134 resultaten.
Voorjaar op Schiermonnikoog
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Hoe wonderlijk was vergeten
Nu keren in en uitzicht terug
Eb en vloed mijn eigen brug
Als aandachtig tijdloos weten
Stromend in verhalen
Staat de weidsheid stil
Maakt wijsheid geen verschil
In mijn verbijsterend vertalen
Wolkenpaadjes in het buitengebied
En het meedogenloos moment
Spoelen door en maken schoon
Geborgen zingt het levenslied…
Brutaal blindisme
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Met dodelijke wapens zeer effectief
Waar geenszins zal gelden; heb uw naaste lief
Van harte hopend dat ik het verkeerd zie
Geesten gerijpt voor een nieuw 'Europees' fascisme
Begoocheling, verbijstering, BLINDISME
Met aanhangers, meelopers hoogste straf
Daders, inmiddels wakker met #MeToo
Door breien aan kous
Nog lang niet af…
Ijsheiligen
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 44 tot grote verbijstering
vroren ijsheiligen
vannacht bloesems
en knoppen kapot
alsof de strop
door corona
ons de adem al
niet deed stokken
schone lucht in
het met sterren
bezaaide zwartblauw
veroorzaakte strenge kou
net als de immense
droogte op grote hoogte
door het overvloedig
zonnig lenteweer
rookpotten en nevels
ze waren…
Diaspora
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 179 beschrijft,
een bos kan niet lichter zijn,
je stelt je in op dingen, die je
drijft met groter diafragma vast,
haarscherp raak je het beeld,
uitgelicht in elk tegengesteld
contrast, ieder detail wordt in
kritiek getoetst, wisselend ontwerp
die dichters last verscherpt in
schijn en verwerpt de buitengrens,
in de diaspora van het domein, de
verbijsterende…
fataal verborgen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 73 onzichtbaar als een sluipschutter
worden de mensen benaderd
om dan aangeraakt te worden
gelijk kleintjes tikkertje spelen
met een onverhoedse handdruk
een zoen of een kus op de wang
als het niet met een niesbui is
de samenleving raakt ontredderd
door gezaaide verbijstering en angst
waar het monster niemand ontziend
onder de leden van…
De naakte feiten
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 197 In feite zijn er meer vragen dan antwoorden
in feite zijn er meer doornen dan rozen
in feite zijn er meer mieren dan hopen
en in feite is er meer verbijstering dan geloof
in feite heeft een aap meer haren dan tanden
in feite heeft een mens meer vingers dan handen
in feite zijn er meer spijkers dan hamers
en in feite zijn er meer slachtoffers…
Vaarwel
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 1.678 Als een schip
met transparante zeilen,
terloops en licht,
verliet een afscheidskus
de haven van je mond.
Ik bleef verstild
achter op de kade
en staarde nog lang
in de verte
alvorens me om te draaien
en de mistige avond
in te lopen.…
Het ongelofelijke verbijsterende verhaal
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 158 TV staat aan, een week lang,
SR voor het Rode Kruis,
reden is op te komen
voor vrouwen en kinderen
die sexueel worden misbruikt,
dan komt er een vrouwtje
in de uitzending
met haar eigen verhaal.
Stomverbaasd zit ik te luisteren,
elf jaar lang misbruikt,
nooit iets duven zeggen,
niemand die iets merkte,
maar dan denk ik,
hoe…
Haar gekooide leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 97 ik heb voor even
de boeken weggelegd
die verhalen over de
zonnige kant van leven
werd gegrepen
door wat zinnen
over andere dingen
uit ons dagelijks gaan
ben een zoektocht
begonnen naar
de essenties van
ons aards bestaan
afdalend naar holen
en spelonken waar
herinneringen nog aan
duister zijn geklonken
in verbijstering
moest…
Struikrovers
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 531 Hoge bomen vangen veel wind
Meer dan kleine struikjes blazen kunnen
Geen zuchtje van verbijstering
Klinkt in de luwte van het Bos
Hoe dan te komen tot het bloemrijk compromis?
