64 resultaten.
een modern sprookje
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 740 een hongerige wolf wou geitjes eten
die zich verschansten in een grote klok
hij droeg een hoofddoek en een ruime rok
maar die vermomming heeft hem wel gespeten
hij werd gezien en achternagezeten
door boze dienders met een lange stok
zo werd de arme wolf een zondebok
een hoofddoek ... tja ... hij had het kunnen weten
voor hem geen mals en…
het voelt zo aan
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 374 woorden vallen zacht in warme regen
dicht bij de dagelijksheid, gedateerd
en waarin ik me stil houd
waar stromen ze heen, waar zullen ze geven
zonder het ultieme
te verlaten
zal jij ze leren zingen, de tijd er uit verdringen
vermommen als herinneringen
verzen die ik uit mijn lichaam heb geschreven
met één grote beweging
van het hart…
De soberheid van herfst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 737 jouw roedel maakt de oorsprong
in delen van mijn gelaat zichtbaar, de intrede
van herfst verlaat zich op mijn angst en breekt
de nerven alvorens de dood zich heeft bekwaamd
in het strijken van een gerimpeld blad
hoe moedig is de wens telkens als het geluid
verstomt en breekbare vermommingen
het beeld verhullen dat zonder glans het tij
laat…
De held
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 228 Wie is de lafaard
onder zijn vermomming,
bloeddorstig,
niets, niemand ontziend,
die als een beest tekeergaat,
kapotmakend
uit pure wraak?
Schiet je tekort
als je niet hebt geschoten,
schiet je door schieten
ergens iets mee op?
Biedt dat geloof
van zoveel lotgenoten
dan toch de Held die
kwaadheid overwon?…
Ik ben gekropen in jouw huid
gedicht
3.0 met 69 stemmen 18.228 Ik ben gekropen in jouw huid,
gerimpeld en gebogen,
mijn jaren ver vooruit,
keek ik met jouw ogen,
leefde ik jouw leven.
Je zou mij nooit vergeven,
wanneer ik opeens verdween
en als mijzelf verscheen.
---------------------------------------------
uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…
Illusie?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 341 Waar alles mee begint is
meer dan een woord of
taal die men in een
zin benoemt en wat een
gedachte uitdrukt en wat
verder reikt dan de
blauwdruk van het leven,
en wat zich uitspreekt in
een streven, in vermomming
tussen zin of regel kruipt,
sluipt door het luie oog van
het bestaan om met tomeloos
geduld weer op te staan,
zichzelf…
Appeltje schillen ?
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 202 Uit de chaos van het vuurwerk
de flappen en de bollen,
met een voorgevoel opgestaan,
zintuigen en gordijnen open om
het wereldnieuws weer op te slaan,
filterend licht breekt door om de
geluiden te verstommen, met een
helder doel de eerste dag te verslaan,
gister bleek de toekomst zich achter
voornemens te vermommen, vandaag
komt het…
Pias August
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 45 Wat is er mooier op deze wereld
dan je te vermommen met een rode neus?
De mens te laten lachen om je ongemakken;
te laten schateren om je ongewone keus.
Wat is er mooier op deze wereld
dan te doen denken dat je Pias August wilt zijn
De mensen te laten lachen om je domheid;
terwijl het eigenlijk hun eigen leven zijn.…
Er sterft een droom...
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 274 een toekomst samen, nogmaals
in de handen van deze tere geest
Al wat leefde tussen hen is vermomming
Is de gedeelde discrepantie
Een vacuüm der ontkenning
Ditmaal zal de Hemel zich voorgoed van de Wereld scheiden
De brug bezwijkt onder een torso van machteloosheid
Want waar de herinnering aan beter ligt begraven
rest slechts het kruim…
Tranen van hars.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 154 Daar slaapt de onrust
van mijn vrede als niche
in mij vereend, het snakt
naar lucht, stuwt lijf en brein
naar de moederschoot, wat
na de geboorte slechts een
vermomming was tot de
dorst met nieuwe woorden
mij weer wakker kust.…
KLAAGLIED
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 250 Tergender' maar verfijnder' afgunst broedt,
die zich als zoete wens wil vermommen.
Trotse mensen zonder grote gaven
kunnen bij een geëerde kunstenaar
hun wezen en waarde pijnlijk handhaven.
Eén kunst make deze gedachte waar:
het alledaagse moet ieders ziel laven,
is daarbij verrassend en wonderbaar!…
Spiegelen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 161 Als ik jouw spiegelen mag
jouw schoonheid en vervorming
je waarheid, echtheid en vermomming
kan ik vanuit zachtheid bij je zijn.
Als jij mij spiegelen wilt
in speelsheid en vertrouwen
met een open geest
mijn dagelijks oefenterrein
voortdurend leren mededogend zijn.…
De schijn doorboort?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 beleving van het ongewisse,
verregende verten, verstomde
beeldflarden, lui verstrengeld, het
individu is niet te onderscheiden
in de spiegeling van gedachten,
schaduwen brengt ons dichter en
weer verder van elkaar, onder de
maskerade van de maan maakt de
kuisheid lichter, neemt ons de maat,
verstoort contouren van het hart
vermomming…
Bij 'Vrouw met kraai' van Pablo Picasso
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 691 De kraai
als symbool van dood en onderbewustzijn is hier
beschermengel in vermomming, kenner van de onbewuste
driften en een visionair medium. De edele vrouw kust
hem op het achterhoofd, alsof het een donkere prins
betreft.…
Reanimatie?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 zwartgalligheid in een schater,
door tranen gestold
in kleinschaligheid, ik nummer
de kiezels een voor een als
een levend bewijs,
onvermoeid voor ik afdaal,
Daaraan kleeft de onrust
van mijn vrede als storm
beide in mij vereend,
het snakt naar lucht
en stuwt het lijf en brein
terug in de moederschoot,
wat na de geboorte was slechts een
vermomming…
zandloper
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 628 Ik lees op jouw vel
het verschijnen
van een schittering
als een pleister
op het drama dat de man heet
altijd al waarde het schuw rond
onder de vermomming van krachtige potentie
ik verman me in jouw blauwe putten
ze boren in mijn ziel en in mijn moordzucht
alsof ik je de doodsteek zou kunnen toebrengen
maar zo
zou ik uit je mond ademen…
Hells Angels
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 639 Vannacht
droomde ik van een Engelse spierenbundel,
die in het Keltisch een loflied voor mij
zong, 't was Gerrit in vermomming en hij
waarschuwde me voor een valse vrouw.
