Alle inzendingen over verte OR lichtje

de dag komt in gezongen woorden die een klacht in klank verstoorde met een droef en dralend lied dat men klinkend in de verten ziet…

In de verte Wil ik wonen Achter de horizon Daar waar de Laatste einder is Wil ik mijn gevecht Op leven en dood Voortijdig staken Op het snijvlak Waar zon en maan Elkaar zinvol raken…

Het licht in de verte Kleurt door en door rood Door een zon die Doodvermoeid ondergaat ' t Doet mij beseffen Dat ik verder wil Daarheen, waar het licht Oud is, en rood, en warm ' t Hele leven ben ik Al onderweg naar verder Naar de verste verte Tot er opeens geen verte Meer is…

misschien zijn het warmtelijnen die koude doorkruisen of stille omgangsvormen aan het oog onttrokken door stadia van afstand op pijlers van de overkant door kromming van aarde in verbogen ruimte in mate van vaagheid onoverbrugbaar onoverkomelijk zal ik toegelaten worden tot de plek van mijn afwezigheid ik weet het niet niet bij benadering…

Nachten zonder jouw hete adem in mijn nek jouw barmhartigheid in de kilte is verloren zonder jouw empathische arm om mijn middel heb ik jouw hartstochtelijke woorden bevroren. Nachten ontwaak ik alleen uit een droom en zie ik de feiten en voel ik jouw afwezigheid zonder jouw lig ik wakker op een koud matras totdat ik mijn ogen…

In de verte zie ik een licht Ik ren er naartoe maar ben net te laat Het licht vervaagt in de duisternis Ik voel mij machteloos klein en eenzaam Stemmen waar ik overdag niet naar luister Achtervolgen mij in mijn dromen Ik probeer rust te vinden maar word steeds gestoord door een achtervolgingsproces van geluiden Slapen…

'Dichtbij zien is geen enkel probleem' zei me de opticien die m'n ogen test, keurt 'Maar in verten ......... zien?' zei ik op mijn beurt 'misschien komt een bril van pas' weerhoudt u van het -in schijn zien- van 'n Fata Morgan?…

Mijn moeder is een lichtje, wat iedereen kan zien en bij een heldere hemel, kun je dat lichtje vast wel zien. Maar soms denk ik, ik wil geen sterretje, die zijn er al genoeg, ik zou zo graag mijn Moeder zien gewoon hier beneden op de grond en haar willen vragen wat of ze van haar dochter vond?…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

het lichtje ver- schijnt uit het niks, is boven geel en onder blauw vlug stop ik 'm terug in m'n jas- zak voor- dat mees- ter het ziet.-…

In mijn armen slaap je Ik droom je in mijn hart Ik streel je als een deken Kus het kussen voor je zacht Ik laat je veilig in mij rusten Zal een lichtje voor je zijn Als je langzaam zal ontwaken Uit de omhelzing van de nacht…

komt snel los Als ik mijn hoofd neerleg De nacht kruipt traag voorbij Klaas Vaak dreigt te verzanden Ik, ik lig te woelen En laat een lichtje branden…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Doorgaan moet je, Altijd doorgaan, Nooit stil blijven Staan, kijk nooit Achterom, alleen Maar voor je, Niet links, niet Rechts, alleen maar Voor je, recht voor je, Verder moet je, altijd Verder, tot het laatste Lichtje gedoofd is…

zij kijkt alsof ik lucht ben ik laat haar in een verte staren die enkel leegte biedt ze veegt haar tranen langs mijn huid ik zie er soms zo mistig uit dat zij geen toekomst ziet die brengt haar niet waarnaar ze smacht ze mist de vent waar zij op wacht steeds vaker droef van blik zie ik haar ogen wanhoop baren…

je bent een woud nog onontgonnen ik ben de reiziger die de paden mag maken waarlangs je zult gaan reizen naar ongekende verten met de vader van je kinderen ga maar leef maar het is zo voorbij…

ik ga van hot naar her vraag me niet hoe het kan maar mijn dromen reiken ver ik kom nooit van mijn stek want ik ben een reiziger een reiziger op dezelfde plek lang kan ik er niet bij stilstaan ginds wacht de verte en er is nog een lange weg te gaan…

vergeelde doek van ongebleekte canvas maskeert het onbevangen lichaam, alles afgewogen, verlaat als laatste passagier een voortdenderende trein op een onbenoemd station met een te nauw valies met niet gelabelde dromen retour-adres onbekend als ik die verlies het perspectief in de cadans van spoorrails in de verste verten…

kind de witte verte kun je niet vangen zij is een laatste lange reis ze woont in een verstilde schemerzone ver weg van het onherbergzame heelal zij is het nest waarin je landt met gebroken vleugels waar je eindelijk naar jezelf durft te kijken ze houdt van je zoals je bent de witte verte kind je mag naar haar verlangen…

onzichtbare dingen worden niet doorzien onhoorbare zaken komen je niet ter ore onafzienbare verten vallen niet af te kijken ontluisterend is iets wat je liever niet wil horen maar iets te vaak misschien komt het voor dat een onmogelijke liefde weldegelijk mogelijk zal blijken…

Het kleine lichtpuntje in de verte komt naderbij. Zou het toch eindelijk waar zijn, dat mijn bloedend hart stelpt zonder pijn. Heb ik een remedie gevonden? Met pleisters van mijn hart heb ik de wonden dichtgeschroeid. Zal de wonde nog open gaan, dat is de vraag.…

Hoog in de hemel fonkelt een lichtje ‘t enig lichtpunt van de zwarte nacht Het doet mij denken aan je gedichtje dat jij daarboven reeds op mij wacht Diep in mijn hart gloeit ’t verlangen naar wat in ’t verschiet verborgen is In gedachten aai ik zacht je wang en fluister dat ik jou verschrikkelijk mis Hoog in de hemel fonkelt een lichtje…

Groot in nederigheid Sterk in naastenliefde Heugelijk in humor Gedurfd in werken Onverstoorbaar in spreken Lichtje in de donkerte Verkoeling in de strijd Even aan je denken is een verademing temidden van zoveel gebakken lucht…

Willie Wortel ging een lichtje op. Hij had weer eens een lumineus idee: een spaarlamp, daar bespaar je centen mee. Je staat versteld van deze knappe kop. Dus onlangs heb ik ook zo’n lamp gekocht, maar tevergeefs heb ik de gleuf gezocht.…

de maand is op onze relatie ook ik ben moe jij uitgedoofd als een ster schijn je op me neer maar ik wil meer meer meer alles wilde je voor me doen maar alleen dit kleine ding gewoon bij me zijn en mijn hand vasthouden me een knuffel geven of een zoen de maand is op jouw lichtje ook het is donker…

Laat een mens nooit donker staan en evenmin in het naakt doe altijd een lichtje aan zorg dat je warmte maakt en zie, als jíj eens eenzaam bent en huivert van de kou dan kaatst dat licht naar je gezicht en dat verwarmt jóu…

Kerstmis doet ons telkens weer beterschap beloven, laat dan deze ene keer het lichtje niet weer doven.…

Dan vlindert soms de vlinder door een te korte nacht; waar een lichtje dooft in zijn laatste kracht.…