Alle inzendingen over verstand verliezen

Wat kan er mooier zijn Dan een fata morgana na te streven, Mijn voeten te branden aan het zand, Mij in waanzin te verliezen Bij gebrek aan gezond verstand. Ik voer koortsachtig met mijzelf een dorstig spel Bij iedere zinderende kilometer die ik tel. Mijn ogen zijn begerig Op zoek naar het El Dorado van goud.…

keus je hebt me geïrriteerd en ik ben moe ik kijk al rond waar de mepper is voor je jezelf gaat verliezen maak je je snel uit de voeten vliegensvlug…

Wat is die Sleepy Joe een man met kloten Hij grijpt de president vast in zijn kruis En smijt hem met een boog uit ´t Witte Huis Zo wordt The Donald van zijn troon gestoten “Ik pak mijn hobby’s maar weer op”, zegt POTUS Ik trek mijn kuisheidsgordel aan, denkt FLOTUS…

Hart of verstand Verstandelijk weet ik het wel Geen weg terug meer Maar mijn hart vraagt nog steeds Waarom ik niet terug keer Opnieuw begonnen ben ik al Probeer liefde te forceren Bang dat ik opnieuw val Het opnieuw weer wil proberen Verstand zegt mij, het was niet goed Ja, ’t verstand dat weet het wel En als mijn hart zegt het was…

Gij grote, wijze mannen, Die, in uw schone schriften, De komma's en de punctum's, De stippen en de strepen, Zo kunstig, weet te plaatsen; o Grote, wijze mannen! Al ben ik juist geen schrijver, Toch weet ik, in een reden, De komma's en de punctum's De stippen en de strepen…

Je kunt bergen verzetten en struikelen over een steen je kunt veel vrienden hebben maar je voelt je zo alleen Je kunt schip gaan, bakzeil halen. nacht braken, een code kraken je kunt op een blind paard wedden maar je kunt niet alles hebben Je kunt zwart rijden, over wit uitglijden je kunt wegduiken, plooien gladstrijken je kunt hoog of…

Zwerf met mij mee langs glooiende heuvels en door lieflijke dalen, geniet van prachtige vergezichten. Zie kronkelende beekjes sloom het landschap aaien, laat jouw hart door dit schouwspel verlichten. Proef met volle teugen, van de zachte G en vriendelijkheid. Een stukje vlaai is zonder leugen, ’n echte niet te missen heerlijkheid. Wandel…

Wie het spel niet meer spelen willen, omdat ze hebben verloren, verliezen aanzienlijk. Verliezers verliezen hun supporters niet, omdat ze zelf graag winnaars willen zijn, die niet verliezen willen totdat. Totdat supporters opgelucht beseffen, dat slechts één slechte verliezer, onsportief verloren heeft.…

Jij belichaamt alles wat een mens zijn verstand doet verliezen, en tot waanzin drijft. Alleen al om in jouw aanwezigheid, te kunnen zijn, Spendeerden mensen fortuinen. Jij voedt de hongerige, in tijden van nood, en eist nooit iets terug. De begin van jouw bloei, geef ons weer aan dat het tijd is voor de grote schoonmaak.…

Je hebt niets te verliezen en toch kocht je de prins om met beloften en waarschuw je de mensen om schoonheid te mijden die te verbergen onder kleren en achter gesloten deuren waar de tijd in hun huid kruipt hun vlees verslapt en het aanvreet…

De stilte is elke gedachte die begint met een stem die verstopt vraagt waar het leven wacht. Wacht in gebeden zonder geluk en de koude hoop weer tot leven wekt met de verloren waanzin en de vertrouwde dood die weer een stenen stilte van grafstenen achterlaat…

heerlijk dat gebaar als jij iets door de vingers laat glippen niet gezien onopgemerkt een toeval of gelukje verloren in kleine stukjes je had het nog net en nu is het verdwenen zoiets doet nauwelijks pijn maar verlies is nooit fijn het stukje eigen dat jij verzamelde maakte deel uit van wat je bezat dat je zelfvertrouwen…

Grijpbare minuten. Dwalend in de echo´s die ik niet vertrouw. Verkeer zonder woorden Mensen met vragende gezichten. Bestolen en kijkend naar elke dief die spreekt over hun tijd. In de wereld die altijd begint met de tijd die ze verlangen. Is de tijd voorbij of gebleven wat hij beloofde? Is de tijd verloren of bewaard…

Onbegrijpelijk Ik kon werkelijk niet begrijpen dat een leven in mij ontstaan was een persoontje langzaam groeide in zijn eentje voelbaar stoeide soms heel heftig dan weer rustig en na amper veertig weken zuigend in mijn armen lag Het is echt niet te geloven dat ik als kind zo kon genieten mijn geluk altijd compleet leek zonder maar een…

gebouw museum mag niet overleven nieuw ambachtslui liefdeloos snel gebouw warmteloos en de lampion rechts in de hand links het mobieltje nep met batterij zo lopen zij had ik maar geweten en niemand thuis voor de thee het verhaal de bandjes winkelketens scholen zonder stem plant of warmtelicht gezondheid kopen profijtmaatschappij -zo verliezen…

