Alle inzendingen over verandering OR verdriet OR hoop

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Morgen schijnt de zon weer is je geest helder lig je 's nachts niet wakker doet je lijf geen pijn meer is er kans op beter is het nieuwe maan ben je weer springlevend is je hartslag rustig doe je weer gewoon is er hoop of niets meer anders niets meer niets ------------------------------- uit: Chrysallis nr. 5, 1980.…

Overdenking met onmacht, zoveel aan verandering toe, hier dan, mijn laatste aanklacht, gedachten maken me moe... Verlossing van het kwaad, verzadiging op deze planeet, in sluipend verdriet en verraad, met een oorlogsjas aangekleedt...…

Niet meer in de leegte van het eindeloze denken en hopen dat de slaap alles verandert in gedachten die niets achterlaten, die niets verwachten. Ben ik de dode die ontwaakt en spreekt met spreuken en echo´s die alleen wanhopige schaduwen wakker maken? Maken en veranderen Vragen en veranderen.…

Mag ik dat hopen?…

Daar verander je niks aan. Toch is het of ik wat mis. Nee, niet de zon, sterren of de maan. 't Zou zoveel anders kunnen zijn. Hoe precies, dat weet ik niet. Ik bedoel niet meer, van wat dan ook. Ik bedoel veel minder, pijn, zorgen en verdriet!…

Het is nu lente, De zon gaat vaker schijnen, Ik hoop dat de pijn vervaagt, En het verdriet om jou met de wolken zal verdwijnen. Jouw favoriete jaargetijde, Zal zorgen voor een verandering, Voorop staat de gedachte aan de mooie tijd met jou, Het verdriet wordt slechts een vage herinnering!…

En jij pakt gewoon je rust gaat steeds je eigen gang Ik hoop en wacht en smacht maar schat ik ben zo bang En weet je wat mijn angst is dat mijn liefde zal verdwijnen Als er niets zal veranderen… mijn hart stilaan weg zal kwijnen…

De wereld in onzekerheid, we moeten de hoop zien te behouden, maar hoe eigenlijk? Het vertrouwen is voor veel mensen weggevaagd. Het verdriet is groot, laten we hopen en bidden dat er een wonder mag komen. Verdriet…

Mijn donkere kind dat door een warme tropenwind naar ons toe werd gedreven en vanaf toen een lichtpunt werd in ons wat stil en kleurloos leven Jij bracht ons warmte zorg en hoop en liefde als geen ander ik zou voor jou als het even kon zo in jouw kleur veranderen…

Met je weggaan wil ik in dag van toen de paddenstoelenflora bewonderen maar dag van toen is dag van nu jij staat daar met jouw paraplu het regent niet je hebt verdriet in dag van toen dat is het niet in dag van nu is dat verlies veranderen, verschimmelen paddenstoelenflora bewonderen in dag van nu, ik mis je niet.…

Werelden die blijven veranderen, wanneer onze lichamen verteren. Wanneer we onze geesten geven. Wanneer wie we werkelijk zijn, weer naar huis toe gaan.…

Elke dag opnieuw blijf ik hopen, op een lief gebaar van jou. Gingen je ogen maar af en toe open, zodat je kon zien hoeveel ik van je hou...…

Een gewoonte, zomaar een gebruik. Je angsten laten varen, door een luik. Voor de laatste maal, achterom kijkend. De zon zien wegzakken, een gezicht zo onbegrijpend. Niet wetend, wat de toekomst brengen zal. Je tranen, maken een waterval. Verloren, het zicht voor eeuwig verduisterd. Enkel nog gehoor, maar niet een die luistert.…

Bij het ontwaken van de dag ontwaken ook bewuste gedachten die tijdens slaap hun kans af hebben lopen wachten Zodat de werkelijkheid meteen de ogen spert, adem stokt in de keel Het is teveel... teveel dat doordringt tot diep in het hart, hoofd weer laat malen, emoties gaat vertalen in stromend tranendal Pak ik mezelf vast op het randje…

overvallen door natuurgeweld ineengeplet door de overweldigende zwaartekracht tevergeefs worden armen uitgestoken in de hoop een levende hand te kunnen vinden roepen om hun dierbaren worden stemmen in de kiem gesmoord vermengd met kalk opgaand in het niets duurt het wachten... oneindig…

Mensen zijn bang en verdrietig, wij mogen gelukkig buiten iets ondernemen, maar voorzichtigheid is geboden. Er zijn genoeg landen die in eenlock down zitten of waar het pas in een beginstadium is. De wereld raakt vermoeid van dit enorme coronavirus gebeuren. Het is te hopen dat er snel een oplossing komt.…

Dit is de dag dat wij de stemmen tellen, Rechts, stapels ergernis, links, bergen hoop, Steeds blijkt verandering zo traag als stroop, En blijven vele onderwerpen knellen. Zo is er ook in talkshows met Baudet, Behoefte aan veel beter cabaret.…

Misschien omdat we zo naar hoop verlangen, want iedereen lijkt wel Obama-gek. 'Verandering' was zijn verkiezingsleus en hopelijk wordt dat géén wassen neus.…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Je weet niet hoe het is Om nooit meer haar eten te proeven, Nooit meer haar stem te horen, Alles leek en lijkt zo verloren, Nooit meer de sfeer te ruiken, Nooit meer haar knuffels te krijgen, Valt niks aan te veranderen, ik zal altijd moeten zwijgen, Over de pijn, het verdriet, Niemand die het ziet...…

Hoop voor jou dat je niet ziek bent, maar dat je het druk hebt in je bestaan Hoop echt voor jou dat je enkel geluk kent en geen verdriet hoeft te ondergaan Hoop wel dat je ook aan mij gedacht hebt al was het maar voor even dan Hoop dat ik, misschien wel morgen, mijn lieve Vriend, naast je zal mogen staan.…

Sterkte halen uit mijn eeuwigdurende hoop Ooit zal het beter gaan Verandering zal komen Ondanks alles, heb ik net zoals zij: negen levens.…