17998 resultaten.
Verstrengeld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 147 Nergens
zijn wij
als toen
verloren.
verstrengeld
in regen
van emoties
kussend.
wij zijn alleen
verlaten
bedorven
maar samen.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Het intens verlatene
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 133 ik schreef
kleuren op
je huid
trapsgewijs
van licht
naar donker
je onderging
de steek
van het
puntig pluis
gelaten gaf
jij niet thuis
in emoties
die de kop
opstaken
voeren wij
op onbekende
wateren
gingen nergens
heen in het intens
verlatene waar
aantrekkingskracht
geen baas over
de polen was…
steeds weer het idee..........
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 946 is alles nog niet verloren ?
wil God mijn Bede aanhoren ?
kom jij toch weer terug bij mij ?
ik weet het niet.......
voel allen maar intens verdriet
ach, nee......
t'is maar een droom...
steeds weer het idee..........
dat je plots weer voor me staat.......
en me nooit meer verlaat..
maar ach........
t'is maar het idee....…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 657 Niet eens terminaal
maar wel het leven verloren.
De oorzaak niet meer in je hoofd;
Verweest, ver weg, verlaten...
Vergeten.…
Buitenplaats
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 159 In verloren oorden,
ver voorbij een demarcatielijn
van uitgesproken woorden,
zoekt men veilig samenzijn.
Doden zijn er levend
en levenden gaan er dood,
gewoon.
Voor hen die vrezen
in angstige dromen
te worden gekwetst
en verlaten.
Immers,
de doden kwetsen niet
de doden verlaten niet
de doden sterven niet.…
Ik wil dat je me verlaat
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 174 Ik wil dat je me verlaat,
Ik wil dat je vergaat,
Ik beveel je: ga weg uit mijn leven!
Traan, verdriet, woede, kwaad.
Jij verwoest me,
Verwaarloost me,
Jij maakt me kapot.
Verbittert me,
vertrapt me,
Ik wil dat je me verlaat,
Ik wil dat je vergaat.…
Verdragen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 714 Verloren en verlaten
ben ik mijn schaduw dankbaar geworden
zonder haar glimlach
en weet ik:
Ze is met mijn woorden
gegaan en
gevonden
door koud geluk
zal ze
straks
weer
dezelfde liefde
vragen.…
Verlaten
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.124 Ik voel me leeg
Ik voel me bedrogen
Moet ik je nu verlaten?
Ik weet nog die uren die wij zaten
Maar nu, mijn vertouwen beschaamd
Klap op mijn hart
Moet ik je nu verlaten?
Dagen lang, zo te praten
Ik voel mij zo intens verdrietig
Mijn maatjes gevoel is weg
Moet ik je nu verlaten?
Ik kan je wel haten….…
zie deze mens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 141 in alle schande
gegeseld
in alle verdriet
bespot
in alle hulpeloosheid
verlaten
zie de medemens…
boom
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 149 de wind doorstaan
wortelend onaangedaan
bladerend verloren
takkend, knoppend
opnieuw geboren
deze plek kan ik niet verlaten
want hier valt een vrucht
niet ver van mij…
Mijn stad
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 263 door herfst, verdriet en wind
en mensen droef verdwaald
zijn daar weer even kind
de kerken zijn verlaten
door geesten zonder adem
maar in de mooiste straten
heeft de ziel zijn eigen adres.…
nevel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 521 in een woordeloos verdriet
zijn de tranen opgedroogd
tot een woordeloos geheim
de jaren vervagen
alsof ze niet waren
in de nevel
van een mistig niets
slechts de moeite
verwoordt
het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
De Hond En Zijn Baas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 159 Waarna het verdriet nuanceert en omslaat in
Wrevel om verloren tijd; de spijt, het leven
Niet te waarderen bij zo'n vriendschap waarom
Een mens doorgaans wordt benijd.…
verloren vanzelfsprekendheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 47 in een woordeloos verdriet
droogden tranen op
tot een woordeloos geheim
woorden vervaagden
alsof ze nooit waren
in de nevel van een mistig niets
woordeloos verwoordt
de moeite het verdriet
van verloren vanzelfsprekendheid…
Remedia Amores
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 657 Raad mogen verordeningen geven
maar uw remedia staat hulpeloos
Sedert het beschrevene mij verkoos
word ik in afzondering verdreven
Zelfs zonlicht heeft verlaten dit gelaat
verloren heeft elke uitweg mijn pijn
Zoekend naar wat zand in deze woestijn
betreur ik alleen mijn verbannen staat
Verhoor mijn woordenloze gebeden
haar bijzijn doet…
Angústia
poëzie
4.0 met 22 stemmen 3.092 De zee trekt onder de nacht
Naar vele verlaten stranden;
Als een vloeibare wind is zijn klacht,
En zout, zoals tranen branden.
