Alle inzendingen over vijftig jaar

Wie schrijft die blijft zei d' Oude woordenkramer Nikolaj Viktorovitsj Podgorny Emeritus van vijftig jaar geleden Vergeten en al heel lang overleden Ooit apparatsjik oekraïneborny Die bullebak dacht in z'n bovenkamer Iquorny goed van teenenweer geschrijf Maar tout me van de straat en in bedrijf Zo dacht hij in zijn sovjettijd, Podgorny…

jaar mee rond.…

We wisten het als kinderen al zeker: Naar school gaan is beslist verloren tijd Het heeft geen zin je hoofd tjokvol te proppen Dus ging je zoeken hoe je keet kon schoppen Of raakte je je motivatie kwijt Je kreeg toch geen medaille of een beker Nu, na zo’n vijftig jaar, wordt toegegeven (dat zegt ‘t Centraal Bureau voor Statistiek) Dat wij…

Een reis die vijftig jaren duurde. Een gouden tijd vol blijheid en tevredenheid. Een tijd om op terug te kijken. Genoeg voor de rest van mijn bestaan. Ook al moet ik alleen verder... het is goed, ik kan het aan.…

Te Brabant wordt zo al vijftig jaar het sprookje van de Indische waterlelies verbeeld; wordt een literaire nagedachtenis van koningin Fabiola nagespeeld.…

Ik hoorde het gisteren pas van je Jan, mijn maatje uit de klas van weleer zo’n vijftig jaar gelee We vochten en visten, altijd waren we wel aan’t ravotten, stelletje zotten, wij met z’n twee en toch, keer op keer ontmoetten we elkaar weer op de meest onverwachte plekken Jij was altijd de dikke, ik bleef gewoon de dunne Soms zagen…

jaar nog rondwaart in nachten dreigend en vol van beloften word je gemist, gehaat en bewonderd om de droom die nooit werkelijk werd en ik voel alleen de oostenwind…

jaar met Mij is meegegaan - Zij is het enige Echte dat resteert, Zo heeft mijn levensverhaal Mij vandaag geleerd…

Cuba en de 'Rolling Stones' konden vijftig jaar lang niet samen op een podium staan. Maar met het opheffen van de boycot hebben zij nu samen de weg gevonden om in een nieuw jasje voor een eens zo revolutionaire muziek uit de bol te gaan.…

Hoog en zwetend riep de zonnewijzer Honderd vijftig jaar de taxus en fazanten Tot de orde, en zacht en dwingend hing de gastvrouw Aan het touw en liet de kleine klokken gaan Over de paden van patrijzen en tuiniers. Ook onkruid boog zich naar die goddeloze mis.…

Ik mis haar mis haar opgewektheid mis haar als persoon bijna tien jaar mijn buurvrouw Ik mis mijn buurvrouw ze was zo dapper na het overlijden van haar man ze ging niet bij de pakken neerzitten ook al waren ze al ruim vijftig jaar een span Ik mis mijn buurvrouw ieder op haar eigen balkon uren zitten op een stoel, zij onder een parasol…

Ik heb een vest gekocht met gaatjes want ik ben vijftig jaar geweest, bekijk de gemêleerde draadjes, dit vest te dragen is een feest. Het heeft één knoop en is snel uitgetrokken en vliegensvlug trek ik het ook weer aan, zo kom ik er doorheen zonder veel mokken, nooit hoef ik in de kou te staan.…

Na welvaart van zo'n vijftig jaar herken 'k je haast niet meer.…

En dat is meer dan vijftig jaar terug. Ze is nu zeventig en heel erg fit en altijd als ze ‘s middags even zit, mijmert ze, met een kussen in de rug, over geluk en zo… een beetje warrig, maar het heeft niets te maken met de Verte en met de Liefde ook niet. Wel met erwten, die komen altijd weer terug, halsstarrig. Ach ja, zegt ze.…

Dat weten wij reeds lang, dat weten we al vijftig jaar. Logisch, want volgens Socrates, weten mensen niets. Mijn vrouw en ik, passen helemaal bij elkaar. Dat is de kern van ons bestaan. Dat weten wij sinds kort. Logisch, want volgens Cornelis, voelen mensen elkaar gevoelig aan.…

Waar bleven al die sokken In al die vijftig jaar... In stoffige dozen... En rommelige laadjes. In de vodden of de vuilnisbak. Weggegeven hier en daar Gedragen, versleten. Opruimen valt soms zwaar. Toch heb ik nog een paar... Soms moet ik ze bekijken... Even voelen Stiekem nog even kietelen. Maar mopperen doe je nu niet meer.…

