Alle inzendingen over uitsterven OR indianen OR museumstuk

“De meeste mensen deugen”, zei een schrijver. Ik vind die uitspraak pure flauwekul. Het is antropocentrisch slap gelul dat echter prima deugt voor ´t verkoopcijfer. Het broodje aap wordt dikwijls goed belegd. Een orang oetan dacht: heel goed gezegd.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik heb doosjes (eerste kwaliteit) met spijkers, een jampot vol sleutels van onbekende deuren en een berg koffers bewaard vonderwerpen uit mama's huis geheim geworden herinneringen als onbeschreven museumstukken schraal op een schap in de schuur door mij weggezet om later ooit mijn verleden mee te openen als de tijd stil gaat staan, en…

Door terugtrekken van levens-sappen binnen wintervast boombast verandert bladgroen in gouden herfstkleuren de natuur valt in winterslaap Zonnegloren in aura der dageraad meldt komst van de bron van 't zien verjaagt angstdemomen die zwerven in de schaduwen van de aarde In 't Oosten verraadt 'n oranje wolk komst van de zon als de grote bol…

géén verlies aan tijd, komen we elkaar vervangen, wordt de hengst van passie schrijlings bereden, beteugeld, gevleugeld van verlangen, verschuiven dekens van de evenaar, dolend in de wieken van de molenaar, waait wind door frisse manen, liefde bedreven in de schaduw van een korenschoof, beschreven in een wolk van haar om zich in de 'indian…

Ze dacht: Het kan nog wel en ging voor het blote-benen offensief met langoureuze gebaren en dito blik, voelde zich duidelijk in haar schik. Flaneren, paraderen, neerstrijken op een terras, tot waar de schemering vroeg om een jas en zij de zon bleef vangen tequila sunrise en een mix van wijn. En hoe ze dacht: Nog één keer, zo hier…

Indian summer Deze herfst is heel apart Je raakt door het weer een beetje verward Zag iemand herfstbladeren vegen en verzamelen in een kruiwagen Gekleed in een t-shirt en bermuda, in deze warme dagen Aan de rand van het bos wordt je verrast door de ijscoman Dat dat in november nog kan !…

Ik weet, er wacht een nacht waaruit ik niet ontwaken zal, een duistere diepte waarin ik zal zinken en verdrinken; dat is okè, daar kan ik mee leven; elke zomer eindigt immers in herfst en winter, in kou en dood. Maar nu nog even liever niet: er bloeien nog bloemen in de berm en de vogels zingen nog over seks, de zon lokt me nog steeds…

zonder het zwijgen te verbreken was er verzet dat oplaaide toen de duisternis inviel geestenhemden zouden de kogels weren oude dromen werden in bloed gesmoord de dood trok voorbij het was luid geweest tussen twee stilten…

vreemd blijft het om het bed te zien kussens liggen stil, haast gerangschikt als museumstukken in een eigenaardig, oud licht het wordt koud, killer dan buiten ook dit schrijven kost meer tijd zoals de weg langs muren en loze lakens het doet pijn wanneer jij beweegt in een veranderde blik en ik vecht voor eigen recht de hemel leeft met…

In Zeeland maakt men zich zorgen Om het uitsterven van dieren Mijn vader zaliger ging ooit naar Borssele Daar zag hij vele dode dieren rondom de kerncentrale liggen Met verdrietige afschuw vertelde hij daarover Maar in Zeeland maakt men zich dus zorgen Om het uitsterven van de scholekster Ze zeggen dat het door milieuvervuiling komt…

geen papyrus meer of dikke rollen perkament handgeschreven boeken worden als museumstuk gekend het goud op snee de wulps gekrulde grote halen in tijdloze levensverhalen zijn voorbij het handgeschept papier waarop vezels streden met de letters van de kroontjespen verleden tijd woorden kaatsen in het naamloze zwart wit het onpersoonlijke…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…

Twee merels dansen om een boom als indianen om een totempaal. Het vuur van de avond brandt in mijn netvlies en ik reik naar het beeld achter mijn ogen om te vergeten. Ik hang mijn was over de leuning van een oude brug, het water zwijgt in al haar vormen. Straks kom ik thuis dan zwem ik weer mijn rondjes als vanouds.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik doezel in de Indian Summer als een tijdloos lied. Oktober De avondlucht zuigt een vogel verlaat zijn nest om thuis te komen. Blues Als geluk pijn doet en hoop hangt uit het lood dan huilt mijn gitaar. Haiku Vijf lettergrepen gevolgd door zeven en vijf dat is een haiku.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Nazomertje zoet, je zinderende zaligheid speld ik op mijn hoed langs wegeltjes van rust, langs paadjes van weldadigheid, langs holle wegen als groene tunnels en bolle boomgaarden in oranjegloed. Ik wil geen minuut missen, geen uur verzuimen, jouw dromerige fruit heeft iets goddelijk zoet. Ik lik vingers en duimen.…

Als de indianen zich oprichten duizelt het hun, de wereld wordt duister. In liefde ontbrand voor een paar voeten en dijen lopen ze levenslang hand in hand. Schaduw verschijnt en verdwijnt. Het is een raadsel. ------------------------- uit: 'Ja Nee', 2017.…

Als de indianen zich oprichten duizelt het hun de wereld wordt duister: In liefde ontbrand voor een paar voeten en dijen lopen ze levenslang hand in hand. Schaduw verschijnt en verdwijnt. Het is een raadsel. ------------------------ uit: 'Ja Nee', 2017.…

Ik ben de nazomer nog lang niet moe Zo'n Indian summer is Tiramisu Een zoet dessert na zomerse gerechten Die gouden zonneweelde die zich hechtte - Cliché, ik geef het toe, maar ik verveelde Mij niet, 't is een oud woord waar ik mee speelde - Geen mosterd na de maaltijd die 'k u deelde 't Was eerder de cognac die 'k…

Ik weet, er wacht een nacht waaruit ik niet ontwaken zal, een duistere diepte waarin ik zal zinken en verdrinken; dat is oké, daar kan ik mee leven, elke zomer eindigt immers in herfst en winter, in kou en dood. Maar nu nog even liever niet: er bloeien nog bloemen in de berm en de vogels zingen nog over seks, de zon lokt me nog steeds…

de huismus komt vanuit het verhaal in de krant onze tuin ingevlogen blij verwelkomd door de roodborst de kwetterende winterkoning verbaal door de merel van Groninger komaf die bromt: bist d'r weer mien jong alleen de zwart-witte kat van de buren van onze buren staat eventjes paf ik moet me al op verschillende veren concentreren en nu komt…

Als schaamluis kunnen we het niet meer klaren Ons biotoop is danig aangetast Door uitrukking verliezen we houvast We smachten schaamteloos naar een paar haren Die kale neten zijn ons veel te gladjes Gedaan met ‘t luizenleven van de platjes…

Ik weet niet of u het net zo ervaart, maar ook als een eencellige door ons uitsterft, zijn wij weer wat minder waard.…