Ik voel dat overal waar de
Branding in snikken breekt
Tegen de kusten der aarde,
Mijn leed met zijn golven smeekt
Om de verloren genade
Jou weer nabij te zijn.…
Zo, zo troosteloos
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 160 Verloren zit hij daar, in zichzelf gekeerd
van god en iedereen verlaten, wat oh wat
deed hij toch verkeerd?
Geen mens kijkt nog naar hem om, ook wordt
hij niet begroet,
je zou meelij met hem krijgen, maar juist dat
moet niet.…
aanvaarding
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 151 van nooit meer
en nooit weer
van geweest
en verloren herinnering
van pijn
en verdriet
’ t overkomt
ons allen
ook al
wil je het niet…
Verlaten
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.174 Een druppel regen
Loopt langs het raam naar beneden
Een traan baant een weg
Over een wang
Een hart gebroken van verdriet
Omdat het werd verlaten…
Laatste Ridder
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 151 Met loden stappen
stilzwijgend
verlaat ik jouw leven
als laatste ridder
van liefde ga ik
verdriet tegemoet
me bewust
van de nederlaag.…
Opgehangen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 2.050 Eenzaam,
gebroken ogen,
verloren,
telkens voorgelogen,
Alleen,
gebarsten vragen,
onbeantwoord,
gespleten dagen,
Eenzaam,
in tranen gevangen,
verlaten,
gevoelloos opgehangen...…
Geworden
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 138 eens was jij het roodborstje
je zong de nachtegaal
van haar plek
nu krijs je gelijk de meeuwen
verloren boven
een verlaten strand
de golven overstemmen
jouw treurgezang
je bent als stuifzand…
Ontglippen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 79 zie het glippen
door vingers
die je eerder
behoedden voor
een lijf dat je
liefdevol omstrengelde
rilt verlaten
aan de flanken van
oeverloos stroomt het
net zolang totdat het
al haar kleur
verloren heeft…
Niemandsland
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 260 Een klein stukje land
waar het veilig is
Na een avond Halloween
besef je wat dollen is
En wat de werkelijkheid is
wat hier geschreven staat
Daar laat ik veel Halloween achter
maar ook van heel veel waarde
Ik hoef geen wedstrijd te winnen
geen gat te overspringen
mezelf hoef ik niet te bewijzen
En daarom zeg ik genoeg geouwehoer
in niemandsland…
Weldra onderweg
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 996 Hij was er met zijn gedachten
niet meer bij, aan het oog onttrokken
achter de heuvels van een afwezige blik,
als zag hij een prachtig visioen,
waarin zijn blik zich verloor;
verloren geraakt in een stortvloed
van licht: ik zag zijn ogen dichtvallen,
uitgestrekt lag hij verlaten en ingeslapen;
het was alsof hij zijn ontwaken afwachtte,
om…
mijn hart kan buigen, zal niet gauw breken
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.011 jij hebt mij verlaten
verdriet prikt in mijn ogen
die alleen nog maar zwart zien
ik stort in de afgrond
van het randje van jouw hart
een eindeloze diepte in
met grote snelheid verlaat ik jouw lichaam
ik val uit jouw verlangens
om plaats te maken voor een ander
maar jij verlaat mijn lichaam niet
ik houd jou gevangen
voor onbepaalde…
Zoekende in eigen huis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 132 Niet in de kamer
van mijn vreugde,
noch in die
van mijn verdriet –
achter elke deur
keer op keer
verlatenheid.
Maar in de kamer
van mijn zonden,
daar zit wenend
mijn Heer.…