450 resultaten.
Oude tuin
gedicht
1.0 met 699 stemmen 91.364 Een zootje stengels
rest je, dat niets draagt, niets dan die
ene margriet, in haar iele dans soms
kwansuis kussend je platte gras.
---------------------------
uit: 'Oude tuin', 1991.…
cyclus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 hij las
een leven lang
het purperen boek der kennis
het groot geheim
gespiegeld
in het zwart van zijn pupillen
hij zocht
het brandpunt
in het pentagram der wijzen
de tekens spellend die de maat zijn
van het onbegrensde niets
het antwoord
vond hij in de dood:
wisseling van worden en vergaan
van iele leegte
en steeds herbeginnen…
aanname
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 56 op het tijdstip van ontwaken,
gespitst op het meest iele wolkenveld
dat zachtjes door het donker glijdt
bereid een bestaan aan te vechten
waaraan hij nauwelijks deel had;
wat hij zich herinnerde is gewist
op zeeniveau, ondoorwaadbaar,
langs de boorden van wat in de
volksmond definitief heet -
wat ik niet ongedaan kan maken
ligt buiten…
Stilte
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 1.571 Je mist de nadruk
op haar verzwegen woorden
in alle talen
Je wacht punten af
die vraag tot stelling maken
Je vangt accenten
in de stilte van haar waarheid…
gebroken klacht
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 326 zij verzuchtte mijn klagen
in een woord van as
dat ik eerder in verstofte
boeken las
maar ach nu vangt zij
mij in een gebroken
rijm
met bitse woorden tegen
verzwegen pijn…
zacht met mij
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 156 als ik je naam niet meer weet
je ogen niet meer herken
noem mij dan
herinner me aan je stem
zwaar en diep
verzwegen in mij
als ik het heelal
in stil lievend zweven
in jou verken…
ongeschreven ongelezen...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 166 loze woorden ledige verzen
een holle frase
verzwegen zinnen
als het gestapeld niets
ontoegankelijk
voor onbevoegden
zo blijven
de ongeschreven gedichten
vooralsnog ongelezen…
Hitte zonder regen
netgedicht
5.0 met 25 stemmen 46 ik heb de bloemen
in het gras geteld
ik schrok ervan ze
waren iel en kort
zag dat de
diversiteit in
het groen compleet
verdwenen was
ooit was het een wei
waar de insecten
dartelden en zoemden
op een warme zomerdag
en wij de mooiste
bloemen plukten
ze tot slingers regen
om aan elkaar te geven
idyllisch waren
die taferelen…
nanodicht
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 168 ijzige dag
over de wetering
wandelt een ral
verstijfd van de kou
wil die iele narcis
zon en nog eens zon
dor eikenblad
het blijft maar hangen
net als de winter
om en om
worden wilgen hier geknot
het oog wil ook wat
ongedurig
op een nog kale tak
een zwarte vogel…
Beton kratert in rots
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 215 er pluist zwart
op een tak van de boom
waarin de bijl is gezet
beton kratert in rots
hemelhoog het
opstuwende water
de rail ligt
spoorklaar te wachten
op voortdenderende bielzen
het iele gekwetter
twittert burelen tot
uitvogelen van status quo
de bijl slaat zijn slag
op de dag dat zeldzaam
zwart pluis uit gaat vliegen…
Diamonds Are A Girl's Best Friend
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 522 Naomi Campbell was in Leidschendam
om te vertellen wat ze had gekregen:
“Drie vuile stenen”(had ze eerst verzwegen),
“maar ik weet niet van wie dat pakje kwam.”
Ze heeft die diamanten onderschat,
want zij zag niet dat er nog bloed aan zat.…
De ander.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 126 Zichtbaar tastbaar hoorbaar lief
instilte zwijgend samen zijn
ontmoet ik jou in spraak
en onverdeeld genieten
verzwegen pijn
samen aarde samen leesbaar zijn.…
ensemble
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 302 (in de sneeuw van onlangs)
het bijna ingetogen
samengaan in stilte
met slechts het kraken
van vers gevallen sneeuw
onder twee paar voeten
als lang verzwegen taal
die zo veelzeggend kan zijn…
Ouder worden
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 340 Weer een jaartje wijzer
Of is het alleen maar
Het tikken van de wijzer
Pijnlijke ledematen spreken
Wijze woorden verzwegen
Ervaring weegt door als de buik
Ouder worden, zwanger van vergankelijkheid…
vuurjuffers doen 't al
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 732 wie maakt zich nu
nog niet klaar
voor de daad
waar geen maat
op staat
de vuurjuffer
die normaal al
onverpopt
vroeg vliegt
doet het nu al
nog vroeger dus
in het voorjaar
ik zag haar
aan de scharrel
iel vlammen
en wierp de dame
elegant en fragiel
een handkus toe
het is slechts een tel
dat deze tere libel
uit nevelen en wazen…
Kindprostituee
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 778 bij me blijven bambi-ogen
uitvergroot bij neonlicht
en jouw iele meisjeslijfje
