Alle inzendingen over varens

Varens wuiven, grond gevonden in wat was. Toen kroop een kind, nu kruipt er gras.…

de natuur heeft het palet met klassieke kleuren klaargezet wind veegt nonchalant wat bladeren van het doek kaalt takken tot een lichte hoek waar aarde somberde onder het zomers zware loof komen nu de jonge varens bloot het is geen tweederangs leven zij gaan deze herfst nog hun lentetintjes geven toch schraalt het weer en scherpen…

De varens zijn prachtig groen. De Hortensia's schitteren in al hun kleurenvariatie. Enkele musjes hippen over het zachte groene gras. De lupine is wonderlijk en steekt er puntig erboven uit. De kleurencombinatie maakt de tuin af. Genietend van het mooie weer zijn wij dankbaar voor wat er is en wat er komen gaat.…

voorgoed ..keitjes noch broodkorsten, bloemen noch kransen dacht ik terwijl ik kersenpitten spuwde en me uitstrekte onder de warme varens....…

Langs de uitgeholde wegen vol van varens en van mos kwam ik wilde bloemen tegen en een sluwe witte vos die mij meenam in de regen naar een driesprong in het bos Waar ik stond met al mijn vragen en een vos die mij verliet voor een nacht die was gaan dagen en een veldmuis in het riet die zijn leven zag vervagen want de sprong verkoos hij…

om stilte toe te laten pen te voeren voor verzwegen komedianten piloten herdershonden muren die de tijd uitademen vastgelegd op uitslaande plekken in scheuren schimmel en vlekken van leeuwen die nog brulden lachsalvo's jonge meiden niets om het lijf dat verschuldde varens broeinesten zangers op velden uit meren op heide ongerept nog zonder…

de nacht omsluit de gebalde geest als een woud van varens, die regeren door zich vruchtbaar op te stellen, hun lichtsporen te herkennen, onvermoeibare driften naar een ander ontwaken als haviken die speuren boven een gevoelsland, hun thermiek als hoofdmiddel creëren, soms in de waan van tegenspraak waar de moleculen van minuten…

Voorjaarszon filterend door varens en berkenblad. De bomen hangen hoog en loom over het zanderige pad. En 's avonds als je terugkeert, voor de rode avondgloed, Hoor je zachte hoge tonen, vogelzang als laatste groet.…

kom bij me, liefste onder m’n warmende jas dan zullen we ons laven aan bedwelmende wijn op de heuvel gaan we praten praten.. tot vermoeiens toe tot ogen in elkaar verzinken, verstrengeld onze handen een zucht antwoordt de zucht monden vinden elkander traag donkert de nacht hierboven, en koeler wordt de lucht alleen nog wuivende varens…

Er waait een heerlijk windje door het bos Als ik probeer gedachten weer te geven Omtrent -hoe kan het anders- dood en leven Te midden van de varens en het mos Het huis ligt zes mijl van het plaatsje Oss In stilte is het dat de bladeren beven Om dennen is het dat libellen zweven En ook een wit, gevleugeld, sierlijk ros Toch heerst er droefenis…

Begroeid met varens. Het eiland is bleek en zeepgroen. Groen als zeep van de varens. En hier zijn enkel en alleen vogels. Op geribbelde poten zonder te kunnen vliegen en hebbende hele grote en dikke teennagels.Vroeger waren hier vogels zo hoog als een kerktoren.Nu zijn er de kleine kiwis.…

Wij liepen in een bos langs oude dennen, varens, berken mos en spinnewebben. Wij konden daar slechts fluisteren, durfden elkaar niet goed verstaan. Plotseling hoorden wij hoge stemmen: 'Ga weg! Straks vallen alle bomen om!' Wij stonden stil, hielden onze adem in. De zon scheen, het was het midden van een dag.…

De aarde smakt obsceen en maalt de varens in haar luie kaken. Het land is weggespoeld. Dit is een total loss. -------------------------------------------------------- Dingle is een stadje in Zuid-West Ierland op het gelijknamige schiereiland gelegen. Het ligt ten noorden van de Ring of Kerry. uit: 'Landziek', 1988.…

Wis ook als waarachtig dat varens krullen en Buddy Holly het leven liet. Maar wazig wis en amper waarachtig dan de liefde. Die tranen en lach hand in hand samen brengt en niet zondermeer voert naar geluk of verdriet. Zo is zij wis, zo ook waarachtig; in de weerbarstigheid van alledag.…

