285 resultaten.
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
uit gezwaaid
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 359 het is een lange zwarte jas
met diepe zakken
ik kocht een nieuw huis
om in te verblijven
mijn handen wilden
niet meer wuiven
naar zwijgende takken
die in het water
verder en verder drijven…
Als jaren wegen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 306 Als knieën verkrampen
en benen stotteren,
verstijven spieren en schrompelen klieren.
Als wervels krimpen
en knoken kraken,
lacht magere Hein in je suffe brein.…
ik kijk !
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 396 aangeslagen zien
dat wil ik niet meer
verblijven in kassen
als cellen van de ziel
met een verkrampte
atmosfeer
en oogleden
als verkreukte jassen
nee, zo zet ik mijzelf
voortaan niet neer
ik heb de engel in mij
te lang bereden…
Pavanne III
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 102 Ach mijn kind, wie zal jou leren
Dat jij niet verplicht bent aan de
Verkramping van het handbereik.
Het opdelende indelen,
Een catalogus van vakken
Wordt nooit een encyclopedie.
Het waagstuk van het verzuimde
Weten, de rede die omgeeft
En omvat, gaat buiten elk boek
En rang.…
de liefde bedrijven
netgedicht
3.0 met 42 stemmen 2.323 liefde bedrijven
is pogen
blijvend te verblijven
tegen warme lijven
die gewillig
aan elkander
willen beklijven
om op herhalende
vluchtige dromen
te drijven
en als zacht
schurende schijven
de passie nog
nog meer opdrijven…
jouw lach verdween
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 852 waar ik die lach in jouw ogen
niet langer ontwaar
het speelse verdween
in gelaten tranen
verkrampen woorden
gebroken door pijn
worden onhoorbaar
in de vraag
waarom
zoek ik het antwoord
in betraande ogen
aanzie het smeken
dwars door mij heen
schenk jouw de troost
die woorden vermogen
geef ons de lach
die even verdween…
vulkaan
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 913 in de kraters van jouw vulkaan
omringd door zwaveldampen
ben ik al veel te ver gegaan
voel ik mijn hart verkrampen
in de geisers van jouw verdriet
brand ik mijn ledematen
ben jij het die mijn hand niet ziet
en zal mijn roep niet baten
in de diepte van jouw tranen
trekt de stroming mij steeds mee
zal mij nooit meer veilig wanen
drijf…
Korrels
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 ontelbare korrels
op het wereldstrand
duwen rollen
verdringen elkaar
in machteloosheid
in blinde razernij
stormen stenen
naar het strand
verstoren verstilde rust
veranderen de structuur
in wanhoop
verkrampen de korrels
lossen op in
nietsontziende golven
van brute macht
tot de zwartste nacht
het overneemt
ontelbare korrels…
De Vluchtelinge
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.370 Zij dacht rechtuit te vluchten, liep een ronde:
Des morgens aan een muur is zij gevonden,
Teruggedragen binnen mijn verblijven,
Waar maagden haar bevrozen leden wrijven,
Hervoorbereiden voor het feest der lijven.…
De kuil
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 234 heb de kuil gegraven
die ik al jaren wilde maken
op het warme strand
het huis waar
ik kan schuilen
een plaats voor mij alleen
maar het zand
is koud en kil
ik wil er niet verblijven
kijk over de rand
want voel dat daar beneden
voor mij geen vrede is…
VRIJ
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 96 je bent pas vrij
als je nooit gevangen
hebt gezeten
als je geen enkele
belemmering meer
hebt op te geven
of te vergeten
dan ben je vrij
toch zul je tot je dood
altijd in die ene
gevangenis verblijven
in die ene van jezelf
die ene van mij…
Traditiegetrouw
snelsonnet
4.0 met 8 stemmen 147 Ze mag straks in de echtelijke sponde
Verblijven met haar eigen keuzemens
Dat is door haar geen uitgesproken wens
Maar volgens Mark is het beslist geen zonde
Ach, waar we uit traditie toch naar snakken
Is dat ze met een Duitser aan komt kakken…
Hel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Verblijvend in de hel
Wilde ik ontnemen
Wat ligt in het verschiet
Niets voelend van de rijkdom
Die de liefde biedt
De ogen eenmaal open
Verdreven heb ik jou
Naar waar je hoort te zijn
Vergaan zijn al je vlammen
Je duisternis en pijn…
verkrampte woorden
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 2.525 waar ik de lach in jouw ogen
niet langer ontwaar
het speelse verdwijnt
in gelaten tranen
verkramping van woorden
gebroken door pijn
onhoorbaar geworden
in de vraag
waarom
zoek ik het antwoord
in betraande ogen
aanzie het smeken
dwars door mij heen
schenk jou de troost
die woorden vermogen
geef ons de lach
die even verdween…
Niet de jas
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 715 Overstelpt door gedachten
vliegen woorden langs
het duister op zoek
naar licht en warmte
naar jou, mijn seizoen
niet de jas verwarmt
zinnen in de tijd, noch
handen in de zakken
verstoppen het jou in
mij, geknepen vuisten
verkrampen niet meer
de ooit gesloten handen
geopend naar het voorjaar
vliegen wij voorbij uren
vinden…
Angst
netgedicht
2.0 met 154 stemmen 15.596 En de angst doet mij ontwaken
Zelfs het vuur voelt niet meer warm
Ik voel het verkrampen van mijn kaken
Ik voel het afgaan van het alarm
En de angst doet mij ontvluchten
Van het vuur, de boze gloed
Zal ik ooit kunnen verzuchten
Vind ik ooit weer eens de moed
En de angst doet mij verslappen
Dooft het vuur tot enkel rook
Ik ben bang, kan…
Marathonpijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 294 35 kilometer
Sappen vloeien
knarsetandend
door de kolkende
aderen van het
stramme lijf
De spieren verkrampen
trainingen verdampen
het zoet verzuurd.
