Alle inzendingen over vaag OR alleen OR zomer

ver weg verder dan ik van jou onvatbaar omdat de rozen niet rood zijn in mijn hoofd de hemel onbeloofd is donker als de wereld omdraait als jij de as in mijn hart allang vergeten was…

het ritme van de taal verschilt per kleur zo vervaagt zwarte inkt zienderogen nog voordat woorden uitgesproken en wel zijn neergeschreven vreemd eigenlijk was het niet gemeend of anders bedoeld dan dat het klonk blind het antwoord…

In lachspiegels en familiefoto's zoek ik de grenzen op van wie ik ben in gezelschap laat ik mijn lichaam deinen mijn ogen verwachtingsvol verscholen achter een goudgordijn van lange haren lonkend als een ster, met getuite lippen om te voelen hoe het is om wereldberoemd te zijn en dan des te meer mijn vaagheid te ervaren verscholen achter…

je schrijft met vlammend licht buien aan de hemel zwarte letters krullen wellustig op een grijze achtergrond tekent in kleur nog wat vage regenbogen waarop in donderend applaus je creatie door de wind wordt weggevaagd de nachtelijke stilte maakt een blanco pagina weer zomers klaar…

En als het ooit gebeuren moet, dan niet in 't donker, in een afgelegen bed, een haperend geheugen dat ontzet alleen zichzelf nog vaag te binnen schiet Bespaar mijn lijf in godsnaam het failliet als danser van het parkinsonballet op solotoer in een verzorgingsflat, een lichaam valt vaak harder dan je ziet Langs dead-end-street en…

Als het zomer is Dansen de meeuwen En later Later blijkt Eeuwig ver weg Te zijn…

je nam mijn hand penseelde strakke lijnen daar waar ik vaag de zon op morgen weer zag schijnen ik donkerde in scherp contrast jij lichtte op waar ik reeds al mijn schaduwen had aangebracht het wordt ons schilderij ik koos de vorm en kleuren jij was erbij en al het fruit zal heerlijk naar jouw zomer geuren…

Die vier woordjes, dat is mij veel te vaag. Ik zou je graag nog eens vertellen, je laten zien hoeveel ik om je geef. Maar hoe moet ik dat toch zeggen. Die vier woordjes, dat is mij veel te vaag. Ik zou zo graag eens willen fluist'ren, aan jou alleen, die woordjes in je oor.…

Niet alleen het land verkeert in crisis, zo ook de zomer!…

dromer zomer, zomer, zomer!!!…

er spiegelde slechts oneindigheid geen universele begrenzing of de volheid van materie alleen esoterie vleugde vaag dat ik er was…

Vage, gedempte stemmen bewegen ergens onder mij, onzichtbaar, bevestigend aanwezig. Mijn handen klemmen het laken vast, we zijn niet alleen.…

Nu vlei ik me in een vaag verlies. Je schonk een fortuin aan een zwerfkat aan 3 prille koningen met papierkronen. Je zag een karatekampioen groeien, die amper acht jaar geleden uit jouw schoot floepte. Ik dacht dat ik dapper was en je redden kon. Soms wil de drenkeling zinken. Zelfs een volbloed met gebroken benen moet worden geslacht.…

Ochtendnevel rijst uit boerensloten strekt witte grillige vingers uit belust om al zoekend te grijpen de verijlde zwevende dampen omvatten met zonneglans verblijd het gaarne bezochte dorp Grou strijken vluchtig langs strenge muren waarachter papieren en kunstwerken verhalen van de geschiedenis der beminde Friese grond begeven zich tussen…

ik heb gekozen, het bloed op de veranda vlekken op mijn witte sokken beuken stralen trots en het aquarium is inherent aan het verlangen om alle schoonheid te omhelzen oven zonder vuur de geur van verbrande cake een strak gespannen roede die de liefde niet meer herkent in de ogen van het werkelijk beleven een kind dat nooit zal lopen staat…

opstandig dier dat mijn bloed laat koken, wereldse encyclopedie waaruit emoties worden gestolen wortelende zinnen soms wat te grillig openslaat, sluipt binnen in een ogenblik van de tederheid, leidt ons weg van de dagelijkse vlucht uit onze winterslaap wakend in de wellust van woorden, een synoniem voor een moment geluk Ach, laat dat vage…

Mijn haar is grijs, lichtgrijs mag ik zeggen; er is echter iets dat ik absoluut niet begrijp Iemand moet 't mij toch uit kunnen leggen op mijn armen en elders is 't blond, 't is lijp Toch is zulks wat vreemd, vind jij ook niet is 't dat mijn hoofdhaar meer te lijden had Vaak sturen ze mij met een kluitje in 't riet en vragen ze mij ben…

voetsporen op nat asfalt weggewassen herinnering en eenzame wegen nog waagt geen zonnestraal zich door diepblauwe wolken maar vogels zijn zachtjes begonnen weer van zomer te zingen een boot schommelt stil op de eindeloze zee niet echt iemand te zien die mee uitvaren wil slechts een vage gestalte tussen oeverbomen en eerste sporen op…

in zoele zind’ring waar water zijdezacht wacht fladdert een vlinder…

Hitte kun je met Hitte Bestrijden Dat is te benijden Ik kan er prima tegen Ik heb geleerd Om 2 lagen aan te doen Een voetbal shirt en een katoenen vest Precies die test Maar wel een korte broek Precies dat boek Denk later maar terug aan mij Want ik ben ik En jij bent jij…

Wij eten alleen groen op rijp kunnen we niet wachten geduld is een schaars artikel in deze tijden van overvloed Morgen is al veel te laat gisteren een vage herinnering.…

morgen zal je aan mij denken als herinnering aan vandaag zoals je nu nog weet van gisteren ...alleen van vroeger wordt het vaag morgen zal je mij herkennen als de bezoeker van vandaag maar of je mij overmorgen herkent ...dat is nog maar de vraag…

De herinnering is als het ontwaken uit een dagdroom Fijn, verdrietig, mooi vaak alleen maar vaag De realiteit onze kooi de droom het verleden vrijheid soms relatief…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

je raakt mijn huid de wind waait rimpelend je warmte fluistert zomer in geluid je maakt kringen zichtbaar achter moegesloten ogen vibrerend geel danst hemel tot geheel randen neigen rood van het verbranden buitencirkels zijn aan het ontvlammen in een vage pijn je smelt een gat in mijn gedachten ik laat je gaan met open ogen…

Mijn gedicht kent geen gezicht alleen de contouren zijn nog vaag zichtbaar een neus, ogen en een mond het is gewoon niet klaar het komt er ook niet van want dan zou ik jou beschrijven en alleen jij weet dat ik dat niet kan het zal zo blijven mijn hart is gesloten mijn vuist gebald geen pen kan ik nog houden geen gedicht kan ik nog schrijven…

Een vage geur van heimelijk bederven heeft aan de moede wind zich vastgehecht. Tussen een handvol dunne zonnescherven heeft zich de zomer moeizaam neergelegd om eenzaam en onopgemerkt te sterven. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - uit 'Verzamelde gedichten' (1996) van Hanny Michaelis (1922)…