De stilten weven gobelijnen van gouddraad over ’t woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen … De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid zal verdwijnen, want alle schoonheid is slechts droom, maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…

De stilten weven gobelijnen van gouddraad over ’t woud, met reeën, die verbaasd verschijnen uit varens en frambozenhout, en sierlijk weer verdwijnen - De schoonheid droomt van boom tot boom, doch alle schoonheid zal verdwijnen, want alle schoonheid is slechts droom, maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…

Een zacht ruisen van varens en grassen begeleidt je stappen. Vogelzang weerklinkt vanuit de struiken. Plots geritsel en dan stilte. In het blarentapijt zie je het leger van een ree. Rimpeling en spiegeling is het water van de beek. Wandel met al je zintuigen ten einde toe en zeg tegen Tatanga Mani, de wijze: ”Ik heb geluisterd.…

En dan komt het uur, waarom dan nog wachten tussen gerieflijke varens leg ik mij neer.…

Wolkje aait zachtjes ‘t ideële levens sprookje een thuisloos dromen bestaan wanneer jij afstand in stilte kan overbruggen is jouw zwijgen tijdloos hoogtij van zomer tooit zich nu mens hoge varens onder bomen schaduw omgevallen stammen, takken mos, bosgrond en grassen strijden tegen droogte in luwte wandelaars slenteren over ’t…

bomen van het bergdorp voeden zich met het water uit het meer onbarmhartig stenigt de zon d'eenzame wandelaar die kuiert tussen de verdwenen schaduw van de huizen het dampen van de stoffige straat wordt af en toe verlicht door een vlaag van koele bergwind een seconde opluchting wordt luid gezongen door een vermoeide krekel die huist in varens…

Ik liep door het helder verlichte bos, De berkeblaadjes hingen los Naar beneden aan slingrende takjes, De beukjes staken hun takken rechtuit, En over het hoge varenkruid Viel zonlicht in helgele vlakjes Ik liep met blij tevreden zin, Mijn voeten verdwenen beneden in En dwergenbos van varen, Hoogstammige varens en bosbes en mos, Mijn…

Nieuwe adem sluipt over varens, zoent bomen, verlicht heel het bos; de pas vergane regen stijgt geurend, verijlt glanzend.…

Tussen hoge varens het glinsteren van zilver. Een dwarsfluit kleeft aan de lippen van een dansend kind dat gul met klanken strooit van een lied. Ik herken de melodie maar ben de woorden vergeten.…

Zuster moet je kijken, mijn dijken breken door, de varens en de distels overwoekeren het spoor. Waarheen nu nog te lopen,ik dreig gauw te vergaan, er is geen ander baken dan het schijnen van de maan. Broeder kom me hoeden, de sneeuw bedekt mijn daken. Het tocht in mijn vertrekken en de zoldering gaat kraken.…

Over het diepe gras, varens en brem ligt verkruimelde zilversmeedkunst verspreid. Daar klinkt een lang verwachte dierenstem: al het schoons verdwijnt. 't Geweer! Hij schiet een geit.…

varens in mijn tuin spreidend sprietsend als de groen grauwe fontein op de plaza del piedro ik denk , zo denk ik aan de verloren avondschaduw en neem jou peinzend waar; een dromerig zijn je danst het silhouet van wuivende palmen kwetsbaar lachend met ingetogen pret over het plavuis van mijn verlaten liefdesplek schuurt een laatste…

's Morgens in het bos: lange spinragdraden brengen op stammen, over grond en varens schuchter kruipende glanzen. Genietend fiets ik over stille landwegen, langs al wat bestaat, zie slechts hetgeen even is, nooit meer herdacht zal worden.…

Ik droom aan de oever van een beek om bloot te staan aan tijdloze gedachten, wat eerst nog helder leek onder de bedauwde varens in de aardse dalen, daar werd de stroom herhaald verlegd, de ochtendmist kuipt door een vertrouwde kier van de ondeelbare dageraad.…

in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen zetten, dagelijks geluk van rust en geborgenheid; thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd, wilde hop lager de varens, oude mossen, witte lelies de trap hing moederziel alleen; boven was gezonken in de hel van geweld en haat een rode kastanje had als…

in de kamer wees hij waar de tafel stond hoe de kinderen hier hun eerste stappen zetten dagelijks geluk van rust en geborgenheid thuis rustte nu in muren overwoekerd door wingerd wilde hop lager de varens oude mossen witte lelies de trap hing moederziel alleen, boven was gezonken in een hel van geweld en haat een rode kastanje had…