Stap na stap
verloopt het mank.…
de dood als een lustig subject
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 wat verkrijgt de dood in zonden
die weemoedig kwetsbaarheden
raken, een gestalte zonder vlees
het verlegt des krijgers moed en herrijst
als duizend soldaten in mijn hand
het verhardt zoals de stolsels die
hersenen verkrampen en bleke delen
het schaambeen markeren
met een oud medaillon
het verstijft en verteert en reïncarneert
in goddelijke…
De wereld in onzijn
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 428 Zie op tv de wereld aan
mensen die daarginds creperen
aarde-schokkend tenten-kampend
hoe zij naast hun huis kamperen
regen-schuilend leed-verkrampend
wachtend op een nieuwe zon
zich aan sprankjes hoop vastklampend
waar een reddingsploeg begon
kon hun leven toch weer verder gaan
op zoek naar iets dat laat hanteren
of hun geliefden veilig…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Naakte lust der begeerte...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.324 Ongetemd vleien tongen
verkrampen de zintuigen
in verstrengelde ademnood
die de lucht doen ijlen...
De tederheid sponst
twee lijven in extase
naar het glanspunt
van ultieme bevrediging...…
01.15 uur
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 354 stil, behoedzaam
op dit nachtelijk uur
andere wezens slapen
mijn gedachten
eerlijk en puur
woorden zo op te rapen
een enkel licht
gericht op het scherm
om vrijuit te schrijven
in mijn wereldje
waar ik mij over ontferm
daar mag ik graag verblijven.…
CONSERVOCRIET
snelsonnet
4.0 met 38 stemmen 2.189 Twee mannen die elkaar de anus likken,
voortdurend in elkanders bed verblijven
en wederzijds fellatio bedrijven
waarna ze alles van de ander slikken,
dat vinden wij pervers en zeer vulgair,
behalve als het gaat om Bush en Blair.…
Harten van steen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 747 Samen met jou,
wil ik,
geschiedenis schrijven,
in elkaars armen verblijven
verstrengeld drijven
door het leven heen.
Samen,
smelt een hart van steen
wordt alles zo mooi om ons heen
enkel en alleen..met jou alleen
want zoals jij, is er slechts een.…
Achilles
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 389 ik ga maar
roept mijn gevoel
nog langer hier
verblijven
gekluisterd aan een
onaantastbaar doel
is teren op
starre beelden,
vastgespijkerd
aan ijle lucht
ze zullen eerder,
wat komt en gaat,
aan stijfheid rijgen
hoe kwetsbaar
is mijn hiel
onder deze
verlopen zucht…
De Tropen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 199 De reflectie van wuivende palmen
In het glad blauwe wateroppervlak
Zingende myna's die in mijn oren galmen
En de dag die voortkabbelt, met groots gemak
Kon ik maar altijd verblijven
In dit tropisch paradijs
Op de geuren van leelawadee wegdrijven
Ver ver weg van het wintergrijs…
enigszins dociel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 150 -bewaaradvies
droog en donker bewaren-
ik begeef me op hellend vlak
ben nauwelijks zichtbaar waar ik ben
steeds bezig
met woorden te worden
zonder eeuwig te verblijven
toch tussentijds ergens te beklijven
hoewel meegaand
dwars door elk orgaan van betekenis…
KEURIG VERWILDERD
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Aan een geurig bloeiende wei
door het grote bos bij Chaam omringd
ligt een afgelegen jeugdherberg
stralend vol opwekkend licht roze
zuigt frisse adem van het morgenloof
om de gasten na het ontwaken
tot daad en wandeling te noden
drinkt rossig glanzend laat avondrood op
langs het grindpad naar de deur
staan slanke berken in een lange rij
hebben…