Alle inzendingen over verstoord OR verlangen

Zoveel gedachten en hartzeer onbevangenheid verstoord Liefde brandend als een zweer Vlinders langzaam uitgemoord Zoveel energie in jou gestoken maar blijven geloven steeds weer De honger naar jou nooit gestild vol hoop en verlangen elke keer Zoveel tranen om jou gelaten duizenden dingen uit liefde gedaan Nu ligt mijn hart daar stilverlaten…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

De stilte voor de storm werd ruw verstoord, zodat de stilte tijdens de storm niet opviel.…

De overeenkomst met oververmoeidheid en onverzadigbaarheid is koppigheid of ander gezegd een verstoorde standvastigheid in het niet kunnen loslaten!…

Als 't water dat loopt, Waarheen 't niet hoort, En de gehele harmonie, Misschien wel ongewild toch verstoord. Maar een der duizend golven, Kom 't zonlicht toch bekoren, Ze schittert boven alles uit, Midden in de zee, waar golven behoren.…

In mijn tuin een sijsje zat, Dat zo'n aardig nestje had. 't Vleugelde in zijn groengeel pakje Vrolijk in de bomen rond, Van het takje op de grond, Van de grond weer op het takje. In het nestje zat zijn schat, Die drie jonge sijsjes had. Lustig ving met zoet gezing 't Kleine fijne kwinkelding Al in d'ochtend aan te kwelen…

Vaak kan ik dan ook de slaap niet meteen vatten: jij weet nog niet amors werk op waarde te schatten, maar mij heeft hij met vele pijlen doorboord, waardoor mijn nachtrust ernstig wordt verstoord. Ik hoop vurig dat ook in jouw lieve dromen op een moment een beeld van mij zal komen en dan mijn grote liefde voor jou herkent.…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

dagen Dit was mijn kortste dag Het verlangen is verslagen…

botsende woorden tegen elkaar in verstoorden elke regelrechte zin harder beloven met elk woord geloven dat je me hoort maar verloren gaat elk commentaar behoren niet tot jouw gemaar Hoor jij alleen de stem van jouw gedachtengang?…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

de dag komt in gezongen woorden die een klacht in klank verstoorde met een droef en dralend lied dat men klinkend in de verten ziet…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de zomer ligt nog open in IJ- En Kinselmeer de dijk tussen d’oude gehuchten Uit- en Durgerdam de fietser kruist weerszij groen van bloeiend gras kragen van riet water klotst vogels zingen snateren strijken neer vliegen op winden zuchten licht de fietser staat stil hij schreeuwt SCHRRAUWWWW twee hoofden heffen zich coïtus…

Nevel ligt als een fijn zijden laken op de struiken De schemer verliest onnavolgbaar het gevecht De zwangere lucht van bloemen beroert het ruiken De natuur houdt zijn adem in, voordat het iets zegt Het leven ontwaakt in zijn allerdiepste pracht De zon schijnt glinsterend op ruggen van druppels Langzaam verdwijnt het duister van de nacht Het…

zij woonde op verstoorde grond tussen klaproos en papaver hier was ooit de aarde zwaar verwond door gevechten en kanongedaver en in de nachten ging ze zoekend rond naar wie nog steeds op wacht stond of met open ogen in een loopgraaf lag te staren zij nam ze allen bij de hand en heeft hen naar de overkant gevaren…

In mijn tuin een sijsje zat, Dat zo'n aardig nestje had. 't Vleugelde in zijn groengeel pakje Vrolijk in de bomen rond, Van het takje op de grond, Van de grond weer op het takje. In het nestje zat zijn schat, Die drie jonge sijsjes had. Lustig ving met zoet gezing 't Kleine fijne kwinkelding Al in d'ochtend aan te kwelen…

Echt fijn met jou, het was gezellig, alle dagen Een perfect match alleen plezier en geen gezeur Je was echt blij met mij en ik met jou nog blijer Jij was mijn rozengeur, ik jouw maneschijn, en ook je vrijer Dat ondanks jouw ziekte alles goed verliep werd bruut verstoord omdat de Heer jou bij zich riep.…

jij als kind steeds dacht dat er niemand anders op de hele wereld was bij wie hij verder nog zou willen blijven horen en aan zijn kind, aan jou gaf hij een beeld zo vast en zo vertrouwd van hoe hij van een vrouw zou willen houden nu gaat hij daar, jouw vader, verliefd en hand in hand schetst jou een vertekend beeld van liefde en verlangen…