1215 resultaten.
Elvis stierf aan constipatie
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 283 In God's latrines
krijsen blondines
non-stop zijn "IT'S NOW OR NEVER !"-kreet.…
NIEUW
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 117 Teek it or leave zoiets!
Nieuwe bacteriën
vormen bedreigingen
voor ons bestaan
Weer zo’n vies beest zonder
tekenbevoegdheden
Rutte kom op man en
doe er wat aan!…
En dan nog iets (5)
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 414 nooit meer verhuizen
Nooit meer ...…
Onderzoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 De enquêtes zijn verdwenen tijdens een computercrash en een verhuizing.…
Het nieuwe wonen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 Kolderiek periodiek (nr.14 uit een reeks van 100)
Verhuizen? Dat doe je maar ergens anders!…
Mijn eigen huis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Ik denk
aan verhuizen
Voel me
ver van huis
Eerst
maar
eens
mijn eigen
huisje
binnen
bekijken…
Naar de Maan met z'n allen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 121 Wat is het doel van ons bestaan?
Misschien naar Mars
of een verre Maan?
We zien al licht van miljard jaren oud.
Per raket naar een zwart gat
klinkt reeds vertrouwd.
Wat is de zin van ons bestaan,
als wij het aardse verlaten.
Als er mensen naar Mars zullen gaan,
of zwarte gaten?
Deze aarde heeft toch genoeg
om ons te geven wat wij wensen…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Het oude huis
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.233 Verstandig is 't van tijd tot tijd,
Een teedre, sterke band,
Die 't arme harte bindt en vleit,
Te schudden van de hand:
Te scheiden van een dierbre plek,
Vol weemoed en genot,
Te wennen maar aan elk vertrek -
Verhuizen is ons lot.…
Dág huis...
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 7.984 Dag huis...
Dag huis, we gaan je nu verlaten,
noodgedwongen, niet van harte, ik
kén je, ál je hoeken, ook de gaten
als m'n broekzak.
Nooit liet je me in de steek, de
warme deken van 'k ben thuis,
overviel me immer bij 't omdraaien
van de sleutel...
Heel wat momenten heb je meegemaakt,
leuke, saaie, lieve, speelse,
't bonken op de…
Verhuizen en stress
hartenkreet
2.0 met 27 stemmen 8.048 Maar de stress van een verhuizing is een
kleine ramp op zich
nog een paar weekjes en als de dozen leeg
zijn de kasten gevuld, is het huis in rust
weer gehuld,
Dan kun je zeggen: welkom thuis.…
Rommelkamer.
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 3.166 koekoeksklok
in hondenhok
doos met bestek
in druiprek
aktetas
op matras
plastic zwaard
in hobbelpaard
veel snuisterijen
donkere schilderijen
lampenkap
op doedelzak
ansichtkaarten
bontstaarten
tafelvoetbalspel
oude tafelbel
sentimenten loslaten geeft gemak
alles kan in de vuilnis stortbak
1977.…
Toch maar niet
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 4.096 Ik ga toch maar niet
Daarvan heb ik wel wat verdriet
Niet heel erg groot hoor
Wel een schuldgevoel daardoor
Zou eerst gaan, maar heb me bedacht
Hier een zucht en daar een klacht
Toch niet zo mooi daar in dat land
Voel me er niet meer thuis in dat zand
Stiekem hoor ik nu hier
Al 10 jaar een gewoontedier
Een vreemde eend in de bijt
Is…
In't voorbijgaan
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 1.068 ik kom even voorbij
om ieder gedag te zeggen
ben nog steeds onderweg
om mijn ziel te verplaatsen
en elders een nieuwe zaligheid
aan te leggen
de einder komt in zicht
mijn hart ontwaart nieuw licht
schouders dragen
de laatste lasten
*
wilde dit melden
mocht je mogelijk
in vragend duister tasten
ik kwam voorbij
om te groeten…
Het witte huis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 353 Achter een vrolijke glimlach
ligt er toch angst,
voor later.
Een lichaam stijf,
traag, en zwaar,
mijn rechterarm beeft,
voelt niet als deel van mijn lijf.
Een lach vervaagt
in een mimiekloos gelaat.
Ik alleen
kan hier doorheen.
«Kom meid, accepteren.»
Iedereen wordt oud en
moet dat leren.
Soms huil ik van binnen,
om het…
Geef mij een huis ( 22-07-2011 )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.493 Mensen geven me geld.
Mensen beloven mij de wereld.
Mensen proberen me liefde te geven.
Maar mensen, geef mij:
een huis.
Geef me een huis om in te wonen.
Geef mij een huis om me eindelijk
veilig en geborgen te voelen.
Geef mij een huis om in te blijven,
schrijvend dichten.
Geef me een woning om te delen
met velen: mijn wereld.