in de groei ontwricht
bij de drank geschonken
aan het drek
dat na zessen zonder gêne
bovenborrelt
nog onthullen wimpers hunker
maar de lege maag ontkent
je raakt hier snel vertrouwd
met afkoopgeld
dat wist en went
Cambodja, november 2007
Opgenomen…
Leef en Leef
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 67 Leef en Leef
Geef alles wat je hebt
Al ben je leeg
Niets wat ik verzweeg
Nooit gelogen
Nooit bedrogen
Blijf lachen met elkaar
Op het plein of in de kroeg
Want het leven is al kort en zwaar genoeg…
HARTENKRETER, een wens voor 2023
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 126 hartenkreter’
Is vooral
Geen hartenbreker
Maar
Een hartenheler
Want wie
anders hart wil raken
Laat zijn eigen hart praten
Soms zachtjes, omfloerst
Soms met een schreeuw
Want een ‘hartenkreter’
Is geen doetje, geen watje
Zeker geen moetje, ‘krennig’ katje
maar ook zeker niet poeslief
Maar hij/zij is van de ziel
Niet zielig niet iel…
Sprietige stelen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 60 rustige
korte dagen
trippelen gekleurde
kousenvoeten somber
door miezer en
stuivende sneeuw
onder een
beklemmend koud
wolkendek
dat ons niets
meer zegt in
saaie eentonigheid
nog heeft de herfst
zijn kaalheid kunnen
compenseren door wat
sprietige stelen die zich
dood staan te vervelen
in het schrale schilderij
waar zelfs iele…
Het meisje
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.069 Zij is niets dan een kleine leegte
In dit boordevol heelal,
Want zij smachtte, maar verzweeg te
Zeggen, wat haar vullen zal.…
Gebroken Tijd
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 1.363 Ze waren bijna jong
een avond, misschien twee
had hij haar slechts verzwegen
Hij was gewoon te jong
geen schade en geen schande
een fysiek om te bewegen
Nu zijn ze eeuwig jong
hij zwervend langs de kade
zij stervend in de regen…
schemertijd
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 701 in tegenlicht hebben
mensen geen gezicht
zijn alle bergen zwart
ontbreekt het aan nuance
in helder licht daarentegen
blijft er niet verzwegen
worden wij blootgesteld
aan het verwijt
juist daarom prefereer
ik schemertijd...…
Toegedekt
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 158 Toen de zon scheen
hebben we lachend
onze weemoed, ons verdriet
toegedekt verborgen
onder een kleed van vrolijkheid
De pijn verzwegen
Onder een sneeuwlaag
In de golven van de zee
Achter een nacht vol sterren…
Lijflied
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.167 Het voelt nog zo iel aan,
of het mijn tong nog niet kan roeren;
ik voel me beroerd. Hoor hoe
het zou willen schreien.
Ik wil het ooit nog eens op
kunnen schrijven, al is het te weinig
om van te leven, het is om dood te gaan
te veel.
Een wijs is het, een onbepaalde
ruimte, die nog niet weet van tijd.…
Zonder blad
netgedicht
5.0 met 27 stemmen 50 het strak
buiten beton
zag grijswitte tinten
wind striemde
iele bomen
zonder blad
in de beweging
van het graf de
seizoenen voorbij
jij had je al
gehuld in de nog
volle herfstkleur
rijpte in een
eerst zoetig
fermenteren
jij blikte mijn
entree ik ging als
een kind blij mee
mocht ik dan
toch het eerste
stapje proberen…
Mama
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 953 Levend in een wereld
Van onzichtbare vormen
Kom je bij me
En fluistert mijn naam
Ik voel je nabijheid
Hoor je praten
Wat verzwegen is
Uit je spontaan
Al ben je zonder gedaante
Een warme bries
Die zacht mijn haren streelt
In mijn dromen
Ben je echt…
Melkpoeder
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Het land dat melamine had verzwegen,
Houdt melkpoeder waarop ‘Fonterra’ staat
(Vervuild met proteïneconcentraat) -
In elk geval de import ervan tegen.
Zoals zo vaak is dat wat er weer steekt:
Het is de vos die hier de passie preekt.…
delen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 81 in een lange verbintenis
delen we duizend rituelen
veelal zonder woorden
meer dan eens hebben we
alles gezegd gemaakt geplakt
geknipt en verzwegen
en op de achtergrond een
weemoedig zingen over de
dwaze dingen die we deden…
Herfstmorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 796 Populieren priemen hun naakte
zwepen in de iele lucht.
Nog enkele blaadjes wisperen
met een diepe zucht
hun laatste fezelverhaal.
Kraaien roeien stil door de mistrivier.
Ze enteren knoken van een ouwe eik.
Krrrrauw! Rrrrauw! AAUW!
Steenharde krassen op het canvaslijk
van een stilleven.…
veulen
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.450 De dag is nog jong
de mist hangt nog over de wei
en de eerste die opstaat
dat ben jij
als ik naar je kijk
een iel klein ding
dan zie ik een teken van een nieuw begin
nog zo jong en vrij
geniet er maar van zolang het nog kan
rennen en spelen kan je als de beste
je kijkt al verstandig uit je ogen
maar toch droom je nog even weg van…