133 resultaten.
Vergeten ?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 775 Toen het bloed reeds was geronnen
en alle tranensporen uitgewist?
Nee, nooit, nimmer vergeten wat er is gebeurd,
die dag dat jouw bloed
de straat heeft rood gekleurd.…
Zoals de liefde is...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 149 Hartverwarmende ontmoetingen,
worden nooit meer uitgewist.
Wat van waarde was,
is waardevol gebleven.
De Lofoten langs de Noorse kust.
Het noorderlicht en de noorderzon.
De mist die over de Wadden trekt.
De liefde in het land van Avalon.
De liefdes van mijn leven.
Herinneringen zijn er eindeloos.
Zoals de liefde, die tijdloos is.…
schaak
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 370 de zon doet mee, wit als de maan
de wereld uitgewist, staat even stil
we reizen door de nacht
en passant fluit jij
een al bekende melodie…
in beweging van het leven
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 738 het ademt
wanneer winter
de bomen aftast
zoals jij de dagen
op glazen kalenders
langzaam geboren
en verder dragend, ver
weg
van kaartranden
met eenzelfde oceaan
die binnen in golven
en verklaarde waterwoningen
de lucht recht hangen
het ademt, jij ademt
in blauwe kruinen
en zelfs op een uitgewiste dag
als deze…
Hoge toon
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 674 Lopend in uitgewiste sporen
neemt de natuur mij in zich op
ik ben waar niemand mij kan horen
een krijsende papieren prop
rollend langs rulle waterkanten
laat ik alle woorden drijven
van de gestorven bloedverwanten
die mij hartenkreten schrijven
op hoge toon snijd ik hun fluitjes
uit dode stengels van het riet
door deze zingende geluidjes…
Flits
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 420 Het spoor dat kan leiden
naar de plek waar hij belandde
is uitgewist. Straalt zijn
licht mogelijk straks
onder dit gedicht?
Misschien een ijdele hoop;
ik was de enige die
hem neer zag
vallen, stil
maar met
een felle
flits.…
Scheiding
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 2.242 niet eens door
Je liet het allemaal op z'n beloop
Je vocht er niet meer voor
Met alle kracht die je nog had
Zo een jaar of twee geleden
Kon je eindelijk jezelf weer zijn
Dat had je veel te lang vermeden
Nu heb ik wat ik altijd al wilde
Heb ik de pappa die ik zo heb gemist
Zijn wij eindelijk wie wij kunnen zijn
En wordt al het verdriet uitgewist…
Vlaardingse "Vleet "
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 604 Ik ben een Vlaardingse 'haringkop'
Of, ook een Vlaardingse "vleet"
Daar ben ik dus geboren
een stad die ik niet licht vergeet
Mijn kindervoetstappen liggen daar
Ze zijn wel uitgewist
De wereld heb ik rondgereist
maar ben geen chauvinist
Elk plekje waar ik heb gelopen
brengt herinnering omhoog
En, al die plekjes wil ik bezoeken
en…
- Onsterfelijk, wat onsterfelijk is -
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 389 Zo broos als de glazen wand
zo leeft de liefde voort, vrij
van alle pijn en leedvermaak
...mooi en zeer herkenbaar
stervend zal haar droevige naam
worden uitgewist...
"hart" breken de klanken, het glas
dat ijdel bewaakt, toekomst breekt
onsterfelijk tot in het diepst van de nacht.…
onbewust
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 121 naar daar, dat weet je toch
daar waar ik je gedachten vul
en je gevoel zal koesteren
opdat je ervaart, ware ik je ziel omhul
op afstand ben ik niet te raken
het is als tasten in de mist
waarin je wel een beeld kan maken
maar in je slaap lijk ik vaak als uitgewist
doch als de nacht het toelaat
en je hartslag tot rust is gekomen
dan ben…
katvanger
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 aan de wijze meesters
een gedicht
iets dat rijmt mischien
niks geleerd
niks begrepen
een teken
in mist
de d en t uitgewist
foutjes komen in een ergenis
transparantie in een blik
de eeuwige vraag is een kick
gelukkig brengt de schaduw licht
tot leven
voorspel een naam voor heel even
daarna komt het terug
een mes doet pijn
ook al…
Door het duister gegaan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 537 Toen daar
die dag, dat moment
toen daar de bodem
viel
Toen het zwijgen
de adem benam
kilte het hart bevroor
de ogen zich sloten
Toen, ja toen
zag ik het pas
de spiegel die brak
de illusies die vergingen
Al mijn tranen
al mijn woorden
ze werden uitgewist
door de laarzen van het gelijk
In de tunnel van angst
zocht ik het licht…
uit: getuigenis van een vriend (2)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 344 witte golven
nevel tracht
woorden vast te houden
't vertrouwen in een stem die verzen las
ik keer de stilte in
de wind steeds zwakker
en jij die de dag vervoert
naar uitgewiste dialogen
werpt bloemen tussen lucht en water
in een opkomend getij
ik blaas nog een keer
tegen een bleke duintop
en stoot het beeld om
dat ik eens bezat…
kleine dingen groot verlangen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 103 zo zou het eigenlijk moeten blijven
het gemis voorgoed daargelaten
dat alles blijft zoals het is
zodat alleen het groot verlangen
kan worden uitgewist…
Twee golven
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 636 Misschien de zee
Een lage maan, een eerste ster
hardvochtig zand, koel en fijn
stap na stap weer uitgewist
alsof wij nimmer ergens zijn
Misschien de zee, waar speelse wind
de leegte vult, haast zinvol lijkt
zelfs zonder jou en al die anderen
door tijd vervaagd en mij gemist
Ja, aan zee heb ik er soms,
twee golven lang
een vleugje…
Waarheen zijn al mijn dromen?
