Alle inzendingen over verwarring OR humor

in hoop verzucht verzet ik mijn schreden en inhaleer het offer dat mijn adem draagt op waarden van gekrenkt papier, het heden lijkt voortvluchtig als de tijd mijn smeken vertraagt ik zoek in de uren van droge prielen en graaf het refrein in het gras van donker aarde terwijl de einder vlucht op het teken van de ondergaande zon het kluchtig…

Bij ‘t horen van de naam denk je direct ~Dit beestje moet wel tot het pluimvee horen, hij is derhalve uit een ei geboren en in de buurt van Barneveld verwekt.~ Helaas, dan heb je hier een onjuist beeld. ‘t Is een persoon die eigenzinnig regelt dat al wat stevig staat wordt omgekegeld en zelf steeds de vermoorde onschuld speelt. Is er toevallig…

heb gezocht naar de vertwijfeling van jouw taalsprekende houding, je gezicht gekeerd tegen mijn uitwaseming reikte verder dan de lattenbodem van ons beider, ik lag verstomd na al die jaren en vergat de stem in mijn gesprek jouw voeten schoven naar de mijne in een klein gebaar van nood zelfs kleine repen licht tilden jouw trots van het kussen…

ik heb genoemd, vraagstukken die vervagen een zonderling in eenzaamheid rake stappen in elke windrichting het incasseren zonder strijd wie danst mij als ik zoek achter klagende uitingen, de esdoorn vergeet te lieven de kreupele zijn veters strikken, van me houdt al was ik een kind groot in getal gezocht naar iets wat ik nooit kon…

dof schrijft mijn woord ,tekent het fijne afstemmingen als snaren gelegd op het bewerkte hout de wereld is kundig maar ik verblijf in mijn huis van hangend rag de tijd maast gebrekkige woordspelingen die ik zelf met moeite ontleed, eens waren het alpen die ik beklom als een rank gesmeden zwaard met inkepingen zonder opgelegde waarden…

hoe ik bepaal in wederopstanding waar tijd zich verontrust in een zorgzame houding, dient het leven zich als ingeschaald vermogen bij mij aan ik weiger deze conceptuele benadering die mijn hersenen vergroten op een banale wijze, ofschoon een late lobotomie slechts een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat ga ik mijn weg als tollenaar…

- ben jij een dichter? (vraagje van kleinkind, 9 jaar, na school) - och, het mag geen naam hebben (ik) - en moeten gedichten dan niet rijmen? - nee hoor, gedichten die rijmen worden gemaakt met het hoofd, gedichten die niet rijmen worden gemaakt met het hart - bij jou rijmt het niet... dus je maakt ze met het hart? - ja - ... dus... zit er…

Ik zit in mijn schulp in een zee van verwarring die de wereld heet.…

Humor verbindt oud met jong. Dat doet de Partij van Krol. De Partij voor de Humor. Partij van verbinding. Partij van de Lol.…

een god zonder humor is als een duivel fanaten die haten zijn duivelsgebroed -een zwarte dag voor woord en beeld-…

Een Amerikaanse professor stopte in zijn cursus wat humor. Toen niemand snapte dat hij wat grapte gaf hij een smiley als indicator.…

Hoop is ernstiger dan ik zelf ooit had bedacht zo vlak bij humor hoop is ook veel meer dan vrolijk optimisme het houdt mij staande…

Toen ik wegliep en even later omkeek naar die bok, die zo zelfverzekerd op dat gouden ei vastgekleefd bleef, zag ik de wijze humor ervan, ik weet niet hoe maar het beeld maakte een dronken zot van me, wijzer dan God zelf.…

de tulpen onthoofd rode blaadjes langs de weg verwarrende wind…

wat is dat toch die verwarring steeds als blijkt het mooiste meisje van de klas had geen bevoorrecht leven…

Alles is liefde herinner dat elk moment ook wanneer dat vermoeiend en verwarrend lijkt…

zie ik uw zwarte humor in het is de basis voor een nieuw begin Zorgt u er voor dat de rest van de mensheid dat ook inziet?…

we zullen Driek van Wissen écht niet wissen zijn snelsonnettenwerk: fantastisch mooi hij was geen god, al deed men wel ’n gooi zijn reputatie leidt tot kissebissen . de regels van het snelsonnet zijn streng dus maak ik soms opzettelijk een kreng…

Is er nog humor in de politiek? Al wat men zegt wordt serieus genomen.…

Verwarring, de hete zomer is een tol, de koele bomen het water langs mijn slapen. Vrouwen, nixen roepend uit stille vijvers, de lelies van hun ogen blinden blinkend wit. Vrouwen, elfen zingend doorheen loverruisen, duizelen me zoetelings ten val. Verwarring, speelbal van de hete zomer.…

dwarrelende bladeren doorluchten verwarrende gedachten diepzuchten hopeloos gemodder te duchten…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Probeer maar eens te zeilen met wind en stroom tegen Ik ben een steen een rots van van eenzaamheid Tegen betaling houdt iemand me vast als ik in bed lig te krijsen Ik heb pijn en ben alleen angst eet mijn ziel op De steen is het heelal ik ben een steen in de woestijn Toch groeit er mos ik bekommer me om het mos Soms brandt…

Het is verwarrend om geheim te zijn Ben zo dichtbij en moet weer weg- niet nu! Waar te blijven Ik mag er zijn maar mag niet gezien…

voor de wereld ik heb de conceptie gezien hoorde humor geboren worden kende al de antithese van wat het fenomeen lach de wereld heeft gebracht…

Ik ken een vrouw, Ik voel veel voor haar, Zij heeft humor, Heeft nooit het kind in zichzelf verloren, En is mooi. Zij is onbereikbaar, Maar ik weet zeker dat ik ooit haar spiegelbeeld ontmoet.…

meestal verwarrend tussen waken en slapen complete verhalen heel veel mensen oude bekenden tussen waken en slapen enge situaties fijne momenten niet te programmeren dromen even ontsnapping uit de werkelijkheid soms vertederend soms verklarend ... meestal verwarrend…

De berg der stilte kan ik niet bestijgen Door het verwarrend woud herinnering; Dus wil ik onder zeil van mijmering Voortdrijven op een zee van eeuwig zwijgen.…

Verstopte wereld Onzichtbaar Verdraaid Lastig Gevangen in de wirwar van draden Verwarrend Pijnlijk Angstig HELP!…