Alle inzendingen over vast OR wel

Wolken drijven vredig door de purperen hemel Haar wapperende jurk waaide lichtjes boven paardenbloemen Mijn bewondering verstomt als ik onbegaanbare wegen zie Onbewust heb ik nooit acht geslagen op haar kostbare woorden Haar verdwenen licht maakt plaats voor duisternis Ik mis haar onbelemmerde goedheid Ik zit onwrikbaar vast…

in het oord van gesloten deuren schaarse ruimte en vlakke dagen ligt een man in de bleke leegte van versteende dagen en het hart in winterslaap een man met vogelvrije dromen pendelt van de kast naar de muur…

Ik loop steeds weer vast het stoort mij zeer ik zoek in de woordenkast het lijkt eindeloos te duren ik vind niet de woorden maar die kille uren zij staren mij aan.…

Maar al dat vervormt een keer, laat los, je lijf, je cellen in zand lossen ze ooit op in as, in bos, in mos, in luchten ooit En dan ineens is er een tros met vruchten geboorte, je kijkt verwonderd en zuigt je vast weer aan een warme borst jouw handje houdt een grote hand flink vast.…

weerloos volk dat in een open veld staat maar, is dan de vraag, zoeken we die allemaal niet een beetje hebben we allemaal geen nood aan ons eigen volk dat naar jou luistert ik hoop het niet ik heb geen tijd om te denken ik heb geen tijd om te leven ik heb geen tijd om lief te hebben laat staan te haten ik heb geen tijd ik heb niets voor eeuwig vast…

Wie ik was en waar jij, het is niet belangrijk meer, je hoofd is nu zo vol Waar wij nu gaan is er tijd en rust laat alles wederkeren, vast wel mijn lief Hou je maar stevig vast aan mij mijn lief en je zult ontdekken wie ik gisteren was en ik zal je weer vinden, vast wel mijn lief.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Hou me vast, Maar niet te strak, Laat me wel mezelf zijn, Als dat mag, Hou me vast, Geef me liefde, Wees de stiller van mijn pijn, Want alleen jij, Kan de genezer zijn, Hou me vast, Maar laat me delen, Sta me echter wel de vrijheid toe, Dan hou ik jou, Hoef jij me nooit te volgen, Kom ik vanzelf wel naar jou toe.…

toen ik haar kuste niet op de mond maar op haar buste blies een vleugje lucht gelijk een zucht 'wel te ruste' ------------------------------------------------------------------- Uit de bundel 'voor jou, van mij' van Josefien en Wim Niesten.…

Ik ken je wel, maar toch ook niet Ik zou je beter willen kennen maar dat kost tijd, en die heb jij niet om onze gevoelens te verkennen...…

Verdrietig laat je de lijn los, terwijl Jij weet dat dit niet had gemoeten Hoopvol, en tegelijk vol van schaamte Gekerfde tekens in verwoeste aarde, die Omgeploegd ons verdriet doet toenemen Geplaveide wegen werden jouw deel 't Verdriet verstomde, weggestopt In een woud van verlangen naar niets Alles dat niet voldeed aan jouw criteria Werd…

ik ben blij dat jij er bent en dat je naast me staat dat je naar me luistert ook wanneer het minder gaat dank je wel voor al je steun je warmte en je trouw dat jij voor mij de vriend wil zijn die ik wil zijn voor jou…

wanneer tranen de laatste dag begroeten jij nooit meer jij zult zijn dan zullen woorden gevangen door de wind golvend zacht fluisteren als stil lispelende klanken vaar wel…

tot het verleden hoort een laatste diepe ademtocht de afstand wordt al groot wat doet het ook terzake het is het eind van de wereld niet al werd de laatste weerstand gebroken door de onafgebroken schreeuw in mij een opflakkerende herinnering al is niemand aansprakelijk het is niet eerlijk de pijn gaat niet meer voorbij al de rest wel…

(Wil wel nog zeggen, dat ik hoop dat Nederland het WK wint!)…

bram vermeulen zingt: dood ben je pas als je bent vergeten. op de nieuwjaarsreceptie van vooruit ging conner voluit over de tong en getuigden partijgenoten dat zij hem warm in hun hart en armen blijven sluiten. wat leeft er bij de partijtop? wat zegt hij zelf bij het einde van de wekenlange show ? na wekenlang voor en tegen ?…

De regel is dus wel degelijk: als het kalf verdronken is, dempt men de put. Bron: Doelstellingen coalitieakkoord bereikt- Zuid- Holland bespaart € 25 miljoen met minder taken en personeel!…

het is echter wel zo omdat jij achter mijn rug om zaken vertelt, die kant noch wal raken, dat jij probeert mij in een slecht daglicht te plaatsen,, dat mijn ja in jouw mond naar anderen toe een nee wordt, m.a.w. omdat ik je niet meer kan vertrouwen vind ik het beter niet verder te bouwen. maar....…

las uw brief nog eens trug alles in beweging kwam nooit aan kom nog eens terug het is rustig het woord in m`n hoofd dit kan beter maar heb `t leven iets beloofd groetjes luchjuh…

Nul handen houden niets vast. Nul graden bestaat misschien, maar toch. Melk wordt ook zuur van onweer. Vulkanen hebben namen die ook blijven als ze niet spuwen. Dezelfde naam belooft niet dat je op elkaar lijkt. Water en spoken kunnen door veel dingen heen. Kun je door niets heen kijken? Spoken leven wel en niet.…

Nog worden we niet vatbaar resistent voor een gemeenschappelijke ziekte, toch zet ik de hoop van besmetting als wapen in, in het verlangen alles op het spel te zetten op de huid van je gezicht door elk sproetje in een roos om te zetten voordat ik vroeg of laat de ogen sluit een bijdrage aan de jaren vriendschap in de bittere zinnen…

Hoe alles wil vertellen, wuiven naar jou toe hoe fijn, hoe mooi om jou te ontvangen hun waaiende pluimen vol zaad, de grassen en sprieten groeten mee op het station Ze overladen, verwelkomen of zwaaien uitbundig afscheid…

Rest mij nog: “Vaert wel, de wind vanachter en misschien tot weerzien, in dat andere mystieke leven.” Benefacite.…

Tastend in het duister wankelend onder zware last Uit angst om je niet te bereiken smeek ik in wanhoop ……hou me vast………

Houd me vast met beide handen want ik heb je nu zo nodig woorden hoef je niet te zeggen je liefde maakt dat overbodig. Ik heb je nodig in mijn leven nu het eventjes niet gaat help me dit te kunnen dragen laat me weten dat je naast me staat.…

Oevers, zonder grenzeloos vertrouwen Waakzaam tot in de diepste ziel De zin van het aardse dat je overviel Gedachten waarop krachten kunnen bouwen Terugkeer uit de eeuwigheid Gelovend in nooit bestemde krachten Jarenlang in stilte smachten Wat soms tot droefenis heeft geleid Zwijgzaam tot in het diepste profiel Kilte als ruwe steen Maar…

Ik hou me vast aan mezelf………

de wind steekt op ik raak vermoeid wanneer het ruisen zich laat horen, uitgestrekt in het neervallen misschien om het gemis van de ochtend waarin bloei gulzig en ongeremd golft naar het oor van verbeelding om verder te gaan verder dan de broodgedichte dodenakkers die, verward, hun verlangen nooit meer kwijtraken in telkens grotere…

Jij sliep nog toen ik gewond van vele dromen onder je balkon arriveerde Ik had je wakker willen kussen in je armen verdwijnen en alle zonden opbiechten…