Alle inzendingen over voeten OR liefde OR strand

ik hou me vast aan halmen aan het strand, aan zee ze buigen, breken af de wind voert me mee mijn voeten schuren een spoor in het zand de wind lijkt te winnen trekt me over het strand ik hou me vast aan halmen een nutteloze strijd hoelang nog sporen trekken eenzaam door de tijd…

Hij ziet haar op wit besneeuwde stranden Uitschuivende golven Beroeren witschuimend haar tedere voeten Zou willen schreeuwen Blijf! Maar beseft dat was toen Draait zich om Weglopend voor zijn herinnering.…

De voet geven of lichten wie gaat het aan met elke misstap leren we staan we halen hier een wit voetje staan op gespannen voet daar maar… voet bij stuk we gaan op dezelfde voet verder en wordt ons dat voor de voeten geworpen dan gaat het zover als het voeten heeft als het tegendeel blijkt gaat alles mank…

duizend voeten marcheren achter mij beweegt een veld chrysanten gele bloemen dansen op de wind in een bad vol lotusbloemen overweeg jij 't wijl de grond ver weg langzaam rood kleurt © Lucky mei 2008…

het bleef stil toen ze elkaar in verdergaan begroetten één van hen had moeten spreken maar ze zwegen wilden alleen maar in schuifelende voeten een aarzeling horen die eigen gedachten verwoordden…

Mensen krijgen kansen genoeg Maar een nieuwe kans Is nooit te vroeg Pak die kans met beide voeten aan En dan er ook echt voor gaan Ik ben ik En jij bent jij Juist omdat we anders zijn Maakt dat ons blij…

De clou is, zet een man op blote voeten en 't is echt: een heilig moeten!…

goot mijn hand zwaait naar de duinen voeten stappen door het zand Ik zie grijs welkom aan de einder eb trekt golven van het strand…

Strand, zon en zand, twee voeten langs een waterkant Golven omspoelen in een leeg bedoelen, wat leeft in mijn hoofd Sprak mijn hart tot mijn verstand; ik heb mezelf maar wat beloofd.…

grijs is het blauw van het zilvergrauw, zoals het baren van trage golven die nog gelaten stranden al zijn dagen als toen hij verlaten zijn stappen bedacht hij ze voet voor voet in het zand bedrukt achterlaat voor goed enkel de herinnering spoelt de sporen naast het water dat achterblijft tot de vloed zich haast en alles weer vervaagt…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De eenzame zee houdt mij gezelschap op het strand ik trek de avondzon als een deken over mij heen mijn blote voeten vrijen lieflijk met het warme zand en ik voel me heerlijk hier zo moederziel alleen...…

Aan het strand van Tanganica blikkerde mica in het zand. In de schaduw van de palmen hinkten we naar de waterkant de voeten heet van zonnebrand. Aan het strand van Tanganica viel de wind vaak op het meer. Dan rezen hoge golven op en neer. Wij duikelden lijk hondjes over die reuzen, en dan weer.…

Daar zat ik dan, alleen op het strand. Met mijn bloten voeten, en tussen mijn tenen voelde ik het zand. Ik keek naar de ondergaande zon, en bedacht me hoe mooi ik hier eigenlijk zat. Hier aan het strand met de mooie zon, ver vandaan de drukke stad. En op dat moment wist ik het, ik moest van meer momenten gaan genieten.…

Avondrood zo warm zo zwoel Het mooie strand verlaten en puur Mijn voeten spelen met het zand Terwijl ik naar de horizon tuur Alleen het zachte ruisen van de zee De wind plaagt mijn krullende haren Tranen lopen over mijn wangen weg Herinneringen zullen eens verjaren….…

Weer geen flessenpost op het strand, geen begin -- van ware liefde.…

je dat niet was je handen werden kouder verborg ze in mijn jas en zonder iets te zeggen heb jij mij toen gekust er was niets uit te leggen stelde jij mij gerust nooit vergeet ik meer die avond vier voeten in het zand we zagen duizend sterren op een verlaten strand…

Op de kade In de grijze ochtendzon Staart hij in het water Waaruit al het leven ontstond Eenzame cel Die zich evolueert Tot hij al kruipend Het strand betreedt Een zware steen Strak aan zijn voet Het is het water Dat zich ook van leven ontdoet…

Water naar de zee Luchtkastelen op het strand Neem mijn liefde mee…

Donkere wolken kwamen aan een wind stak op best hard beter nu naar de boulevard te gaan echter voor 'k zover kwam: Werd ik gezandstraald niet gering kijk een uitje op strand met uitzicht op zee Is 1 ding, maar al dat zand waar 'k niet om vroeg was wat ik mee naar huis droeg.…

een stille plek in Nederland niet ver van het strand eerst nog even op blote voeten door het zeeovergoten zand gaande op weg overdenkend welk veelgeurend boeketje bloemen breng ik vandaag naar jou roze rozen kleur van de liefde dit droeg jij uit ook trouw simpele dingen jij zag de humor ik mis je lach geweldig…

de storm lokt slaat me om de oren zand straalt mijn huid groot is het strand breed de vloedlijn breekbare schoonheid op het kerkhof van de zee lichte wenteltrapjes stoere strandgaper mijn voet kraakt een nonnetje…

De duif op het dak De zon op een tak De wind in mijn haar Een arm om elkaar Een schelp op het strand Een kneep in mijn hand Het zout op mijn huid Een zoen op mijn kuit Mijn voet in het zand De vloed over land Een golf en een lach Een schitterende dag…

Het is net als met de oceaan, de golfjes op het strand, spelen met je voeten, die zie je nog wel gaan, maar die immense sloot, tot aan een volgend land toe, dat zie ik niet, dus van hier naar daar, is klip en klaar, een ondoenlijke zaak!…

We lopen alsmaar door, voet na voet, samen onze toekomst tegemoet.....…

gebeiteld in een geut van zonnelicht een naakte vrouw, blanke vlek op het vlekkeloze witte strand schrijdt langs de waterkant, in de speelse branding die haar voeten streeft te strelen.…

vandaag sta ik aan zee en zie hoe golven doen alsof de wereld niet veranderd is nu ik door mij en jou verlaten ben blijf toch... smeek ik de zee die zachtjes uitwaaiert over het strand waar krullend schuim gelaarsde voeten streelt naar terugtrekkend water strek ik mijn handen uit tot de verbinding is verbroken en voetsporen zijn uitgewist…

Overrompelen met liefde? Onzin Het met eigen wapens bestrijden?…

Liefde bewaart in haar hart de geheimen vanonder de palmen aan dat verre strand De zee vertelt zachtjes van de geheimen en brengt ze terug op de golven aan land De wind fluistert, maar verspreidt de geheimen over die liefde in dat andere land Oh kom kind, vergeet toch al die geheimen en laat ze voorgoed daarginds op het strand…