6953 resultaten.
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Opnieuw ingericht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.554 De grijze bewolking hing te lang boven mij
onbereikbaar was de verwerking van verdriet
heel langzaam komt nu het moment langszij
dat mijn angstige gevoel jou niet meer ziet
De verbanning van het nare verleden
is de zware last die nu voor mij ligt
maar ik ben pas echt tevreden
als mijn leven opnieuw wordt ingericht
Een nieuw geheugen zal…
De laatste dagen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 153 Ik dacht de afstand
in jouw naam vragen
maar de stilte
gaf geen antwoord
en ademde
teleurstelling
versus stille moed
voelde ik
in mijn grijze aderen
nog voor de nachten
bleef jij niet bij me
maar in de verte
stond mijn jas je goed
uit een donkergrijs verleden
had ik wol van ’t schaap
over één kam geschoren
zoals de zonderlingen…
De wijzer stopt
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 285 De wijzer stopt
en ik doof het avondlicht.
Ragfijn
Rank en sober
Kruipen mijn gedachten
naar een dwalend aangezicht
wat ooit had geklopt
is roemloos gezwicht
Verzachtend
glijdt haar glimlach weg
alsof ze zegt
"doe maar, doof het avondlicht"
de wijzer stopt…
Prangend
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 554 Hoeveel pijn is te verwerken?
Wat is draaglijk voor een mens?
Wat maakt leven waardevol?
Waar ligt toch die grens?
Wanneer komt toch dat punt
Dat verdriet berusting wordt
Waar pijn vervaagt in tijd?
Waarom is het leven kort?
Hoelang staat er voor spijt?
Wat is nu de standaard
Voor verwerking van verdriet?…
Verdriet
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 971 Verdrietig zijn heeft altijd een reden,
Uit ons verleden of ons heden.
Het is hoe we het verdriet verwerken,
En hoe houden we het binnen de perken.
Verdriet maakt ook dat we emotioneel groeien,
Om na een tijd weer op te bloeien.
Verdriet maakt een strijder van een mens,
want we vechten er tegen heel intens.…
GEUR EN ZICHT
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 50 van op een afstand
zijn alle roze rozen gelijk
dichterbij :geur anders.…
Verlaten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 379 Trekt een paar gekke bekken omdat je
nu eenmaal een clown bent, maar inwendig
kun je het niet verwerken, ze heeft je verlaten
en je schreeuwt een paar harde woorden,
niemand die je hoort door de wind die
die woorden afbuigt ze verwaait en hoog-
uit iemand die je lippen leest van afstand.…
ALLEEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 600 houden
rouw verwerk je dus het beste alleen!…
[ Haar lippen, en dan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 23 Haar lippen, en dan
rent ze weg van mijn lippen --
op het harde glas.…
Nieuw record
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 746 Hee ouwe rups, ik haal je in
Nog maar 25 jaar
En nog enkele dagen
Dan heb ik mijn zin
Mag ik de fakkel dragen
Jij hebt jou record
Niet echt scherp gesteld
Maar ik heb je door
Je dagen zijn geteld
62 plus en nog een beetje
Is voor een mens niet echt oud
Te jong zelfs, maar dat weet je
Doodgaan laat je koud
Jij stierf zo onverwacht
Het leven…
Oog van de storm
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 346 Alsof ik een kater heb
Zo voel ik mij deze morgen
Niet bitter, niet boos
eerder blanco
Even niets voelen
Ik zit in het oog van een storm
die nog lang niet voorbij is
Die een leven lang duurt…
van binnen naar buiten
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 2.926 Even alleen en het dondert
zwarte koppen boven mijn hoofd
en regen vanuit mijn ogen
Even de energie voor mezelf
en het raast in zware stormen
tussen de diepe groeven door
En dan is daar, heel diep, dieper
van binnen een zwak schijnsel
dat wacht op mij vol rust
Even alleen en ik zie mezelf
van binnen naar buiten komen,
het harnas opzij…
Het gaat beter.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 711 Het gaat beter
ieder uur.
Het is niet snel
maar toch
en elke dag een beetje.
En weet je?
Ik doe alles zelf!
Voor mij haalt niet
iemand anders
de kastanjes
uit het
vuur.…
Maar nu.
