233 resultaten.
De boer
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 198 De boer, hij rijdt; zijn trekker weegt vijf ton
Verbitterd dendert hij langs ‘s Heren wegen
Die wegen kunnen daar helaas niet tegen
Het deert hem niet, de boer kent geen pardon
Gedreven door het opgekropt venijn
Scheurt hij verbeten richting Albert Heijn…
bye bye Boris
snelsonnet
4.0 met 13 stemmen 142 je klampte je verbeten vast aan macht
zelfs Shakespeare kon zo’n joker niet bedenken:
een charlatan die elke Brit moest krenken
- en wetten die je bloody hebt verkracht
de brexit was al moeilijk te bevatten
we zagen ook jouw bende zich bezatten…
op reis
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 762 verbeten vlucht ik weg
weg van het vertrouwde
op zoek naar horizon
wars van bekend en eigen
alsof duiken
in het onbekende diepe
van een vreemde zee
een zelfverloochening kan zijn
bijna verdrink ik
in het ritme
van een vreemd volk
tot ik mezelf weer ontmoet
in een geluid van thuis…
Slecht nieuws...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 339 Grond verdwenen
gedachten op zwart
trillende benen
en een bonkend hart
Brandende ogen
zo verward
hoofd gebogen
bloedend hart
Mond verbeten
vol met smart
wil niet eten
verslagen hart
Stil gezet
en getart
in gebed
met mijn hart…
Uitvaart van broer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 258 Toen jij nog leefde,
Was het moeilijk praten
Nu zeker: de urne blijft potdoof
Wij maken er een kruis over
Ooit waren wij vruchten aan dezelfde boom
De appels vielen al dan niet ver van de boom
Wel zeker: het waren verschillende appels
De een aan de grond; de ander verbeten…
Kerststress
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 ik zie ze lopen in de straat
ogen staan dof
monden zijn verbeten
ze lopen en regelen
verdwaasd door kerstsleur
die zwaar op schouders drukt
lijstjes worden afgevinkt
moeder wordt geparkeerd
in het rouleersysteem
appjes zijn goedkoper
schelen tijd en zegels
geef mij maar boerenkool…
In samenleving
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 Het niet weten
beïnvloedt mijn leven,
arrogantie van mijn zijn,
onkunde laat mij verbeten
zoeken wat is gegeven
houdt mij steeds weer klein.
Toch zal ik ooit vinden
de weg waar ik zoeken moet
hopelijk niet eenvoudig
laat ik mij klakkeloos binden
aan gemak en aan zoet,
verwend en eigenzinnig.…
KOMPAS
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 878 Ik liep averij op
terwijl
ik dacht
in veilige haven te zijn
Woorden met
orkaankracht
dringen door mijn
wanden
Als woeste wind
komt de haat
binnen
De utopie verloren
Het zuigt mij
de kolkende massa
van verbetenheid in
Geen rust
of
hogerwal
Ik koers
door onbekende werveling
Zoekend naar
een
thuishaven…
Nieuwe manen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 187 De rode knecht
verhaast zich met demonen
hemellichaam zonder borst
fakirbed voor kindse bevalling
venus stremsel van de macht
heeft de melkweg drooggelegd
demonen lachen zich tot barsten
verbeten zuigeling
aan je navelstreng
geworden tot de rode knecht
vrijerig met vele manen
wordt de kosmos stilgelegd…
vergeven tijden....
