Alle inzendingen over verhalen OR pa OR gemis

combineer en dat ik je stiekem toch een beetje kopieer Ik zou je willen zeggen dat ik dagelijks aan je denk, een keer of twee en zelfs je rijbewijs nog steeds zit in mijn portemonnee Ik zou je willen zeggen dat ik trots ben op het gezin en dat je eens zou moeten komen kijken maar dat zit er helaas niet meer in Ik zou je willen zeggen Pa…

Toon het me nu Dat broos en huiverend naakt van jou Nu we de jaren nog oogsten Adem in. Laat je borst zwellen Tot het hemd scheurt Tot de knopen wegrollen over de vergeten straat Naar het raster van de riool Pronk met jouw deinende buik Kijk naar me De wijzers van de klok vermalen me Wanneer is me het moment ontglipt? Een duel met…

Zo als hij jaren had gedaan Rookte hij z'n sigaretje nog trouw Zijn eigen zaak was zeer vertrouwd Voor talloze vaste klanten Toegewijd in alles wat hij deed Was hij de beste vriend Die ik me ooit had kunnen wensen Vaak voor het slapen gaan Nog een stuk of wat pilsjes En dan maar hopen dat 's nachts De oorlog nimmer weer zou keren In plotseling…

soms hoor ik nog het zachte ploffen van je dobber alsof ik jou tussen 't riet ontwaar terwijl het beeld verbleekt de zon hier warmer schijnt weemoediger ondergaat waar je verstrooide lichaam met de tijd verzonk, je ziel voorgoed met je oude stek verweven blijft…

Nooit meer die lach Nooit meer je humor Nooit meer die groente van jouw tuin Nooit meer spontaan een bos bloemen Nooit meer je gezelligheid Nooit meer het gemak van jouw hulp Nooit meer genieten van jouw kookkunst Nooit meer jou voorbij zien fietsen Nooit meer dat vertrouwde Nooit meer die onvoorwaardelijke liefde Maar wel voor altijd blijf…

sterven was voor jou geen pretje geen sniper joeg jou juichend een kogel door het hoofd je ging niet in een laatste natte droom leven was voor jou het einde je vingers had men één voor één eraf gezaagd in ruil werd jou de eeuwigheid beloofd je knielde nog toen ook je geest in waanzin werd gesmoord dood zijn behoeft ook geen betoog dat…

Pa was verslaafd aan lezen en ook (Oost-Indisch) doof ik had niks te vrezen als ik soms de deur uit stoof..... Ma baalde, zat tegen hem te praten maar kreeg geen grip op hem hij kon het lezen niet laten al sprak ze met luide stem..... Het enige wat z'n krant deed zakken was: "GEBROKEN BEEN of CHOCOLA!…

Kijk, zeg ik en wijs naar de open plek wij tussen de bomen Twee eekhoorns spelen met zonlicht overgoten jij fluistert niet want de koude zal komen jouw hart klopt zichtbaar in hun kelen…

In mijn droom liep ik in een wildernis. Het was er modderig en kil. Stenen bedekt met mos, ze lagen er roerloos en stil. Er was een werkman met een spa. Ik sprak hem aan: “Er is hier een pad, vroeger wandelde ik daar met mijn man.” Hij zei: “ik weet het niet, ik denk niet dat het kan.” Er was een heuveltje, Ik klom er moeizaam tegen op…

Moeke roept luidkeels Dochter Gina en haar Pa: Eten Pa...Gina Vroeger noemde ze hem Va Ze vergist zich nogal vaak…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Bedacht bij dit alles dat het niet evident is Dat mijn pa nog leeft.…

Zij trapwentelt me een woord pa-pa-pa-pa Steeds maar hoger van onder naar boven Ik schiet vol bezinksel van veel te lang naamloos zijn Ik kom naar beneden van mijn zelfschakelende rugtrap maar ik kom steeds hoger in het knikken van lucht daar achter boven onder mijn hoofd mijn keelgat kleppert open met een kinderlijk kreetje Gezonken…