Een…
afscheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 143 van harte gewenst, ten dele
weemoed
de uitgezochte elementen
van een mensenleven lang
het behang nog
niet vergeeld
over dozen verdeeld
ligt toekomst stil te wachten
daar zullen nieuwe nachten
anders zijn
wat rest is de kern van
ons gezamenlijk bestaan
en dat voelt goed
we gaan een ander welkom
tegemoet…
Oude huizen, nieuwe deuren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 351 In dit lege huis ligt verkruimeld
mijn heelal, op de tast vind ik
babygeur, heilig vuur, verschoten
pijn. Op het oog blozen dozen van
het grauwe stouwen Over en weer
klinkt stom geblaf of brekend hart.
De deur, een bokkig heer, wil niet
open, kast blijft steken, bank schiet
dwars. Met blauwe knieën, geschaafde
schenen, wring ik door…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 159 ik moest afscheid
van je nemen
de allereerste dag
ontving je me met open armen
we hebben
lief en leed gedeeld
je hebt me zien huilen
en hoorde me lachen
als ik weg was
wachtte je geduldig
tot ik terug kwam
wat was ik blij
als ik je weer zag
dag lief huis
bedankt dat je er jarenlang
voor me bent geweest…
thuis is vertrokken
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.025 het huis telt
de stappen
kraakt zijn trappen
in het slaan
van de deur zit
de tijdloze sleur
het interieur
heeft de geur
van verleden
de tafel is oud
een bank droomt
gerieflijke plooien
gordijnen
zijn zwaar van
het lichten der jaren
de muren
bekrast en belast
met herinnering
thuis
is vertrokken
het huis staat te koop…
stamgast
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 88 Toen de voetbalclub moest verhuizen,
door toedoen van al die muizen.
Stond ouwe Joop te grienen naast de deur,
want hij was onderdeel van het interieur!…
Als ik vertrek
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 2.094 dan zal ik niet met
deuren slaan
of een raam kapot
achterlaten
ik zal met opgeheven
hoofd
zoals je wel op foto's
ziet
recht in de camera
het huis uit gaan
dan heb ik je
verlaten
als ik vertrek.…
Vertrek..
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 637 In stilte voelend de leegte
Een totale vervaging
Tussen leven en levenloos
In stilte voelend de pijn
Stekend in hartevlees
Liefde kiest zijn eigen weg
Een ander hart gekozen
In stilte voelend de tranen
Verlopen in verdriet
Nooit meer samen zijn
In stilte voelend de rust
Een totale berusting
Tussen afscheid en verlaten
In stilte voelend…
Vertrek
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 6.087 Als de regen nog lijkt te vallen
en de zon al dagen schijnt
laat de lach dan gaan
en je geluk niet verbazen.
Het regent vaker dan je denkt
maar de last die van je schouders valt
is meer dan vrijheid
is ook nog eens geluk.
De zon schijnt stralen
en een nieuwe wereld is daar
nergens is het gras groener
dan het gras bij jouw thuis...…
Vertrekken
gedicht
3.0 met 374 stemmen 86.437 Grendel het hek,
je biezen gepakt,
zie de blauwe lucht -
en vertrek.…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 653 Bedwelmend rankte de winde
naar zijn gezicht.
Hij ijlde over
welvende zomervelden.
Onbegrijpelijk brandden de tranen
in zijn keel.
Hij droomde van
wouden en wolken.
Vanwaar de wind en
zou de zon zo purper elders schijnen,
blikten zijn ogen langs het waaien der bomen.
Hij huilde en hij legde zich
op de bloemen om de vogels niet te…
Vertrek
gedicht
2.0 met 30 stemmen 19.384 Het blaft tegen een man die staat te kijken,
Die ziet dat de verte aan het vertrekken is,
Dat de verte zich traag maar zeker verwijdert,
Dat de armen van de verte de kade loslaten
En verdwijnen in het rimpelloze water.
Maar het hondje op de kade blaft onhoorbaar.…
Voor het vertrek
netgedicht
4.0 met 44 stemmen 1.454 Waar de zilveren maan
in de pupillen verdwijnt
het spookt, in december motregen
één omgekeerde tarotkaart, die van de gehangene
zwijgende op het gezicht van mijn moeder
voor haar vertrek, in ons allebei, klinkt cello
traag, traag, traag
innerlijke beweging die strekt zich als
herinneringen en liefde
dolken en verwijt en weer, liefde…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 949 Heel tevreden wachtend
Op vertrek naar bestemming
Zonder aandacht te besteden
Aan de dingen buiten jouw bestaan
Herinnering van zoet verleden
Wordt verdrongen naar het heden
Door jouw kloppen op het raam
Ik volg je naar de uitgang
En zie achter je verlegen rug
Een bosje onwillige bloemen
Geef het maar, maak ik een gebaar
Terwijl de trein…