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 2.051 in rakende handen
breekt eenzaamheid
zoeken haar ogen
naar levenslust
omhelst zij verlangen
dat tranen vermag
beheert een toekomst
die onmogelijk blijkt
drukt haar verleden
het dromen naar morgen
wentelt zij angst
in herinnering
huilt zij verborgen
vergeven tijden
haar lot ondergaan
in verbetenheid…
verbonden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 in de ijskelder verzaagt hij
gruwelijk, grote ijsblokken
tot wonderlijke leguanen
en zeeschildpadden
het ijs, verhard verzet,
te trots om neer te gaan,
geeft zich verbeten over
aan de verbeelding
verstilde fauna van spookachtige,
melancholieke schoonheid
ontvouwing van het verhaal
buiten stroomt het overweldigende,
onophoudelijke…
wachtend tot het niet meer kan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 296 in het angstaanjagende nu
staat de radeloze moeder
aan gesloten poorten
in haar wanhopig wachten
omhelst ze verbeten het ongewisse
rekt ze de tijd verder en verder uit
schuift ze het noodlot voor zich uit
tot het kantelende ogenblik
waarop niets meer hetzelfde is
zwijgend torst ze de droefheid
van het leven met zich mee
trekt ze zich…
Veteranen
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 733 De oudstrijders marcheren achter elkaar,
in de veteranenparade volgt de man met de zeis
en daarna nog vele skeletten van de strijders
uit eerdere tijden van de mensheid
een verbeten blik in de fonkelende oogkasssen
het einde is nog lang niet in zicht
en de dood oogst met zijn zeis
veel nieuwe strijders
ongeacht leeftijd of ras.…
bagage (2)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 403 koortsachtig in toom
verbeten lippen verstrakt
tot dunne strepen
niet wijkende nagels boren
zich in onze handpalmen
het zwijgzame verleden
ingepakt in koffers
met uitgesproken bagage
op de granieten vloer…
krassen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 163 ze hoort het
verbeten
krassen van
de pen zijn
hand een stijf
klauwtje ze
hoort het
tikken van
de oude klok
hij kijkt op:
waar moet ik
slapen als ik
in de kist lig
ik kom niet
zomaar voorbij
de dood
het hoofd weet
niet meer wat
het hoofd niet
kan ze loopt
naar buiten
op het bankje
nemen tranen
de vrije loop…
Sperzuur
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 1.054 er gaat zwaar geschut
over onbeslagen tongen
onverteerde afkeerbrokken
bokken in venijnig zuur
van jaren slikken en indikkend zwijgen
onder hoge druk bereid
rijst rasgeprikkeld rauw verweer
bewasemd borrelt bitterheid
misbarend op uit onderbuiken
afschrikwekkend is verbetenheid
van verre af te ruiken…
December
gedicht
2.0 met 87 stemmen 42.145 Decembers mooi gebogen c
bevalt me, doet denken
aan de lagere school,
de tweede klas van juffrouw Kranendonk,
rode inkt voor perfectie,
de verbeten uren van herhaling,
de lijnen van de letters,
de onmacht op papier,
de streng afgepaalde weg
naar een eigen handschrift,
de vingerafdruk der cultuur.
----------------------------------
uit:…
Afgebrand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 986 het duister trekt aan mij
zijn armen voelen kil
geen wolk trekt voorbij
zwart de nacht, zo stil
sterrenlicht zie ik niet
stof dwarrelt om mij heen
de geest die het leven liet
snelde verbeten weg, alleen
het vuur verhit de hel
likt de vlammensporen
ooit was het een spel
maar nu heb ìk verloren…
Onze Vesper
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 307 De ochtend, in de schoot van de nacht
Heeft het vuur ontstoken dat de sterren verdrijft
Voor de verbeten zon die deze dag lacht
En ons kloppende hart met liefde beklijft
Aanschouw! Het geluk, de vred’ en de rust
Van de zoete roes die ons nu doordringt
En die onze voorhoofden zachtjes kust
Met het leven waarvan onze liefde drinkt…
angst
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 572 De strijd is hard
De pijn wordt verbeten
Het onbehagen gevangen
In een net van twijfel
De toekomst is somber
Verarmd in zijn geheel
Vernietigend zelfbeeld
Hoewel je het niet ziet
Vertrouwen verloren
Gewoon de mist ingegaan
Zomaar, zonder
Voorafgaande verwittiging
Het blijft maar duren,
Mijn geduld is op
Laat iemand de sluier…
Doodlopende weg
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 220 Seconden van steen
Minuten van ijs
Uren zijn gemeen
De ochtend eigenwijs
Bevroren kwartieren
Dagen te lang
Niks meer te vieren
Onmetelijk bang
Pegels van eenzaamheid
Leegte die in haar port
Ze leidt niet, ze lijdt
Kracht verdort
Verkeerde afslag
Herfst met pech
Verbeten lach
Doodlopende weg…
Wat zich vergeten laat
gedicht
3.0 met 45 stemmen 12.894 Mijn lief, mijn boos, verbeten lief,
wij riepen naar elkaar,
tot twee, tot drie, tot vier keer toe,
door de schemer en het sneeuwlicht
van de late winter,
en keer op keer kwamen we terug,
onwillig, gebroken, verliefd.
