Alle inzendingen over uitzicht OR belemmering OR kindertijd

als je vasthoudt wat jou loslaat grijp je mis als je loslaat wat vasthoudend een belemmering is kun je vast los gaan…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Hoe verrukkelijk de geur van lindebloesems: kindertijd terug. Haiku…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

De leeftijd verstrijkt maar soms wil je door omstandigheden even terug naar kindertijd stiekem zieker simuleren warme handen van moeder genezen strelend door jouw haar langs je rode wangen en pa onbetwist de sterkste liefste man kus op linkerwang kindertijd stil verlangen.…

Als ik weer een kind was Dan zou ik de wereld nog niet kennen Niets weten van verlies en strijd Dromerige kindertijd Als ik weer een kind was Dan speelde ik mijn dagen vol Nog niet geperst in een andere rol Vertrouwend op mijn eigenheid Dromerige kindertijd Vaak droom ik over die voorbije dagen Naieve onschuld, er bestaan geen vragen…

Die ene dag is nu al meer dan 60 jaar geleden: wij plukten bloemen in de berm van de Kerkhofslaan. Wij hebben, leek het, uren voor het hek gestaan en 'k voel nog wat onze vingers met elkander deden. Wij waren veel te laat weer thuis. Je ouders ongerust en mopperig. Het eten koud; het vet stond stijf in 't bord. Vanmiddag blijf je maar in huis…

In oma's blikken koekjesdoos Vind je een heel bijzonder souvenir: Het zijn de dagen van weleer Op krom en geel verkleurd papier.…

Wij konden op water lopen mits licht genoeg, twee kinderen die elkaar schreven en voorlazen want het schrift was alleen ons bekend Wij keken naar de tekens groot en zwart in de krant Voor jouw handtekening koos jij een zonnebloem ik tekende een hand…

de gedachten voorgesneden geprikt gekauwd en doorgeslikt het kinderbord onder de neus geduwd met het bevel tot eten het avondknabbelritueel een mondvol grotemensenpraat wie fluisterde werd hard getikt en zou het niet vergeten maar onder tafel - de schoenen stiekem uit - hielden we teengesprekken ons denken in een voetstoot uitgedrukt…

Met weemoed denkt zij terug aan de speeltuin waar zij speelde en oma achter haar schommel stond om haar te duwen hemelhoog Waar zij liedjes zong in kinderlijke onschuld en oma zong mee heerlijk onbezonnen tevree Kastelen vol gangen werden gebouwd met torens rond en oma hielp haar mee lief en geduldig, samen zo tevree Oma bezorgde haar…

Papa lag in mijn bed lang geleden, ik bewaar dat in het ovalen Tjoklat blik bij mijn strogele haren van de eerste keer geknipt door papa Mama stond in de keuken Ze had haar pantoffels aan Hij wachtte ongeduldig op de pap en nam de schaar Daarna was zijn pap te heet en die van mama te koud Daarom schoof hij door naar mijn bord, krak…

gestrekt ligt een boom, kaal geschoren voor me uit een uitdaging is geboren en spring luid op het ronde hout de armen houd ik uitgestrekt om te balanceren als een jonge vogel mijn glimlach is breed en de ogen glinsteren aldoor in veelvoud snelle pasjes dragen mij als het ware speels vooruit en raak steeds meer in vervoering door…

De kindertijd, nee, die hoef ik niet terug, maar waarom gaat ouder worden nou zo vlug?…

heeft gekregen zo spoedt zich mijn leven door het dagelijks bestaan nog kan ik gaan maar heb het branden van de hel al gevoeld als waarschuwing bedoeld er zijn geen nadagen nog is er lente in verwondering lokt verbazing vragen uit over ontstaan en welk pad te gaan de stress is weggeëbd in ruimte van het overzicht horizon is geen belemmering…

iedere nacht kruip ik om te kunnen groeien in het grote bed tussen vader en moeder in zo belemmer ik hun vrijen en houd ik mijn nieuwe broertje toch nog zes jaar bij mij vandaan…

Jij loopt daar in de nacht en bij het licht van de koplampen worden de contouren van je fragiele lijf pijnlijk zichtbaar. Het deert je klanten niet, want ze zijn slechts op zoek naar wat men liefde noemt, maar in werkelijkheid machtsmisbruik is. Je ogen stralen niet, maar getuigen van een verloren strijd tegen onrecht en willekeur.…

het mij vertrouwde vergezicht zo kwam de einder in het zicht maar ik zie niet scherper, nee zonder contouren wijdser, grootser als in het ijler lentegroen alle obstakels zijn vervaagd het voelt alsof er dieper diepte is de verte deel van mij de toekomst losgeraakt van smalle dromen met in een wankel perspectief toch evenwichtig uitzicht…

Lawines van de wolken, slagbomen van de horizon houden dromen niet tegen in de opwaartse beweging van een luchtballon, verwarmde woorden in nieuw gedicht, naar de oorsprong van het onbekende in een vlucht van akkoorden om het inzicht te verspreiden van herinneringen, te kiemen tot waar de stilte is geland, een bevlogen ruimte te vullen…

een zandweg in een grassenzee strandvrij de duinen zijn hier uitgewaait er is alleen de glooiing van de beek een schaterende, schetterende vogel wat koeien achter een omheining en weiden met duizenden boterbloemen…

Te lang al heb ik naast je gestaan Zonder uitzicht op beter Verdraagzaamheid die langzaamaan Verloren ging en wij die alleen Nog schimmen waren Die elkaar bestreden De toekomst die nog Voor ons lag is gestaag Uit het zicht verdwenen…

er is een reden waarom zij hier is twee mensen bedreven in enkele minuten de liefde of iets wat er op leek ze hoopten op het uitblijven van een levend resultaat er is geen reden waarom zij hier is het is een uitzicht dat alleen zij kan zien…

Het mooie uitzicht op mijn inzichtelijke dromen. Waarvoor ik moeite doe om er heel dichtbij te komen. Diep onder de schil van de dagelijkse oppervlakkigheid vind ik tijd die mij naar die plaats toe begeleidt. Daar waar de werkelijkheid nieuwe vormen krijgt aan mijn dromen nog niet ontnomen.…

veroordeeld tot inzicht is mijn tijd van heden, plots is er een grens gemarkeerd naartoe het verleden ik denk nog aan het dakterras zo dicht en nabij jouw sterven we teerden nog enkele keren op de bruine buil die wij aanbeden heb je het koud, vroeg je en gaf een verbeeldende warmte het hielp de kou van het moment buiten, en buiten onze…

En buiten wachten uitzichten die niet wijken willen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…