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.027 Maar nu, vandaag
heb ik mezelf opgericht
Ik lach om het duister
en ik lach naar het licht
want wat er ook speelde
en wat er ook was
het is niet belangrijk
het is niet van waarde,
er is maar één ding
dat telt:
jouw naam
heb ik elke dag,
elk uur,
iedere minuut en seconde,
heel zachtjes,
voor mezelf gespeld…
Plaza della Pietà
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 332 ik tracht met mijn scherven,
op de Plaza della Pietà,
sprakeloos,
weer heelheid te verwerven
wanneer ik oog in oog sta
met de fontein
waarvan de stralen
huilend de leegte erven,
van de val verhalen
en druppels uiteenspatten
op reeds uitgesleten groeven
van de marmeren Moeder,
zodat ze verpletterend
een verlies vertalen
ik zoek…
indringen(d)
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 481 jij drong binnen in mijn huid
ademde mij slechts door jouw mond
en bewoonde elke porie
tot ik je uit zou zweten
in nevels van vergeten
maar indringend als jouw zijn was in mij
wasemde ik enkel tranen
waarin ik jou niet vergeten kon
en ik liet jou binnendringen
in mijn adem
ik nam met elke levensteug
ook een deel van jou in me op
jij…
Arendsoog
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 816 jouw oog was ik
met warme weemoed nog
uit mijn zomerende blik
bezie gisteren kloek vandaag en draag
verleden vragen naar morgen
van argwaan ontdaan
klaart de zee van zorgen
zie er vaste bodem dagen en wiek
erheen met kalmere slagen
kan op geluchte vleugels gaan
naar waar ik mijn stilte vind
mijn hart en tong ontsprongen
aan brekende…
Genade.
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.254 Het pad naar genade
is een lange weg,
Het is een moeilijk
begaanbaar pad,
slechts te belopen
als je geduld hebt,
een echte Vriend,
en tijd zat.…
Vocht niet vergeefs
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 291 tranen verdring ik niet meer
als verloren takken prikken
ik laat nu vrijelijk komen
louter mijn geharde aard
verzacht de geblakerde bomen
tot groen herlevende gaarden
waar duister zonder dreigen
vocht en verkoeling brengt
vallende druppels ruisen
blaren en dorre korsten mos
drenken de verdroogde gronden
van mijn lege sprokkelbos
op…
Een pril begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 188 mijn oogleden zo zwaar van geplengde tranen
wilde ik kijken
wilde ik proeven
van toch de lente
toch het ontwaken van de natuur
oogluikend, steels
wierp ik een blik
in mijn voortuintje
de clematis staat in knop
bijna barstensvol
kale takken
geen enkel blad
toch tel ik vijftig knoppen
mijn vingers reiken
strelen en een glimlach is er…
Uitzien naar een horizon
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 391 ik blaas grijs voor me uit
en schep een vaag bestaan
als door een beslagen ruit
zie ik enkel mist
en voel vandaag niets
ik lijk niet opgestaan
het is een pas op de plaats
op een stoel
kan zelfs onder een deken
of pratend met loze woorden
die daardoor toch veel zeggen
ofschoon ik zelf niet weet
wat ik bedoel
het is tasten
in de vergankelijkheid…
De Engel en de aardling: oftewel de vernietiging van een Homo sapiens. (3)
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 192 Een Engel had er van gehoord, van zijn smartelijk lijden, en van
de behandeling die hij onderging, en van haar sadistische gedrag.
De Engel kon haar mond niet houden en informeerde bij hem
en vroeg wat de reden kon zijn van haar toorn. Ze begreep hem,
haar levenswijsheid zei haar, dat hij oprecht was en de waarheid sprak.
Ze was bereid hem…
handvol
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 er werd een baby in mijn hart gelegd
zo breekbaar
rond een stenen engel dwaalde
een naam, ik ken hem niet
maar hoor haar wel
niet vrouwelijk of als man
slechts als klank zweeft diens betekenis
in vlinders tot mijn hart
boven alle smart verlies ik daar
mijn vreugde…
boven smart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 266 waar licht voorzichtig
eerste stappen zet
loopt tijd door ijle sluiers
in nevelwerelden vol zon straalt weten
als de stem van nu
een gezang dat zware tonen blaast
vol levensmelodiën
op mijn knieën lig ik kleiner
als gebogen spiegelglas, de ingehouden smart
van nu
heeft zich ervan gekweten
water glanst haar stille charme
tot een lang…
her intreden
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 370 steeds opnieuw beleef ik de wereld
raap mijn vruchten van de dorre grond, onderhandse
afgeronde buigingen
dan weer spoelt mijn waterweg langs
gladde keien, uitgesleten groen en rond
de stamvoet van mijn moederboom
de stenen zijn geteld, hun aantal ketst
op ruwe bodems
oeverloos verlaat mijn weten
en ik draag de vogels naar hun hogere…
de duikvlucht van een duif
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 in de stilte voor de storm
verschool zich een oneindigheid...
nu berkengeel en waterwit
elkaar vermengen met het hemelsblauw
waar vorst in zit
beef ik, door de kou
van duizend oude dingen
maar daarboven in mijn kruin
struint zoetelief als vogel en
een kogel -door de kerk
het zwerk betrekt, maar ik niet meer
ik laat de regen dalen…
Osmose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 water proeft zich aan, dringt tussendoor
tot verdrongen ruimte naar volstrekt
vergeten, volmaakte droogte
tot dorst zich aandient, borden vol honger
zich ledigen boven verzadigd vlees
in uiteindelijk gemoed
als fragmenten zich rapen, zich schudden
tot vloeibare scherven zijn geplengd
te elfder ure, onvoltooid…