Alle inzendingen over verdriet OR grafsteen OR liefde

Zijn laatste verzen zijn een tuil gekneusde bloemen op de grafsteen waaronder liefde levend wordt begraven. Op een puinhoop machteloze woorden en oeverloos verdriet als een verlaten hond likt hij zijn wonden: gebroken dromen laten scherpe scherven. Zijn ziel schreit want wie blind wordt moet leven met herinnering aan licht.…

Gij hebt geen nood van hem te wekken, Want ook al hoorde hij u op zijn grafsteen gaan, Hij zou het tóch in twijfel trekken.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Grafstenen en niets anders dan grafstenen omringen de gedachten in mijn hoofd. Gebeiteld de spreuken dat wie gelooft voor eeuwig leeft en niet meer hoeft te wenen als je van ’t aardse leven wordt beroofd. Geloof ik graag dat Jezus is verschenen om aan ons absolutie te verlenen, in mij woedt de twijfel onuitgedoofd.…

Vingers volgen liefdevol de grillig koude lijn die zonder duidelijk beginpunt nergens stopt zijn enige houvast is herinnering aan haar dat als warm bloed door marmeren aders klopt…

De grafsteen met de gebeitelde letters die jouw intieme vriendschap in de nacht een liefdesnaam gaven staat eenzaam op het stille kerkhof bij de uitgebloeide hortensia die moe is door doden die zwijgen in alle talen bladeren van droeve bomen dwarrelen wanhopig voorbij de diepte van jouw dromen maar jij zal nooit tot leven komen…

op enkele tellen schrijnend gehouwd in mijn grafsteen van ooit wil ik dat nog voelen dit eeuwig kwellen?…

ik heb gehuild ik heb gejankt ik heb je alleen eigenhandig in de tuin begraven ik heb je voor je liefde en trouw op m’n knieën bedankt een zwerfkei vormt jouw grafsteen en ja dat kan want je was mijn hond jij hoort en blijft bij mij maar een mens moet als hij is ontzield terstond worden weggedragen naar een plek waar het voor jou en…

zij hadden hem geschoond en met witte doeken omwikkeld zacht in het graf gelegd in stilte baden handen met ongezegde woorden van liefde en trouw harten vol verlies en rouw toen zij in de vroegte weer verschenen bleek de grafsteen verdwenen de tombe was leeg in schrik en verwarring zijn zij teruggelopen de mare was hen vooruitgesneld…

van iedere maan al is die verduisterd, het fluistert op iedere geboortekaart al wordt die niet geschreven, het staart je aan in de laatste korrel zand waarin ons profiel in een grafsteen wordt geslepen.…

Hij werd geboren in april Terwijl de merels zongen Op het geboortekaartje stond: Helaas, het is een jongen Hij is gestorven 's morgens vroeg Bij het kraaien van de haan Op de goedkoopste grafsteen staat: Ik vond er geen donder aan.…

bij elke aanraking groeft hij echo's in zijn hoofd gigabytes aan data voor de dag dat zij soms aarzelt hij, dan trilt zijn bovenwimper licht in twijfel over het moment hier maar vast te houden om dan toch hij leeft hun liefde gisteren het aandenken aan een morgen die misschien wel nooit…

geschreven het mannelijk zijn werd nu actief de buitenwereld riep, de liefde kwam en gaf verwijdering, gedeelde liefde werd gedeelde smart en meer nu is liefde meer verdriet het niet meer zien en horen geeft het idee van verloren maar als je alles goed bekijkt geldt dit niet voor de eeuwigheid is het de liefde, die het leven leidt de…

Voor helemaal niks leef ik dan nog beleef ik dan toch dat Al wat nietig scheen, ik, als compassie in jouw hart en geest achter liet zonder enig verdriet.…

met het groene palmblad bedek ik je witte bed zuchtend blaast de machine lucht in je longen ik tooi je met veren van de krachtige arend het infuus dient tikkend zout en glucose toe ik omring je met hemelse geurige kruiden helend verbinden we de treden van de trap…

Hoe leven vermalen wordt door het wentelende wiel dat zoekend en zuchtend zoals ook liefde zich herhaalt en ik herhaal schreeuw jouw naam over de eindeloze verzameling aan grafstenen tot wij, elkander kruisen in de eeuwig weelderige stad waar stilte is gestorven waar leven leeft, werkt en sterft dag en nacht ons leidt, in…

De grafsteen is gekuist Magere Hein mag komen zich verbazen over de geur van wierook en gebeden Zien hoe de plantjes op het graf gesnoeid netheid uitstralen Ja Pa, ons ras sterft uit tot we weer samenkomen…

Verdrietig, en mijn ogen zullen zijn als nachten. Ik kijk niet hoe het avondgoud wordt ingebed. Noch naar de zeilen die Harfleur haast binnenglijden. En eenmaal bij je grafsteen leg ik een boeket. Van groene hulst vermengd met bloesemende heide.…

De data van overlijden weet ik niet meer maar mijn verdriet voel ik heel goed nu zijn ze genoteerd de grafsteen verweerd de tijd vervloog géén oog droog de familiefoto naast mij géén één meer op aard voor mij zijn ze het leven waard ik wil ze weer terug weer hun stemmen om mij heen een aanraking heel zacht dat heb ik zo bedacht…

De boten doorklieven het mediterrane water Aan boord mensen die ten dode zijn opgeschreven Verbannen naar het eiland van grafstenen Hier moeten zij tot de dood met elkaar leven… Als vee worden zij bij elkaar gedreven door de poort van verlatenheid In een eenzaam lijden zullen zij sterven Tranen schreiend in bitterheid… Langzaam wandel ik…

voort blijft vloeien en voor jou er altijd rozen bloeien die ‘k op je grafsteen neer zal leggen…

En neen, ik zal niet huilen, als je aan mijn grafsteen staat. Ik wil het ze niet gunnen, de wraakengelen om me heen.…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…