Alle inzendingen over vogelvrij

Zonder plan Weg van hier Naar de duinen Plant m'n voeten in het zand Vader tijd Is daar lief Zijn hart is Vol van Moeder natuur Aan het eind Van het land Waar het Zeezout in je ogen brandt Neem me mee naar Ameland Al ben ik daar nooit geweest Waar de vissen En de vogels Nog de baas zijn Niet in een kooi zijn beland Vogelvrij…

waar alles mag is ieder vogelvrij. ----------------------------------- uit: 'Mi have een droom', 2012.…

Hoe dikwijls beangst in benarde situatie Gevoel van vogelvrij in zijn lot Onbeduidend zonder enige statie Overgeleverd aan schimp en spot Een vogel tussen havik en adelaar Klein en nietig geschapen voor liefde Loopt hij steeds weerloos gevaar Als de klauw der rovers hem kliefde Vlieg als die vogel tussen havik en adelaar En vrees niet hun…

lichtvoetig danst ze poëzie op de houten vloer bevrijd van grote gebaren alleen in deze indigo nacht overrompelt het hart de verbeelding van verbaasde verwondering het maanlicht vond de openstaande deuren groteske omlijsting van een vogelvrije vlucht eindeloos teder kust de schaduw haar afdrukken op de kale vloer…

De dikke trollen van mijn slaap verschijnen in het lome als zij mijn ogen vogelvrij versluiten om dan zachtjes mij gebracht door zoete dromerij mijn droom te laten dromen Zo droomde ik van lange slaap die mij goed zou bekomen maar vond wat later op mijn sprei een briefje met een zin die zei het spijt ons maar nu hebben wij de nacht vrijaf…

Hoofd hoog geheven, trotse blik Schrijdend met veel bravour Niets verhullende kleding aan Laat iedereen in zijn hemdje staan Geen schaamte geen verlegenheid Hier ben ik, Zie me staan ik ben aanwezig En verklaar mij Dan ook vogelvrij.…

Mijn verstand spreekt mij tegen het onzekere laat mij dolen ik dans zonder te bewegen niemand ziet die capriolen Mijn gevoel zit enorm bekneld en dan is het weer vogelvrij al mijn angsten ruimen het veld maar het is ook stil in mij Mijn hart neemt een gevoelig loopje richting een uitdagend ravijn ik ben een gespannen hoopje ach, het…

de kooplust niet te temmen Het gaat er goed niets nieuws in het westen Alleen fietsers hoor je remmen wandelaars vogelvrij Dolblij met verkeersarme wegen de Haagse trams ondergronds Licht is het daar snelheid paart ....met spoed Dit is ook den Haag de rails, de trams de deuren openen zich en sluiten.…

zoals een weiland plotseling stilhoudt in een voorbijgaande trein vogelvrij, hersenspinsels die zowel wolkenloos als lucht zijn of een ongeplande aankomst een harde noot om te kraken door te dringen tot randmeren een voorbode van verleden jaar soms heb je een hamer nodig om bij het zachte vruchtvlees te geraken voorbij bestemming…

Een koekoeksklok was in Bourtange in een huis aan de muur opgehangen. ''t Is de tijd, die 'k benijd,' zei de vogel met spijt, 'want die vliegt en ik zit hier gevangen.'…

Je pakte de appel die de slang jou bood beloofde je vrijheid buiten het Paradijs Eva werd jij vogelvrij net als je dochters ze dragen jouw kostuum zoals ze zich kleden niet schromend naakt te zijn ze wanen zich een symbool van ’t vrije zijn met in hun hand restanten appel verwekken het dier in mij verwachten afstand…

Wees dan blij, u krijgt geen griep, u bent daar vogelvrij.)…

Code rood, van alles vliegt er voorbij ik blijf maar binnen, waarschuwingen te over, ik blijf maar Vogelvrij!…

eonenlang hebben zij de tijd getrotseerd waar macht en kracht al lang zijn verweerd in het assyrische rijk heeft beschaving geheerst zijn goden vereerd voor een plaats in de eeuwigheid maar sektarisme viert hoogtij respect en historie zijn vogelvrij de mens is vervallen tot moord en vernieling in barbarij ook kunst kent die ziekte…

als adem witte wolken waait langs lusteloze luchten dan dampt prachtig przewalski paard van vogelvrije vluchten als aarde groene grassen geeft met machtig mooie mossen dan drinkt de vliegensvlugge vink bij bont beboomde bossen als avond rode ruikers ruilt voor vederlichte veren dan danst de zomerzotte zwaan met maanverlichte meren…

vogel in mijn hand rust al dagen uit met gesloten ogen, angst om te vliegen Kijk, op wisselende hoogte maken tien zwaluwen een prachtige vlucht, ze maken zomer En boven het water gaan de meeuwen paarsgewijs op zoek naar lokkend zand en golvende verten Tijd om mijn blik te verleggen van zachte zekerheid en glanzende trouw naar vogelvrij…