Opnieuw een groenstrook aanplanten
De kaalkopjes nog een kans geven
Wachten op een sluwe vos?…
Is geen schriftteken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 'k Keek jou aan, terwijl zij ijverig dansten
Verdriet schuurde door jouw mooie stem
Een lange grens voorbij hun grote vleugels
zorgt ervoor dat vogels
net vertrokken, vol verbijstering
daardoor noodgedwongen
alle lekkers uit de lucht
in geen adem, zo plotseling scoren
Hand van de Meester benadrukt
het gelijk van een meerderheid
Huilend…
Oranje-bitter
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 451 Vreugde sloeg om in verbijstering,
werd verdriet,
Oranje plots verruild voor zwarte tinten,
de dag werd in één seconde nacht.
Een gek zaaide dood en verderf,
bezoedelde ons heilig erf
veranderde de wereld,
misschien wel onze laatste
vrije, blije wereld
Het zoet verruild voor bitter,
wie had zoiets nou gedacht.…
Bestraft
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 652 In het geheel was het passend
De weerspiegeling in de plas
Het zilte nat van jouw tranen
De paraplu boven de natte jas
Maar mijn waarnemen stokte
Hoorde verbijsterend jouw relaas
Ik, ik had het moeten voorkomen
Die reeds lange relatie met je baas
Ik had jou niet zo vrij moeten laten
Altijd ja, goed, geen tegen gehoord
Heb nooit eens…
Tijdelijk exil
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.168 Wat we dreigen te verliezen is verschrompeld
tot verwaarloosbare vlagen van verbijstering
om de rouwrandjes aan onze vingernagels.…
28-MEI-2017
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Middernacht,
ik wandel naar huis door de 6 km lange velden,
eindeloos alleen,
zonder werk,
zonder wagen,
zonder vertrouwen,
zonder doel,
alleen Van Morrison's "Have I told you lately that I love you",
zingend alsof niemand mij horen kan,
behalve de in verbijstering starende koeien rondom,
en tranen rollen langs mijn wangen,
van…
JE BENT ER NIET UIT
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.699 Je bent er niet uit
je komt er niet uit
nooit zal je er uitkomen
jouw leven is een opeenhoping
van lief en leed
van vertrouwen en inzicht
verbijstering en wanhoop
tederheid en vergiffenis
ingeving en uiting
uitstraling en ingetogenheid
hartstocht en veiligheid
denken en nadenken
ontmoeting en nooit meer zien
afstand en dichtbij…
Ivoren toren
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 504 Verbazing, verbijstering, emoties en ontroering
Elke nieuwe dag ervaar ik als een geschenk, in vervoering.
Fijne contacten met erg lieve mensen, gewoon erg leerzaam Delen is helen, nooit meer eenzaam!
Misschien moet ik die ivoren toren maar eens bedanken
Ik leerde er veel en hoef niet meer te janken!…
Diafragma
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 67 in ieder tegengesteld
contrast en elk detail wordt geëtst
in de realiteit van de waan
die dichters last verscherpt in
schijn ontspoort over de buitengrens
in de diaspora van zijn domein, waar
een transparante vlag is geplant in een
verbijsterende…
Blues in z-mineur
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 216 luisteren
naar de regendruppels tegen de ramen
tussendoor proberen te denken aan niets
Vooral niet aan de geur die hij nog ruikt
de warmte die hij nog tastbaar voelt
ook al is het al steeds langer geleden
dat zij besloot om zomaar weg te gaan
omdat ze niet meer voor hen wilde vechten
terwijl hij nog voldoende uitzicht zag
Het stadium van verbijstering…
In de huid van de dag?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 123 de scherpte is bepaald
door de essentie van het domein
de waarheidskern wordt troebel
in een populistisch contrast,elk
detail moet kritisch of in tegenwaarde
worden getoetst in een wisselend
decor of religie die de dichters
pallet buiten alle schijn verdiept,
verwerpt de grenzen in de diaspora
van de versluierde realiteit, een
verbijsterende…
Geweld, dodelijk geweld
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 146 In Parijs, verbijstering
en waarom?