Na vijftig jaren huwelijk. En nog eens vijftien jaren rouw, blijkt, dat ik nog altijd van je hou. Hoewel, je bent mijn man niet meer. De dood ontbindt het huwelijk. Ik weet, dat is een feit… Hoe kan mijn hart dan wensen, altijd weer. Zo’n droom is aangenaam en brengt jou heel dichtbij.…

Nu, na vijftig jaren, nu jij er niet meer bent, Loop ik langs kalme banen, Zie jouw gezicht, hoor nog je groet, En ik, ik lach me tranen. Wat is het lang geleden, Die Maandag was echt blauw. Ik kan alleen maar denken: "Wat hou ik veel van jou".…

Ik ben nu bijna vijftig jaren oud, nog steeds gek op verhalen, vertel ze geregeld aan publiek en laat me daar zelfs voor betalen. Mijn grootste beloning echter is niet hun gulle hand, maar samen mogen dwalen door fantastisch sprookjesland.…

We vieren weer het feest van licht Het licht dat terugkeert in de natuur Ieder jaar staan we even stil Bij die dag en dat uur Diezelfde dag op een ander uur Heb jij mij het leven gegeven Ik kwam tijdens het kerstdiner En zo begon mijn leven Vijftig jaren zijn voorbij Levenslessen zijn geleerd Met vallen en opstaan ging het goed En ook…

Ons huis is pas veertig jaren oud. Vijftig jaren al zijn we nu getrouwd. Ons huis was ooit niets minder, dan wat doorgebakken stenen. Niets meer dan drie vloeren. Niets minder dan zes muren, en een mooi rood pannendak. Onze tuin is een reservaat geworden.…

jaar hij werd terug jongeling en toen hervond hij haar en hij hernam haar en zij hernam hem zoals het lot het hebben wou toen zocht hij steen harder dan graniet zodat regen of ander verdriet haar naam nooit meer wissen zou…

Vijftig jaar van grappen en grollen, Een gouden August die met zijn partner kon dollen. Van meneer De Bok tot Dik Voormekaar, Allen raakten die gouden snaar. In een sketch of een carnavalslied, De trouwe fan vergeet zijn vertolker niet. Achter de blonde duinen schittert een rode duin, Die men overal kent als André van Duin.…

de arm, op scherp zijn dienstgeweer Hij vreest gevaar, en dat komt altijd weer Benauwder nog dan overdag--dat is de tropennacht Gevaar dat is nooit weg, zit altijd in de buurt Ligt op de loer, soms onverwachts, een schot En wie het treft ontkomt niet aan zijn lot Het is de angst die blijft,zolang zijn term daar duurt Het is al meer dan vijftig…

Een stoffige fiets van zo’n vijftig jaar oud. Op die muffe zolder overdacht hij de dagen die hij doorbracht op dat sterk gelaste staal. Dozen vliegen rond als het begint te dagen: die fiets was de beste vriend van allemaal. Daar fietst hij weer door zijn eigen straat. Waar zijn liefje hem riep als hij voorbijging.…

jaar geleden weten beken toch spijt en sla de ketting stuk wij zijn bevrijd van het zware witte juk…

jaar geleden voor het eerst Bij me binnenkwam…

Gedaagde, bodemvaste bosgenoten, bomen, die ‘k, wel vijftig jaren lang, boom wete; en zo hoge als nu geschoten, gezien hebbe, op zo menig wandelgang; wat ben ik, arme miere, u bijgeleken, die sta en u aanschouwe, o hoge bomenreken!…

Het is al vijftig jaar geleden, die eerste vlucht naar de maan met mensen die heel dapper onze aarde gingen verlaten om als astronauten ongehoord ver de ruimte in te gaan en daarmee de kracht te tonen van de Verenigde Staten. Want die ruimtereis was wel zeker politiek gemotiveerd: Oost-West kende toen immers een heel breekbaar evenwicht.…

Destijds voor de pennenlikkers gebouwd viert dit deelstadsdeel nu haar vijftig jaar bestaan toen schreeuwde hoofdwerk om meer rust doorgeleerd had vast geld - ook al een must Die generatie bleef en wordt hier oud is ook bepaald met de tijd mee gegaan wil je ze op de kast noem ze ouderwets velen braken door voor de doorzonflats Neem de…