Alle inzendingen over vergezicht OR avond OR panorama

Zal ik nog één keer schrijven over de dag die bijna voorbij is? Zal ik schrijven over de wind en de meeuwen? Over het blauw van de lucht en de wolken? Zal ik nog één keer schrijven hoe onze stemmen weerklonken? Hoe wij onze namen schreven vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…

Vergeefs begeerde zekerheden, beroofd het hart van een nauwe vrede van de brug af heeft dit geen gewicht als die is opgehaald, is dat met een rede, het herkent de vele vormen, argeloos is het vergezicht, het speelt met troebel water, er was geen verleden meer, maar ook geen later, een oneindig spel verbindt de tijd, maakt zich meester…

ringloze vingers krabben de weggedroomde uren van mijn mager gebeente wanneer ik mezelf zie langs dode bomen en het vergezicht nog verder dan het veld dat doodstil ademhaalt of later, de regen hol door het lachen van gebroken tijd tot de avond komt en zijn tocht voltooien moet op mijn kromgebogen rug voor een nacht vol stormen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Welke stilte doet ons spreken? Is het de stilte die woorden geeft? Of geeft het spreken net zichtbaarheid aan het geluidloze? Ik luister. Niemand laat zich onafgemeten zien. We ontmoeten elkaar tussen verzen. Vreemd. Je zegt niets. Ik ook niet. Misschien gebaren je ogen of je lijf. Ik probeer te voelen, aarzelend, onderzoekend. Op…

nog koeler dan het vensterglas klaarder dan het lopend water vang ik het bevend licht vanochtend in een vergezicht…

Meeuwen verliezen zich in beeldende wolken vormende een stoet van witte vergezichten. In de verte zinkt de zon in zee, in nacht, in andere handen. En de regen, zij valt met regelmatige tred op het ritme van haar hart.…

kunst van de wereld oefent aantrekkingskracht uit op een vrij uitzicht…

En alle ogen richten zich op de man die op de persconferentie van de grote bergbeklimmer gevraagd heeft: en als je eenmaal boven bent wat ga je daar dan doen?…

Ranke zwanen hals aan hals wadend in wolken luchtende uiterwaarden welt het water wijd de zwanenzang in stille huid het water de halzen onder het spiegelende oppervlak avondlicht op witte huid wind waait weg in een vederlicht vergezicht de dag is gaan liggen in het laatste avondlicht verstild in magisch geluid.…

Tijd is jouw stem, die een deken legt van woorden, zinnen en betekenis Wij ontmoeten, gaan uit elkaar twee trams in de nacht passeren Waar ben jij dat ik slechts kan reiken mijn hand tast naar een herinnering Jij met een dunne sluier om je heen geeft licht als een vale, verre maan…

Vergezicht. Over land ontwakend morgenlicht nevelt mijn adem grauw overdekt de welige mensengroei met een deken van rouw. Gelaten. Stromen woorden uit met troost overladen monden in lege ogen woekeren tranen mijn diepste wonden. Ik draag met jou mijn liefde voor het leven waarin ik alles samen met jou verloor.…

Vanuit haar stoel dicht bij het raam kijkt ze over de velden, weerspiegeling van braakliggende akkers achter haar ogen waar oude bekenden ooit verwaaiden, haar gelaat bleek en verlaten, het licht dat langzaam achter de einder verdwijnt.…

Wolken zijn diep zwart: de einder vol avondrood glanst des te sterker.…

Maar als je jezelf nog niet begrijpt is er een vergezicht in je eigen hart. Want jij bent minstens even duizelingwekkend als de kosmos in al zijn verten. Achter de sterren in jouw hart verborgen, is een veld vol met wilde bloemen. Ze zingen van geluk onder duizend zonnen.…

Vensterbank die voor Het eerst warm aanvoelt Voorjaarsgeur die bij Ons binnendrijft, Onuitsprekelijk mooi Vergezicht dat bij Ons binnenkomt - betoverend Berglandschap dat met het Meer dat tussen rotsen Hangt voor 't eerst Zichtbaar wordt Oggebbio, 1 mei 2013…

de stem komt uit de wolken hier beneden is het niet serafijnen dalen af langs blauwe bergen fonteinen van licht een vergezicht voor een donker land opgesloten en dicht…

het is de vloeiende droom die je over het diep gevoelde leven voert het vergezicht zal helder en onuitwisbaar zijn…

Leven het is iedere dag anders een panorama. We passen onze tred aan om ruimte te geven als we wandelen, dagelijks denken over het leven hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven. Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn.…

Voor M. L. R Wat hebben wij ontzettend veel gemeen De zware, onderdrukkende gebeden Wat wij met onze knuffelberen deden De kleine dorpen, God die niet verscheen Een dierbare die op een dag verdween De plannen om te vluchten die wij smeedden Wat hebben wij ontzettend veel gemeen Een keel tot aan de rand gevuld meteen Toen bleek dat Sint…

de avond braakt schapen in een slapen uit dwaalt over het land en steenhopen van stilte ik breng een laatste vergezicht - daar waar ik niet woon - laat leegte los, de aarde en de eenzaamheid alsof de nacht al weet tot hoever ik zal geraken wanneer jij naast me ligt in de verte van het licht en in het trage rood van…

Wat door de Duitser Tübke is gemaakt, Het Panorama in Bad Frankenhausen, Verkrijgt in Zwolle een terecht applaus en Waarschijnlijk is dat het ook u goed smaakt. Het werk is (op een schaal van 1 : 10) In de Fundatie tot half mei te zien.…

De grondslag van de waarheid Is de Evalutie Matrix Doe af uw oogklep van de Mannenmacht Geniet van 't vrije zicht op 't panorama Van de Menselijke evolutie: De dwaalweg van de mannendominantie Het lot dat Homo Sapiens ons bracht!…

waar contouren kleur willen bekennen want hoe schilder je met woorden een vergezicht hoe giet je Oostindische inkt uit in vriendschap taal schiet tekort waar een penseel schittert…

Gesprek waar geen woorden Voor nodig zijn - Samen genieten van het Hemels vergezicht dat Zich hier aan ons ontvouwt Zacht zonlicht dat de Bergen in de verte kust En zelfs de laatste Hooggelegen sneeuw Weet te verwarmen Kabb'lend water van het Meer dat ons verzen zingt Omgeven door olijfstruiken En een terras dat een dak…

Een leven kent zijn vergezichten. Mooie plaatjes op afstand waar het verlangen nog niet is gestrand. Waar de ogen zich koortsachtig op hun doel blijven richten; ver van huis in een schijnbaar ander land. Een leven kent zijn vergezichten. Het gras lijkt er altijd groener om het anders kunnen doen. Onbereikbaar lijkt het veelal.…

een donkere trap en daar draven huzaren door het panorama in een rijtuigje met grenadiers en jagers muziek door het bos ik - zei de mus : schoot hem een pijl uit mijn boog - hij weigerde mij onthoofde graven van egmont en horne zijn onuitwisbaar hollandse graven van over de zuiderzee teruggedreven…

de vergezichten worden zachtjes besproken geur van meloenen…