Taal van kogels,
geweren en messen
waarom, leert een mens
niet van de lessen?
Van welk geslacht
een mens ook komt
niemand heeft het recht:
niemand
HEEFT HET RECHT
een leven te nemen,
zoals wederom gebeurde.…
Toon van de dag
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 188 Elk detail wordt in kritiek
of waarde getoetst, wisselend
gesprek of ontwerp die ‘dichters
last' in schijn verdiept, verwerpt
de buitengrens in de diaspora
van de sluimerende waarheid,
de verbijsterende ontdekking
van de werkelijkheid,verscherpt
de toonzetting van de dag.
Cauté, (Wees waakzaam)
B. de Spinoza…
Winteroffensief
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 256 In de muiskleurige vaalheid van een bidprentje
hangen bevroren tijdsdruppels
als ijspegels onder takken en arduinsteen,
de tristesse in verbijstering verstard.
Hemelpluis heeft het herkenbare ontvormd,
alsof na een poedersuikeroorlog
de wereld herschapen werd
tot een collectie vreemdsoortige meringues.…
kostbaar verlies
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 rug toe te keren
tot het ons de vrijheid benam
alle wegen te gaan en te staan
namen wij er slechts kennis van
als een voetnoot bij het nieuws
dat ons niet verontrusten kon
allesbepalend is het geworden
voor wat wij nu doen en laten
omdat wij nog altijd niet weten
hoe wij dat uitzetten moeten
wat het bij ons aangaan doet
stom van verbijstering…
Je weet dat het kan
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 92 Corona ontwrichtte verbijsterend veel
(het dichten daarover viel eerst veel te zwaar).
Het drong zich naar binnen, er bleef weinig heel.
Een knuffel werd afstand, een kus slechts gebaar.
Een vijand die “eigenlijk” niet werd verwacht,
Vernietigde levens; het heden werd “toen”.
Maar zorgers en dokters ontwikkelden kracht.…
Herkenbaarheid kleurde
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 aangenaam
beklede ruimte
geen weerspiegeling in
het glas wel wisselende
stukjes natuur uit
een ver tropisch land
omringd met
woeste zeegezichten
wij wisten dat we
van de wereld
waren afgestapt
een innerlijke drempel
markeerde de
geestelijke ruimte
emoties delen
was bedwelmend in
hoeveelheid en van
een volle intensiteit
die verbijsterend…
Valse aura van de dag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 scherpte is bepaald
door de essentie van het domein,
de waarheidskern wordt helder
in een geweldcontrast,
Elk detail wordt in kritiek
of tegengestelde waarde
moet worden getoetst, wisselend
gesprek of religie die de dichters
last buiten alle schijn verdiept,
verwerpt de grenzen in de diaspora
van een versluierde zwarte realiteit,
de verbijsterende…
LAIS CCXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 Er was gebrek, onleefbaarheid. Het werd
woest weer verliefd. “Jij geeft geen zier om mij!”.
Haar schater klonk in schichtigheid van hert
(een godheid glijdt er af, teloor, voorbij).
Het ziet haar lijf, de ziel kan er niet bij.
Heur haar streelt thans haar naakte schouders daar
waar handen ijlen naar zijn handen maar
het komt niet aan. Een hese…
Geen maaksel was 't van sterfelijke hand
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.973 En over 't oude land uit lage blaren
Zie 'k overal met spokenogen staren
Verbijstering van lang gestorven eeuw,
En wuivend met eerbied'ge bossen fluistert
De hei haar hulde naar de verte en luistert
Naar stilte van verwaaid triomfgeschreeuw.…
Veluwe-view
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 138 een veld vol stevige zonnebloemen,
verbaasd dat zoiets hier mogelijk was en
daarboven zwarte kraaien, je kent het wel,
deze keer als levend schilderij van mijn
beroemde zielsgenoot Van Gogh, Vincent ja,
een depressieve aap zonder prozac helaas,
de trein raasde voort, maar dat gele beeld
raakte mij als nooit tevoren, boezemde mij
angst in, verbijstering…