Alle inzendingen over vogelke OR vangen OR kooi

Zakje weed griepinjectie vivisectie lekker, vies lelijk, mooi gelul in de ruimte leven in een gouden kooi lsd zwevend in de wolken laag bij de grond te hoge drempel hou even je mond een goeie sample veel covers of het Urker mannenkoor voor ieder wat wils kleintje pils of een vaas?…

als je de kooi bent zonder de vogel komt de ander die de vogel zal zijn durf hoog te zweven als je de zwaan bent de ander in de schaduw kijkt je na zo lang hij kan als je valt wees dan niet bang voor het licht en het donker ik kom uit de schaduw vang je, zonder te vragen, op…

ongewild liegen ga tijdig de lippen plooien voordat ze het denken van u en mij kortwieken of vangen in kooien…

Wat anders rest er nog dan van lieverlee te wijken naar een ingegraven verlangen, en maar weer met alle stromen mee een vrije vlucht in de kooi aan te vangen.…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Sluit mij in een cel Met getralied venster Uitziend op een blinde muur Sla mijn handen in boeien Sluit mijn voeten in een blok En de deur met vele grendels Gesel mijn lichaam met een stok Maar nooit zal men mijn brein Mijn gevoel en mijn denken Kunnen vangen in een kooi Hoe men ook van mij denkt Mijn mening blijft altijd vrij Want mijn…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

In woorden vatten wat ons beroert Het ontsnapt aan het woord aan letters, het vliegt door mazen als een rookpluim, niet te vangen te kaderen, te kooien Hooguit een spoortje waarin een ander verder, meekijken kan in die flikkerende vlam, vervagende rookwolk.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Ik vang de druppels met mijn handen laat ze los in ledige lucht wil de woorden toch behouden tijdens deze nachtelijke vlucht veeg de rimpels langs het kussen laat de sombere lijnen met rust vang de lach weer in mijn ogen wanneer de zon mij wakker kust ook al zullen dagen duister, lang en misschien eenzaam…

Laat ik me leiden ervaar ik de kracht Verschuil ik me achter wat ik juist dacht Laat ik mijn hart open samen met mijn gedachten Loop je vooruit of sta je te wachten Laat je me knielen en reikt mij die hand Zal gaan waarderen waar ik ben beland Zul je me vangen als ik vallen zou Kan het nu nog niet weten ik zie pas een klein beetje van…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In de kooi van dag en nacht, de kooi van de boodschappen, blikjes bier, de betere baan. In de kooi van het fotoalbum, van de liefde. In de kunstkooi, in de kooi van het weten: Sta op, grijp de tralies, haal de diepste adem en scheur je hart uiteen.…

Het is een bijzonder gehucht Met huizen als nesten op palen Je hoort er verscheidene talen Geklepper, gezoem en gezucht Je vindt er de Hollandse lucht Je kunt er weer diep ademhalen In evenwicht brengen je schalen Je wordt door Petrarca bevrucht Het bloeiende riet en de kooi Zijn fuik om gevoelens vangen Zo breng je een Eden in kaart…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Als de lente wederkomt, Als het bieke op de bloemkens bromt, Als het zonneke lacht en streelt, Als het vogelke springt en kweelt, Boven ons hoofd, in de blaren; Op het lieve plekske dan, Zitten wij weer als vrouw en man, Waar we als verloofden gezeten waren.…

Er is nog toekomst voor De Gouden Kooi, Want daar zou Wilders veilig kunnen wonen Temidden van dat handjevol personen Van ongeveer een soortgelijk allooi. Of sterker nog, ik neem aan dat de rest Daar al heel gauw door Geert wordt weggepest.…

"Ik hou van vogels", zei de man Terwijl hij weer een gevleugelde zijn vrijheid met kooi ontnam. En van alles wat de vogel maakte restte slechts zijn zang.…

Ik heb je in mijn hart gekooid voor het geval mocht je weg willen ooit maar je wil niet weg nooit…

Wordt dan voor immer mijn geboeid verlangen gevoed door een seizoen en door zijn kleur, is dit de kooi waarin ik ben gevangen, waar is het slot en wie ontsluit de deur?…

Rusteloze onmacht jaagt me de muren op in de kooi van stilte en eenzaamheid die me omwalt. De enige vluchtweg die me overblijft zijn de vleugels van de dood.…

afgesloten spijlen om me heen kan niet verder reiken ik zit in een kooi te jong om voor mezelf te beslissen waar ik heen wil en wat ik doe afgesloten de wereld wacht op mij…

Als ik in mijn kooitje zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelde mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

Dit is wat ik weet Buiten is van niemand Dit is hoe ik heet Wat echt is en voort gaat is niet goed te zien want Ik leef in een zelfgemaakte kooi van ijs, wolken en verf Het zegt me is te laat Te laat voor spontane dooi Nu open ik mijn ogen en alles wat eeuwig leek te vriezen smelt.…

nog een laatste keer draai ik m'n hoofd richting de poort waar haar tranen een waterval vormen de draaikolk in m'n hemel kust een hel waar jij staat als een onbeschreven regel recht voor ogen loezend vergeef mij een beetje maar daar blijf dit geheel stil vlinder in een oase vol hoop en pulp de zotheid voorbij o oogst na regen…