Alle inzendingen over verbonden OR geborgenheid OR dansen

mij ontroert soms het vertrouwen in een gebaar zoals jouw hand een rustpunt in de mijne zoekt waar eerder zoveel leven stroomde of lang gekoesterd bleef in tijden van geslotenheid voel ik daarom tot in je vingertoppen nog het kloppen…

vleugels stromen van kristal door de bittere kou van glanzend zwart Op zoek langs sterrenzilver het ijs van de blauwe maan naar de schaduw van je gelaat de schoonheid van je licht de verten van je verlokking Mijn zinnen verlangen naar je lippen de lavende koelte van avonddauw Mijn ziel verdwaalt in je ogen die wonderlijke bron van geborgenheid…

zag klamme mist dikker worden het contact dat er was verdween onzekerheid had mij losgeslagen van alle binding in het vervliegen verloor ik eenheid delen was niet meer mogelijk zonder geheel zinnen opgezegd intrinsieke waarde in woorden weerlegd toch voelde ik de warme hand van het universum oplichtend in dromen waar geborgen…

zacht kinkt haar stem overstroomd door emoties dwalend in spijt waar dromen toekomst boden is gisteren terug in de tijd zweeft vandaag zonder morgen stapelen zorgen realiteit de vlag is gestreken het dromen gebleven maar zonder geborgenheid…

Zoals je lippen mijn hart kunnen verzachten met warmte liefde en gevoel. Ze begrijpen mijn huid en wat ik wil en waarom ik dat wil delen met jou. Als ik tranen zou hebben is er voor jou geen reden om weg te lopen maar sla jij met een lach een arm om mij heen.…

Warmte en geborgenheid, de basis van mijn bestaan 'k Wil er totaal voor gaan! De zoektocht van mijn ganse leven, Het werd me zelden gegeven. Dat gemis is met geen pen te beschrijven Het kerft messen in het hart, moeite om te blijven. Een gemeende kus, een warme handdruk, een brede glimlach Utopie of niet... eens komt die dag!…

Een zuigeling ligt op de hem vertrouwde schoot gaat telkens langzaam omhoog valt weer met een lichte smak drukkende buikpijn plaagt voortdurend windvlagen en spattend water doen zijn tere huid schrijnend beven huilen om bescherming brengt zegen die keel krijgt alle kracht! 't geliefde beertje komt kroelen bezield door 't ijle muziekdoosje…

Ik voel me veilig en geborgen bij God, alsof ik mag thuiskomen en mijn rust weder vind de diepe behoeften van een beschadigd kind.…

laat me je omarmen omarmen met al ik ben en je wiegen heel lang wiegen tot 't kind ( in jou ) zich weer veilig waant geborgen weet tranen worden gekust droge wangen verlichten jouw hart tot aan de volgende regenbui…

Ver van elkaar en toch zo heel dichtbij Ben jij mijn laatste dageraad in mij Bezweken voor de dag van morgen Moeizaam gericht dat schamel beetje licht Niet opgewassen en te zeer ontwricht Gevangen gevallen en in tijd geborgen…

Tederheid, warmte en geborgenheid, fijne zaken Helaas heb ik er weinig mee te maken. Knus bij elkaar en samen bouwen Lief en leed, blijheid en troost, vertrouwen. Jouw hand pakt zachtjes de mijne Een droom maar dan een zeer, zeer fijne. We huilen zachtjes en lachen uitbundig Alles delen spontaan of stuntelig, niet vakkundig.…

Ik leer langzaam beminnen; al blijven ook de zorgen, ik voel me diep geborgen.…

Nu heb je mij En al je tranen die nog te huilen zijn vang ik zachtjes op nu ineens die pijn in de wortel verborgen boven komt en zichtbaar wordt en je ingedoken en verstomd zoveel laat voelen Samen leggen we de puzzel Ontbrekende stukjes komen er bij 'k help je veilig op te staan Zodat je verder kunt gaan Geborgen in mij…

