezer weet van niets…

de wijzers in het groot radiant leunden tegen het avonduur ik had wat tijd en genoot riant van het dampende clair-obscur mijn gedachten spoorden naar de zon felrood onder het glazen fries bij de kiosk op het perron plantte ik hijgend mijn valies hier gonsde 't van gezelligheid onder de hoge stalen hemel wereldgeluiden stegen wijd…

Gezondheid is als liefde Onmisbaar in ons leven Mijn liefde voor boeken Als reizen per trein Aan mobiliteit hecht ik Waarde. Aan seks evenveel Literatuur en kunst inspireren Een hoofdletter 'L' en een kaatje-klein De nacht inspireert.…

eierdoppen in het gele gras veranda's met de maandagwas keukens met de geur van gas kaakjes in de plastic tas glanzende spoorrails waar ik op plas Remco Campert…

Klakken van hakken Duizend gezichten nee meer dansen langs je heen Duizend bestemmingen Ieder een ander thuis Hier kruisen onze wegen Duizend mensen nee veel meer Als we nou mailen dan hoeft het niet meer…

DEN HAAG - De aankondiging van de NS in Sprinters zonder wc reizigers een plaszak ter beschikking te stellen, leidde vrijdag tot smalende reacties bij Tweede Kamerleden. De NS ontspoort met een niew plan Moet u zo nodig?…hier een zak Voor al uw dringend ongemak Niet knoeien hoor als ’t even kan! Naast plaszak is een poepzak ook een goed idee…

Vanwaar ik kom waarheen ik ga daartussen rijd ik en probeer het een met het ander te verbinden maar het Nu zit me dwars dus rijg ik alle momenten-Nu vast aan een lange ketting die met mij over de rails raast Het vanwaar verlatend en het waarheen naderend zo moet eens in de nabije toekomst mijn nu aan het waarheen raken en ik…

dochter zal gaan trouwen Verderop een groep studenten Lallend over drank en katers Eén had ruzie met zijn vader Over studie, geld en centen Achter mij twee jonge meiden Eén dook met haar ex in bed De ander vond haar best een slet Maar kon het wel begrijpen Ik weet niet wie ze zijn Maar krijg alles van ze te weten Want ik reis met de trein…

Op verre reizen begint mijn hoofd arm aan prikkels te knikkebollen Ik raak vaak nog juist wakker versuft en verdoofd in mijn bedrijvige delen Bij voorbeeld is er weet van pas in de trein dat ik lang gelijk op bewoog met een buizerd tot hij precies daar waar het spoor zich kruist links af vloog richting Hodeida Airport Jemen Later bleek…