Alle inzendingen over volwassen worden OR kind zijn OR angst

Mijn kind, waar ik trots op ben, mijn kind, waar ik van hou, mijn kind, die zelf al moeder is, mijn kind, hoe zeg ik je nou, dat ik veel, heel erg veel van je hou? Mijn kind, ooit woonachtig in mijn buik, negen maanden lang, die ik op zag groeien, tot mijn kind van nu, volwassen met man en kinderen.…

Werkelijkheid kent geen angst. Leven is een toevallig spel dat een volwassen kind, niet meer aandurft, maar wel spontaan wil spelen. Speel arme dichter. Speel! Leef dan. Lééf! .…

ik begrijp nog steeds niet wat er verkeerd ging ik was een kind op de step hard om de hoek andere kinderen telden de seconden maar ze telden te snel en ik verloor de race ergens werd ik een man, volwassen en overal haar heb alles afgeschoren schaam mij voor die streek ik laat alles weer groeien en dat is zo kinderlijk eenvoudig…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

op gezichten straalt in die intense vraag ernaar wie ben je eigenlijk het kind of dat wat nog volwassen lijkt kies zelf eens voordat je leven is geweest…

De houding van een man Maar breekbaar als een kleine jongen Toch serieus en volwassen Weet hij met kinderlijk gemak En telkens lachende pretoogjes Mijn ogen verlegen te sluiten…

in het huis spookte het maar ik was kind en voelde zo diep dat ik het niet zeggen kon wie waren het? wat deden ze? ik dacht wel eens het was de wereld van grote mensen die ik niet zien kon maar die gonsde aan de periferie van mijn volwassenheid…

Een gedicht is meer dan een rijmende zin er zit vaak één of andere boodschap in, Het is iets anders dan woorden alleen het bereikt een mens vaak dwars door alles heen Het geeft uiting aan wat men voelt het maakt duidelijk wat er eigenlijk wordt bedoeld, Een gedicht kan een medemens opbeuren Zijn sombere blik voorzien van nieuwe heldere kleuren…

je zegt dat je volwassen bent, feit is dat je kind blijft. Bokken is je allersterkste kant en als je je zin niet krijgt is er geen goed garen met je te spinnen want, aan de ene kant ben je volwassen, zeker wel, met die opmerking kom je 'supersnel'. Alleen 't grote nadeel wat ik ondervind is, als 't jou uitkomt, dan ben je weer KIND!…

Stil verlangen onbevangen Nog 'n kind wordt bemind Puur en oprecht eerlijk en echt Hopeloos verloren ogen die bekoren Blikken die verrassen is zij nu volwassen ?…

In de sleur van moeder en huisvrouw Is ze in 't huwelijk ondergegaan Niet gelukkig, haar wereld grauw Angst voor 't onbekende doet voortgaan Kinderen worden ouder en ze scheidt Ontdekt dat sociale vangnetten bestaan Er was nooit tijd en gelegenheid Voor evaluatie van huwelijk en leven Voor 't groeiproces naar volwassenheid Geluk mocht…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

over ‘t zandpad volgt de klankgazelle in samenspel van kind naar volwassen vrouw teerheid vermengt zich melancholiek langs de tijdgeest van ogen op gedeeld geluk koost zij echte liefde kind aan huis langs de vloedlijn van het menselijk bestaan…

Ik heb het zwaard van de volwassene weer ingeruild voor het speelgoed van een blij kind. Ik ben weer in jubelpark terechtgekomen. Mijn eerbied is terug. In een lief kind schuilt onuitputtelijke kracht en macht. Meer hoeven we niet te zijn. Speel zoet.…

ik heb ze hun handen zien wassen in de onschuld van het pas geboren kind terwijl ze kijken in de ongebroken spiegels die je enkel nog in baby’s ogen vindt het is hun waarheid die geen antwoord krijgt omdat nog te vaak de warme lach achterwege blijft kou steeds hoger rimpelt in het al vroeg geschonden emotioneel blauw…

In feite ben ik nog steeds kind en niet volwassen, met een baan. Maar verder niemand die dat vindt. Mijn wereld is voorbijgegaan. Ik rij haar zoekend achterna en wil er midden in gaan staan. Maar steeds als ik haar volgen ga wil zij niet toestaan dat ik sta.…

wat was Kom ik alles tegen Behalve jou Uitgelachen door mezelf Heb je niet nodig Maar zorg overmeestert Elke flinter ratio Een vloek geeft even kracht De donkere spelonken Van m’n geest Staan op een kier Dan als ik op wil geven Een tik op m’n rug Ik draai me om En kijk recht in het verleden Ik herken je weer Je zwaait Het kind…

kind van de wind voorgoed verdwenen…

ik wilde weer ademen zo- als vroeger ik dat deed, vrij als een kind in de zomer al kies ik liever voor de lente. ik wil niet voor me zelf spreken, maak het wat algemener. ik ben goed in verbloemen, de warme inborst klopt doods in mij, als ik mag zeggen dit zo.…

Ach waar ik ga en wat ik leve, En wat ik schrei en wat ik lijd — ik ben datzelfde kind gebleven Van vroeger tijd! Ach ik ken ál diezelfde zonden, Ach ik lijd ál diezelfde smart — Diezelfde 'andre kindren' wonden Mijn kinderhart!…

het duurde lang voordat ik de deuren opende met uitzicht op het leven na jaren drempelvrees kon ik het uitzicht op volwassenheid niet meer weerstaan heb me erin gestort zonder ervaring met scha en schande werd ik uiteindelijk wijs maar de prijs was hoog in het afscheid nemen van mijn zorgeloze kindertijd nog benijd ik dan…

jij hebt vandaag het maagdenkleed verlaten kijkt onbesmuikt en kuis de wereld in die lijkt veranderd door haar open blik jij weet wat anderen verloren in dat ultieme ogenblik het is de ongereptheid van het kind dat nu verdwenen is maar ooit zichzelf weer vindt…

Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw. En alle dingen hebben…

Wie nog nat achter de oren is is vooral nog nat in d'r broek!…

binnen sloegen de deur toe draaiden onszelf haastig op slot en werden volwassen.…

Een kind wordt geboren, zo puur het opent zich naar de wereld, nieuwsgierigheid is haar natuur. Ervaringen, indrukken, gevoelens alles komt zo hard binnen het kind is te kwetsbaar de eerste barstjes beginnen.…

ik speelde sprong me rot in dubbel touw sloeg steeds de zweep kapot als hij niet wilde tollen we knikkerden en kaarten met sigarettenmerken om de pot maar toen ik won sloeg jij ineens mijn neus kapot en ik was uitgespeeld in onbezorgde dagen dat wat jij toen met mij deed begon volwassenheid te vragen knikkers tellen…

jij kwam binnen als engeltje van de ooievaar was niets te zien maar je ogen keken en soms liet een schreeuw een lekker bekkie zien geen veren maar wat vlassig haar de kijkers prikten na een lange staar het engelachtig is verdwenen jij wilt alleen jezelf zijn liefst een stukje beter dan anderen uit de rij onderscheid…

Lego versterkt je kinderlijk ego en vormt de bouwstenen voor 'n gezonde speelse groei naar volwassenheid! -------------------- Deze hartenkreet draag ik op aan de jarige (6) Maurits en zijn harmonieuze familie!…

kindje, klein kindje, groot kind, volwassen. Waar ben je? Uit jou geboren: kindje, klein.. nooit gezien.. ..onbereikbaar. Liefde groot.. ..onmisbaar... Waar ben je?…