er is niets meer wat je nog langer hier houdt
je deed me pijn
wilde een vriend van mensen zijn
beroemd en rijk worden
van mijn kunsten
mijn vuur heb jij gestolen
in het nachtelijk uur
waarin alleen de uil kon kijken
toen de vogels lagen te slapen
een zwaar vergrijp
rijkdom en macht de verleidelijke rode steen
afkomstig uit een barre rots…
boerenknecht, z’n vaar en moer
waren erfslaaf van de herenboer
Een arbeider in de katoenfabriek
stierf uitgemergeld aan een koliek
Z’n vrouw moest hoereren om niet te creperen
en de kinderen, zo had God verkozen,
overleden verwaarloosd aan tuberculose
Geofferd aan hebzucht van Hoogmogende Heeren
Een matroos kreeg de zweep voor het minste vergrijp…
bruine ophef
een regendruppel valt als een kassei
op oude bloeiaren van een orchidee
en bij Fonske springen de balsemienen
tot over de kreek, alles lijkt op toer
bij het graf gaat hij vooruit mee een
paarse chrysant voor zijn ma, zijn blik
ligt verborgen tussen de blommen, we
wandelen om haar heen, kunnen niet
dichterbij geraken, wolken vergrijpen…
Ze vergrijpen en verzetten zich,
Opgetutte lege dozen, ze zwijgen als vermoord.
Als het gedicht zichzelf dicteert
als de lezer dit gedicht betreedt
als de dichter het gedicht verlaat
en tomeloos ten onder gaat.
-----------------------------------------
uit: Over woorden gesproken', 2006…
Goed en kwaad is relatief
cultuur en tijd afhankelijk
een medaille in een oorlog
vrijheidsstraf in vredestijd
voor hetzelfde vergrijp -
het goede doet ons plezier
kwaad berokkent verdriet
het evenwicht tussen beide
ligt daar waar lands norm
in stand gehouden wordt -
het volk, de echte macht
streeft naar het goede
als die zwijgt…
Bestaat er een woord voor de man die ik word
als ik me, buiten bereik, aan een straatkat vergrijp, kunt u
dat vatten met gekte of moord, lijnt mij dat aan? Ze luisteren niet.
Ze draaien, ze dreigen – ik ken ze bij naam, hun vlekken
en happende kaken – maar hier wil ik niet over praten, niet nu
het licht is. Niet bang zijn.…