Afwezigheid die me raakt vertelt mij het verhaal van de zoekende nomade de zucht naar thuiskomen. Het gemis zoekt dan woorden als voelbare letters die veilig het nest van papier induiken.…

waar het huisje van vader stond stond jarenlang een oude eik die verhalen kon over onze jeugd zoals hij ook de stille getuige was van de jaren dat pa verder alleen hier zijn passie en leven genoot op die plek bloeide liefde in een klein maar knus wit huisje waar ook ons wiegje stond tot pa en ma net als wij ieder een eigen wegen gingen…

poëzie is meer dan een vlucht hoorde ik in het verhaal van de stadsdichter die het stof deed opwaaien tussen schimmen van eens overleden woorden hij ontkleedde zijn bruiden en bedekte borsten met rijpe mond de handen vrij van wonderlijk gemis het podium volgde zijn bed en ik glimlachte verder naar het verleden…

weet je pa ook na vandaag wel zal zonder antwoord het waarom toch mij blijven bozen zal ik tranen huilen van verdriet om het verlies van vanzelfsprekend toch altijd jouw aanwezigheid in het hier en nu maar weet je pa de armen om elkaar trots of troostend knuffelend geslagen zal ik blijven voelen zoals dag in dag uit in voor en…

Mijn pa in de kroeg om de hoek Innemend op vele manieren Verzint wel bij ieder bezoek Een list om de teugels te vieren De hoek van mijn pa in de kroeg Je hoort er gekraak van plankieren Drie dames zijn amper genoeg Om daar zijn verjaardag te vieren De kroeg om de hoek van mijn pa De plek om eens goed te versieren Met steevast het hiep…

Als je de liefde hebt gekend Weet je wat geborgenheid is Ik was dat gevoel zo gewend Het verlies was een heel gemis Ik heb dit allemaal verloren Maar ik kreeg er iets voor terug Voelde door schrijven herboren Herstelde door gedichten heel vlug Kon gelukkig mijn verhaal kwijt Het was een rouwproces van mij Heb van het verwoorden geen spijt…

waar de havenlichten wenken vaart stevig onze levensboot met aan boord het veilig anker van niet te wissen herinnering onder azuurblauwe hemelen soms ook stormen trotserend stuur jij de oogst van jou liefde altijd weer in een veilige haven daarop koersend koesteren wij de momenten die wij genoten naast ook zorgen die er waren om voor…

Pa sal nie vir jou kan gee, 'n groot saal baie mense, gaste lang tafels met stoele vele, glinster dekorasies. Pa sal nie 'n "speech" kan maak op sjampanje glase nog minder sal Pa kan bekostig die monster met die oog die band wat rol die kliek-kliek van kameras.…

als ik een vlinder was vloog ik naar je toe fladderend vrij in het prille zonlicht vreugdevol heel gewoon dichtbij de vlinders weten niet de vogels evenmin waarom zij genieten ongestoord van de mooie lentezon…

Stromen van tranen, van vreugde van blijheid. Soms ontroerend soms droef. Opgedroogd en weggegleden in de stroom van de tijd. Wat is gebleven? Een enkele traan, vergoten in het donker van de nacht. Een vleugje hoop op een weerzien, misschien. Dat is, wat er is. Dat ik je mis...…

Er loopt een vuurtje over mijn hand hij zit er warmpjes bij, voelt zich gezond vertrouwd de mediterraan in een eeltige palm plooien beken eigenheid, put helder water van genegenheid, voedt genot uit gezond verstand, Er loopt een vuurtje over mijn hand het verzamelt het zout der aarde diepste oase van het kloppend hart dringt door…

Ik zie zovele graven, daartussen ligt mijn pa Hij ligt vooraan ik weet het nog... Hoe vroeg wij hem toch moesten afstaan... Dag Pa, ik ben je niet vergeten, ik ben hier echt alleen. Maar pa, u moest eens weten, hoe moeilijk het is om naar je graf te gaan...…

jaren dat we nog samen waren maar nu is hij er niet meer hij is boven bij onze lieve heer ik weet het wel maar het ging zo snel hij was ernstig ziek mijn lieve vader hij was uniek altijd kon ik bij hem terecht al was zijn humeur soms slecht hij was een schat van een man dat is wat ik niet meer tegen je zeggen kan ik kan alleen zeggen pa…

Een rots was je, in de branding niet te breken, mijn kinderlijke vertrouwen lag veilig in jouw hand, die, hoewel krachteloos onder de ziekenhuisdeken, mij stevig vast bleef houden in de vaderlijke band. Jouw dood lijkt nu al weer zo lang geleden, de tijd heelt alle wonden zoals het heet, jij geloofde niet in de hemel, maar hier beneden, ouwe…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…