---------------------------------------------
uit: 'Februari' in Het meer van ondank, 1987.…
Grote schuiten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 zag voetjes gaan
voelde weer
hoe schelpen
jaren geleden in
mijn benen sneden
ik mocht niet
kinderachtig zijn
heb toen die pijn
verbeten maar
niet in vergeten
plastic schoentjes
heb ik in de tas
maar niemand die
ze dragen wil
ze komen niet van pas
zelf het voorbeeld
geven is geen goed idee
zie mezelf niet met die
grote schuiten…
Veine
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 331 Ongeschonden ligt zij daar
door zandkorrels omgeven
blaast een zachte wind
de nacht dichterbij
voetstappen lopen langs
ontkennen gehaast de afdruk
van haar frêle schoonheid
vertrappen het pure minnen
een zijden gloed omarmt niet meer
jaagt afstand door verspillen
langs verbeten zoekende handen
verspeelt ook hij het kleine veine…
Rood
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 917 Wanneer zij de trap opgaat
vangt vroeg morgenlicht
haar spaans rode haren
voorzichtig
maar verbeten neemt
zij de laatste trede
alsof de zolder
gevuld met haar
stralende lach
alles kan wissen
dozen, gestapeld
met vergeten jaren
verbergen niet
maar weten
muren verdwijnen
uit het zicht
alleen haar diploma
hangt nog aan de muur…
Een zwart gat in het uitzicht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 144 Met tomeloze energie
Heb ik je gezocht,
Mijn leven lang
Uitgekeken naar ons
Samenzijn waarin we
Alle tijd uit het oog
Verliezen, alleen nog
Zicht hebben op elkaar -
Met een verbeten trek
Om mijn mond zoek ik je
Maar vind je niet,
Zie je niet,
Want als ik naarstig
Naar je op zoek ben
Zie ik alleen
Een zwart gat
In mijn…
Grafsteen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.874 Grijs vrouwensilhouet,
sluierende voile,
tranen over wangen,
lippen rood verbeten.
Wachtend op eeuwigheid
ongekend verlangen
in kiem gesmoorde kreet.
Steeds minder komt ze hier,
kan de pijn niet meer aan,
nu alleen door 't leven.…
Frustraties overwinnen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.184 Een strijd tussen gedachten
in de arena van onze ziel
gespannen donkere krachten
maken de situatie labiel
Gehuld in een harnas van tranen
ga je de strijd weer verbeten aan
met die innerlijke vulkanen
waar komen ze toch vandaan?…
Spel
gedicht
2.0 met 32 stemmen 7.071 de vader staat
verbeten op.
de vader slaat
door haat verblind
de deur in 't slot.
't is bitter koud.
de vader zint:
ik zoek een vrouw,
ik maak een kind.
-------------------------------------
uit: De gedichten 1974-1983, 1987…
Voortvluchtig
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 612 Mijn bloed is stil
Tekent grijze randen
Sneller en sneller
De tijd verzwaren
Zwarte aarde is vertrapt
Kreunt verbeten tranen
Keer op keer
Kwade daden
Grauwe handen
Wandelen de dag mee
Heel even
De stilte aanvaarden
Een hol slapen
Camoufleert gebrekkig
Nooit meer
Voortvluchtig stamelen…