Ik had het fijnste gaas van het verlangen lief zoals een zachte bries het lichaam van de baadster en waar ik mij begaf, omgaf er mij een waas van angstaanjagend aangenaam verwelken. En een seizoen lang werd het avond. En toen - het hart hoog op de wind - verlangen zich bezeerde aan begeerte, hoe lief had ik dan niet dat feestelijk verlies,…

met lege handen graaf ik kuilen in mijn achterland tracht mij bloot te leggen waar ik ben gestrand een vrouw met eigen denken innerlijke kracht die zichzelf verpandde met alles in haar macht gedreven door hormonen en wat er werd verwacht wroet met gezouten vingers in haar vertrapte hoop vergleden zandkastelen waaruit mijn ik weg…

Waar de avond zijn gezicht tekent zoek ik ogen en kleuren die dromen vragen. De stilte raakt me aan maar blijft leeg en leger dan de schaduw die niet bewegen wil en op belofte lijkt die verlossen wil. Wat verloren van mij zou kunnen zijn tot ik het weer verlies en niet meer droom omdat jij het elke dag uitdooft.…

Steeds meer vragen rijzen Steeds meer twijfels ontstaan Hoelang, hoe vaak Kan ik dit nog aan Iedere keer weer opnieuw die pijn en het verdriet Velen merken of zien het niet Maar elke keer verlies ik iets Iets van mij, iets van jou Hoeveel kan ik nog verliezen Totdat ik door moet Zonder degene van wie ik hou…

daaronder Peilloze diepte, Rotsen met tot Op het hoogste Punt nog onverwachte Plantengroei, Ondenkbaar, maar Wel degelijk zichtbaar Mooi, zo mooi, Adembenemend mooi - Zo is het schitterende Landschap dat zich aan Mijn ogen ontvouwt - Aantrekkelijk, en Tegelijk maakt het Me angstig om jou En mijzelf in deze Diepte te verliezen…

Wat zal ik morgen verliezen? Of is de vraag wat zal ik winnen?…

zo voelt dat dus, leeg zijn alsof de aarde sneller draait harder aan je trekt je nooit meer los zal laten alsof de muren zuigen en hoeken gevangenissen worden ramen je wegduwen naar de schaduw om er volledig in op te gaan zo voelt dat dus, te vervagen in stukjes en beetjes jezelf te verliezen aan de eeuwigheid van stof al je gedachten…

Er was eens het ventje als een duimpje zo klein dat dacht dat hij gans de wereld kon dicteren; Echter verliezen, dát deed hem enorm veel pijn verliezen, ach nee, dat kon hij simpel niet leren Mensen dwingen, dat was zijn ware specialiteit opponenten moesten er doorgaans aan geloven; Onder druk gezet raakte zij gauw hun job kwijt; waarna hij…

hoe jij almaar won dacht ik nooit aan verliezen maar voorgoed ging je…

wellicht zijn degenen die niets bezitten zoveel beter af ze hebben immers niets te verliezen dit in tegenstelling tot zij die veel hebben want wat je bezit ga je verliezen dat staat vast…

Een enk’le kaars, een prentje met een lach De mensen brachten één voor één een groet Ze leefden mee en gingen met de stoet het kerkhof op ten afscheid op die dag. En ik? Was ik het die het antwoord wist? Ik stond met lege handen bij de kist.…

Eerder moest ik weer voor een endoscopie De 12de maart voor een echoabdomen Om vervolgens de 14de uitslag te ervaren Ziekenhuis, zowel mijn vriend als vijand, want Ongeneeslijk ziek betekent treurnis alom Zonder schroom, maar met verdriet wachtend op Het Einde In 2015, nog 15 tot 20 jaar. In de mij Resterende tijd, moet en wil ik nog ontzettend…

Hoeveel wijsheid is er nodig voor men eindelijk begrijpt dat men bij dispuut of wrevel 't gezond verstand laat zegevieren en niet prompt de degens slijpt?…

Muziek streelt mijn oor, de zon mijn gezicht, Luierend in de patio Haar ranke vormen, haar honingstem botsen met mijn ratio Sta ik dan op, kom ik overeind Blijf 'k een verslagen Gulliver De fluit in de verte uit andere tijden doen mij de drang tot rijmen vermijden Breek ik me los uit je gouden kooi Wil ik niet eeuwig leven in hemelse sferen…

Nooit glijdt een verstandig woordje Van die rozenlipjes dijn; Die moeten maar zonder pozen Aan het schertsen en kussen zijn. Die moeten maar altoos lisplen: `Jij bent de liefste mijn!' Maar meen je dan, dat dit immer, Mijn schatje, genoeg zal zijn?…