'Gerrit, hoe gaat het met jou?'…
Ondanks alles….
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 24 Ondanks alle voornemens
vermommen we als een
excentrieke diersoort,
waarbij de voortplanting
vanuit het instinct wordt
gemotiveerd dat de resultaten
voor onze nazaten, het op z’n
minst een betere opstap hebben
tot een hoger doel, wat scoort is
te zwak uitgedrukt, geprojecteerd
in een gevoel tussen materie en
afhankelijkheid wat wordt…
Duurzaam levensecht?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 17 huist tussen aarde en de zon,
hoop lijkt soms hol, geeft de honing
soms de smaak van azijn, vooroordeel
en mythen rijken tot mijn kruin
anderen vlochten wortels om uit de
leem van as weer op te staan, een
heemtuin onder een wereldstolp
zijn de loten aan de boom waar de
stam is beknot, hars-sap de wonden in
tijd verdichten, geen vermomming…
Als aanwezigheid
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 47 Leven leeft spontaan weer verder,
in de vermomming van de dood.
Beiden zijn ons trouw gebleven.
Als aanwezigheid.
Vannacht.…
De eerste geur of kleur ?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 25 naam geschreven staat
vernieuwing van het doel in iedere
oogopslag, als gewijzigd inzicht zich
in verwording herhaald als aangepaste
vorm en hoopvol laat omschrijven, in
die balans zichzelf hoopt uit te vinden,
een antwoord biedt die de monden
en de pennen doen verstommen,
in alles wat nieuw geschied bij
herhaling in een kans vermommen…
Wijze veerman?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 169 In de tragiek van hun losgeslagen
ankers, vermommen hel en hemel
zich tot een nieuwe zaligheid, ook als
zee en oceaan elkaar verslinden zullen
metaforen zichzelf weer vinden.…
De maskers
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 9.131 Wij verven ons kind een monstersnoet;
zoals wij zal het leren zijn zonden te vermommen.
En wijzelf en ons lief zitten vastgebonden
in de snuit die blaft,
de slurf die ratelt,
de oren die slingeren,
het rubberen bekkeneel,
de blik van reuzel,
en mossellippen, in de neusgaten schapenhaar.…
Vriendin en vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 156 Zonder vermomming een zonsopgang
een open wereld oogt en bent zonder lawaai.
Wij blij en onbezorgd aanvullend
met elkaar zijn, leven in elkaars hart
al draait de wereld om zijn as
is er vuur en ellende en brullen vulkanen
wij kennen de schenkingen van de stilte.…
Oude Hamlet
gedicht
3.0 met 32 stemmen 8.527 De klepgrage cabaretier en de konkelzieke columnist
houzee houzee zij vieren feest in de clicheerfabriek
het feest van wie het dunste woord weet te chiqueren
de neutraalste druppels in chimerische vermommingen
Waren wij een platvis wij zwommen in royale scholen
op naar de burelen van de fopneus en de klapsigaar
maar helaas wij zijn de vierdimensionale…
Gereanimeerd?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 31 van
kleinschaligheid, ik nummer
zwervende kiezels een voor
een, even groot en even klein
als levend bewijs, ik de sater
die afdaalt in eigen paradijs,
ook daar kleeft de onrust
in mijn vrede als storm
beide in mij vereend, die
combinatie snakt naar lucht,
hunkering van lijf en brein
terug naar de moederschoot,
een lokroep in vermomming…
Sint zoekt Piet
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 39 O f houdt u het bij black is
beautiful
E n vindt u zo'n vermomming juist best cool
K ickt u op multicolor of juist niet
T och flauw als je van hem geen
masker ziet...
P ast u de schoen, met deze nieuwe mode?…
eindig licht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 546 want uiteindelijk draait de steen rond
in een paar onderzoekende handen
Het schemert altijd aan de onderkant
Al het kostbare
bevindt zich luchtig en ongrijpbaar
tussen de zuilengalerijen van generaties
binnenin onze verlichte schedels
we zetten ons een hoed op
alsof we ons door een boomgaard begeven
elk sprekend voor zichzelf
onder de vermomming…
De stem van de herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Hoe op een kale tak ik de gezangen van een
huismus hoor wier akkoorden en toonsoorten zich laten mee-
stromen op de golven van heimwee en melancholie tegelijk vermommen
zich allerhande vlinders als dorre bladeren die een voor een zweven in de open lucht.…
- Maskermonoloog -
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 1.016 Vermomming van ziel in 'n mensenpop
Geen maskers meer, waarin ik herleef,
waar ik mijn gevoelens achter verstop.
Gelukkig zijn, dat wil toch ieder mens?
Verder gaan op 'n geanimeerd feest.
Puzzelen, verkleden, gekostumeerd,
waarom is mij dat niet meer gegund.
Kleurrijke hoofdrol zonder maskerade.
Om problemen geven doe ik toch niet?…