Alle inzendingen over uitsterven OR indianen OR museumstuk

De ideeënrijkdom van een wandelend museumstuk, het wil maar niet beter worden. Zijn weerwoord; daar moest men doorheen kijken, om iets te zeggen te hebben was een duw in de goede richting onontbeerlijk; dat zou men ook kunnen zeggen over zijn mislukkingen.…

tjilpende huismus wordt met uitsterven bedreigd ik zal hem missen…

De mens houdt niet van de natuur die bijt en overstroomt en zijn eigen gang zoekt en gaat in een wereld van mensen gesteld op rust en regelmaat het nuttig maken van wat blijkbaar geen waarde heeft Zo lang het duurt gemalen tijgerknoken hoorns van rhinoceros haaievinnen, Spaanse vlieg een onafzienbare rij waaraan zelfs kannibalisme geen…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

M’n jongensdroom vervloog, wat vreselijk: van trots der natie tot museumstuk.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Vieze vlieg, Ik vang de schalkse blik waarmee je me post-mortem probeert te laten sidderen je laatste kwajongensstreek Exhibitionistisch verstild in je doodssilhouet "zie mij eens zo versteend" macaber museumstuk in mijn vensterbank Wees toch eens origineel en sterf niet massaal in theatrale doodssprint tegen mijn raam…

een oceaan verder in een onbekende taal gillen jonge blauwvissen genade en het klagend besef dat uitsterven niets te maken heeft met sterven maar tranen ziet men niet onder water…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

er zijn schilders en zij die schilderen en natuurlijk indianen en excentriekelingen die steevast zichzelf beschilderen hoewel er een gelijkenis bestaat zit het verschil hem toch vooral in het gebruik van kleur...…

even dacht ik aan rooksignalen en aan een stam indianen die zich hadden gevestigd achter gindse bergen zo zetten de wolken het kind in mij soms toch nog op het verkeerde been…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Behalve de seizoenen die wij kennen Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid Het was voor de bevolking even wennen De indertijd inheemse Indianen Waren met het verschijnsel opgegroeid De landverhuizer werd erdoor geboeid En droomde al van roodgeelgouden lanen De Indian Summer, langzaam dringt het…

Niet verder meer Zelfs bij mij is een grens Vrede is wat ik wens Niet herhaling, keer op keer Leed gedragen jarenlang Leg ik nu af als een oude jas Uitstervend ras Hier is mijn andere wang…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Helaas kadaverkaas, maar niet getreurd: We weten dat de soort vroeg jonkies krijgt; hij wordt dus niet met uitsterven bedreigd.…

te midden van wind hang ik rozen tegen de muur omlijst de bladeren met een museumstuk rood zoals het alfabet van liefde dat verzinkt in vochtige voegen, zo vaak beschreven en weer heengegaan een dag, een uur, een week of duizend en meer jaar tot er niets meer over is dan een beknot bedrog, de zware last van het zwijgen woorden…

een vrolijk vogeltje zat te zingen in de heg tussen violenbed en rozenstruiken nooit vergeet ik nog de klanken en het ruiken van die dagen dauwend langs de luiken zo dodelijk onthegt teert zij nu langzaam weg…

Het wordt hoog tijd dat men de noodklok luidt, Want Moedertje Natuur verarmt steeds meer: Na dodo, zeeschildpad en pandabeer Sterft ook de heroïnejunk straks uit. Zet voor een passend aandenken voor later De laatste junk derhalve op sterk water.…

ik heb de bladeren geraapt vruchten terug gehangen met muziek van wolken gespeeld de wind uitgefloten maar jij ging niet open in zomerse bloei ruiste kou dwarrelde dood in uitstervend rood je ziel lachte zachtjes want in de grond stroomde jouw leven niet jij maar ik viel aan afscheid ten prooi bij lentes eerste dooi…

een Arendsveer viel op het gras dat is niet goed de geest van de vogel heerser in het luchtruim huist in de Veer zij symboliseert de moed van een krijger roffelende trommels zingende mannen rinkelbellende rokken van dansende vrouwen alles wordt stil de Veer kan niet blijven liggen geduld is een schone zaak…