Laten we vergeten dat we waren te gedogen om niet te verleren verwaaid, verstrooid geroofd in onwetendheid vloeit helder bloed uit onzichtbare wonden vreugde raakt de pijn, bijna volmaakt refrein, uit de poriën van het lot gedragen, gedachten onbesuisd niet geringd, vogelvrij, deze luxe lijkt onuitputtelijk er wellen tranen die…

De duistere schim is vogelvrij bestaat bij de gratie van het licht schaduwen leven weerloos in het schijnsel van een bron Gekneveld aan vaste vormen die traag over vlakken trekken een wolk lost ze voor even op totdat de wind ze weer wekt Grillig lentegras voert mij mee als een kwetsbare afdruk en als een vertaling van een gloed Met…

ik zag bloemen reiken langs de ranke lijnen van jouw aandachtsveld zij hadden snel hun hartjes open gesteld in het weerkaatsten van de mooiste kleuren wiegend op de wind musiceerden zij schoonheid en pracht die je nergens vindt jij danste vogelvrij blij lachend in een eldorado van de heerlijkste lentegeuren jij gaat deuren…

Wees maar niet bang, ik laat je vogelvrij. Wanneer jouw wilde haren zijn verdwenen, en je bent het vrijgezelle leven zat. Dan hoop ik dat je mij niet bent vergeten, en ik nog steeds een plaatsje heb, in jouw hart. maar mocht het niets worden en mijn hart blijft van binnen leeg.…

ik oordeel niet maar wil het licht weer zien in ogen die glanzen nog voel ik het verdriet hoor de laatste zucht van hen in vogelvrije vlucht dan gloort saamhorigheid bloeien bloemen het intens gemis geven kleur en warmte prijs zij zijn op reis gegaan naar het licht van het geboortefeest dat daalt als ster naar kerst waar de vlammen…

Eventjes sta ik stil bij wat ik werkelijk wil Mijn intens verlangen in mijn hart gevangen Even weet ik niet meer denken doet soms zeer Het strookt niet met mijn doel de stem van mijn gevoel En toch weet ik van binnen dat ik mezelf eens moet bezinnen Maar de tijd die vliegt voorbij en voel me vaak vogelvrij Ik praat werk ik slaap en…

Hanen steken hun kammen in het zand: het ongeremde licht verbrandt hun vogelvrije kleuren met een brede grijns.…

Vogelvrij Openheid Jouw koningkrijk Hoogheid en Schoonheid Maar eigenlijk Mijn knip en plak festijn Dwalende fantasie Ik zal wel eerlijk zijn…

Daar sluimert alles wat je moeder zei, Daar zijn de woorden uit je jeugd verdwaald, Daar is de taal nog nieuw en vogelvrij. Wat wordt omhooggehaald gaat zich verbinden Tot zinnen die zo helder zijn als glas.…

gebleven bij het oude hier klinkt de taal van thuis en van weleer men zegt: de tijd van toen komt nimmermeer en klaagt over de prijzen en de koude de taal centraal is kleurrijk of gebroken een klankenbal, een vreemde woordenbrij een smeltkroes op het punt van overkoken en achterin, waar de scholieren roken voelt men zich nagestaard en vogelvrij…

ik kan mensen liefhebben zomaar omdat ze me veroveren ontvangen met één woordje, wereldgroot meer is er niet nodig om een leven na te laten ver weg van het evenwicht der grenzen ik kan uit dat woord geboren worden, vogelvrij vol van ongeduld weergaloos stralen in de welving van beminnen als de zee rondreizen zonder regen uit te vegen…

Geen verwachtingen ik neem vrij vandaag ben ik en zal iedere dag zijn mij durven dromen kind de vlinder in de wind weer te zijn niet verblind door tijdsduur spijt of pijn natuur zonder angst ieder uur om het langst al is het nog zo guur en waait het nog zo hard bij de start op mijn best op het gevoel zonder doel of richting nog vogelvrij…

maar blader door een herfst die blad voor blad verrot de smurrie wordt eens lente ook al wintert het kapot de dode boom die sprieterig reikt naar dromen over zomer was groen en ongerept , verloor zijn strijd tegen het ouder worden in een tijd die niet wordt terug gezet de paden zijn nu afgedekt mos heeft zich al afgezet de wind is vogelvrij…

Hier sprongen zij naar beneden als lemmingen in de val opgejaagde vogelvrijen opgesteld in twintig rijen rakelings langs koude keien duizend in het getal Gekwelde zielen dreven zo de stroom af naar een grot alwaar de laatste sterveling nog een keer aan het leven hing alwaar de laatste enkeling zich schikte in zijn lot In de grot van…