In droefenis geborgen kijk je nooit uit naar de dag van morgen dagen gaan aan je voorbij je voelt je soms vogelvrij in het labyrint van je geest wordt er als wild op je geschoten alleen in droefenis voel je je geborgen.…

Waar het geheim diep in mij woont voel ik me thuis zelfs in onveiligheid van dagelijkse zorgen blijkt telkens dat het mysterie mij steeds toont ik ben geborgen…

Mijn wereld wordt steeds kleiner Hij krimpt van dag tot dag Niet dat ik dat erg vind En het leven minder mag Niet dat ik mij zorgen maak Om wat meer eenzaamheid Dat heb je of je hebt het niet Je raakt het nooit meer kwijt Niet dat ik echt wakker lig Van al wat is verpest Maar wel dat ik mij veilig voel In de wereld die nog rest…

zonder gevaren hier hoef ik niets te weten hier voel ik me zo beschermd weet ik mij als toen omarmd hier is alles helder en klaar hier voel ik wat zich over mij ontfermd hier klopt een moederhart die mij ervaart als waardevolste baar hier voel ik nog geen zorgen voorafgaand aan het echte leven hier voel ik me thuis hier weet ik mij geborgen…

donker nu en stil het al te veel doorvaren watervlak geborgen het fel gejaagde waterwild in de strengeling van struiken en vergaande autobanden…

in louter klaarheid zichtbaar leunt de dag door ‘t licht van blauw wit verbond de mantel van liefde ligt diep geborgen verankerd in het groene van moeder aarde de tong van de taalwind liegt niet in de oksels van tijd dat maakt het uitzicht 'gastvrijer' in december waarop elke dauwdruppel het pad van stilte zegent voor het nieuwe seizoen…

jij had en hebt nog steeds de sterkste vleugels die mij vooruit gaan in blijvende verbondenheid om verder te komen naar het te bereiken eindpunt waar we zullen landen en rusten.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

laat ons dansen tot de morgen…

Niet alleen snijdende winterkou beroert jou mijn warme blokkenhuis beschouw al-verbondenheid trotseren fluitende wind harde realiteit het erfgoed van een stil mutante haar stem geur kleur en eens elegante bekoorlijk amusante liefdevolle tante mannen sjansen wijl hunner gedachten dansen en hoge hakken dansen mee tot het vroege ochtendgloren…

Bij het ontwaken ogen net geopend lees ik woorden niet lief of zoet maar liefdevol begrip en verbondenheid. Zacht knijp ik mijzelf in de huid het is er echt al is je zlef knijpen misschien niet ideaal. Met ogen weer gesloten dansen beelden in mijn hoofd een vlieger in de lucht die paarsgekleurd is door ondergaande zon.…

Mijn poes vouwt zich in de kleine doos, ogen dicht – van welbehagen.…

Ze voelt zich nergens geborgen. Haar mond lacht niet meer. Lachen is zij verleerd. Soms lacht zij enkel voor de schijn naar buitenaf, maar van binnen wordt zij door pijn verteerd. Ik ken de vrouw die ik voor me zie. Samen hebben we alles gedeeld. Onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik en mijn spiegelbeeld.…

We lepelen In de bestekbak van de slaap Dromend van dingen Die we later niet Meer kunnen achterhalen, Tot de morgen Ons weer scheidt En het leven haar tol Weer laat betalen Het opstaansritueel De dingen die we doen De kunstjes die je leerde Zijn als bij het slapen gaan Maar daar het omgekeerde De nacht is nu voorbij Het…

op zoek nemen we de plaatsen van bewoners, in verlaten huizen herstellen wat stuk is, slapen in hun bedden, nemen een bad eten resten uit koelkasten maken schoon, wassen kleren elke dag een andere woning onzichtbaar worden alleen nog maar elkaar zien zo scheppen wij bewoonde huizen wachten op het openen van het slot in de deur…