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.243 Weer loop ik stil door al mijn dromen heen
de angsten en de wanen
zij die ik haatte en liefhad
zij hebben geen gezicht meer
uitgewist vergeten zijn hun namen.
De tijd is wreed slokt al je dromen op
de tranen en je woede
het slechte wat je geest verduisterde
je hart dat na nieuwe pijn weer bloedde.…
Met elke golf
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 818 het blijft een steen
zo staat het hier in mij geschreven
met ouder worden zelfs gegrift
de duinen, zand, de zee, de drift
die overging, in overleven
in vasthouden aan wie jij was
voor mij dan toch, en aan de sporen
die jij voor mij hier in een mist
van twijfels liet, met elke pas
met elke stap word jij herboren,
met elke golf weer uitgewist…
Tussen de regels
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 196 Ik heb je gelezen, nee uitgespeld
en ontdekte tussen de regels door
iets wat ik niet meer krijg uitgewist.
Dat moment was pure poëzie.
De woorden werden ijl, verdwenen,
lieten zich niet langer tot zinnen kneden.
De witregels bleven over,
waarvan alleen ik weet wat ze willen zeggen.
Vol van betekenissen maar los van de taal.…
Verborgen groei
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 112 Klimmend uit het dal, de tijd van toen, ooit verdrongen, maar niet uitgewist.…
De muzikant speelt de blues
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 195 Op de tonen
van een blues song raakt die
mijn snaren; worden mijn
laatste zorgen uitgewist.
Is de trompettist een bedrieger?
Een illusionist die mij straks
terugplaatst op dat schip in
de mist. Een eenling zonder
fanfare; die zich in zijn
doelstelling heeft vergist.
De muzikant lijkt het niet
te deren.…
Leestekens in een landschap
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 90 in het verrafeld landschap
aan de rand van het bestaan
zweeft een gier om de dode
ontdaan van het zware pak
gaf de dood hem vleugels
verdwenen verten
van zwervende gedachten
de tijd met duizend wijzers
uitgewist in de horizon
in de open levenloze ogen
het stukgehamerd hart
staat het landschap geschreven
laat in teisterende wind…
Wassenaarse Slag
gedicht
2.0 met 35 stemmen 12.336 Uitgewist, niet vermist. Vooral maar niet vermist.
-------------------------------
uit: 'Met flinke pas', 2003.…
ik heb de steen gelicht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 725 ik heb de steen gelicht
woorden eindelijk ontcijferd
je beitelde in tijd de laatste
dagen van je ongelijke strijd
ik rook het bloed en
las van een familietwist
schuld werd zomaar
zonder reden uitgewist
in tradities die de norm
bepalen en zich zonder
vragen al generaties lang
zonder kritiek blijven herhalen
schuldigen vermoorden…
CYCLUS
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.064 Stil, om wat van de ander werd vermist
in onbewust of onbedoeld vervagen
van alle al vanouds gevlijde lagen,
waarmee de tijd kon worden uitgewist.
Je tastte langzaam naar mijn hand jouw hand
om wat ons scheidt wanhopig te weerleggen,
je mond bewoog om wat ik wilde zeggen:
wij blijven in dit spiegelbeeld gestrand.…
DAG MOEDER
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.838 De pijn
om toe te moeten kijken
toen jij nog met vlagen wist
dat je geheugen minder werd
op den duur zelfs werd uitgewist.
En al die jaren kwamen wij
trouw op bezoek,
steeds weer
maar nu is alles over
en is er geen `tot morgen`meer
en wens ik je welterusten
voor de allerlaatste keer...…
eindelijk vrij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 551 eensklaps vrij
en dansten vrolijk in een woordenbrij
verlost van alle regeltjes en wetten
geen veertien zoutpilaren op een rij
geen metrum dat mij ooit nog zou beletten
mijn woorden en mijn zinnen te verzetten
ik voelde mij een veulen in de wei
de volta ging verloren in de mist
ik sloopte energiek de twee kwatrijnen
terzinen werden gretig uitgewist…
VERLIES
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 825 Woord dat je bent
zo weg en denkelijk
verloren gelegd
ik zoek je
tevergeefs op alle juiste plaatsen
je naam roep ik
nee fluister ik verliefd
je vrezend je beminnend
de vreemdeling die je werd
in mijn gedachten
uitgewist
als slecht geschreven
letters aan elkaar gerist
verlies ik de herinnering
aan jou als grijze haren
op mijn kussensloop…
De dood van een poëet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 280 drijvend op de wind worden gebracht
door sluimernevels van ontslapen dromen
en morgen zullen hun verhalen zacht
over die oude jas zijn neergekomen
om aangedaan in het gevoel te stromen
als muze waar ze lang op heeft gewacht
maar blijkbaar heeft zij zich daarin vergist
kan ze het dichterschap nu wel vergeten
want haar verwachtingen zijn uitgewist…
Hemelse camera ?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 57 luieren achter hun vitrage,
het doet er weinig toe hoe ik
mij voel, met wie of wanneer
ik deze dag zal velen of dat ik
er morgen nog zal zijn, of ik
de ontnuchterende morgen kan
ontcijferen, dan ben ik een makkelijk
te verwijderen beeld op de
hemelse camera, waarmee
met een kritisch diafragma,
de precisie en de zekerheid
worden uitgewist…
INCOGNITO
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.110 mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist
wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal
een atlas op een onbekende schaal
de aarde hult zich in een dichte mist
het rookgordijn van een illusionist
die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal
en kan verdwijnen voor een volle zaal
op een manier waar het publiek naar gist
ik tover telkens als…