Alle inzendingen over vondeling

is echt een fenomeen alle burgemeesters willen een ware coryfee liefst de nummer één men heeft de oplossing gezocht in spreiding grotere mobiliteit van het aanbod meer aansluiting op de regio Vondel deed nu het westen Slauerhoff het noorden Roemer Visscher het oosten Guido Gezelle het zuiden vrij invliegbare gastdichters waren…

Van 't lauwe kroes doorgeurd ligt om de vijver loom de lucht Op de vondel staat een late zwaan Zo eenzaam is niet één van ons en roerloos Niet één van ons laait zo hartstochtelik een vlam zich toewaarts als dees' rode beuk Van 't gipsen beeld dat tans in de schaduw staat - alleen een gipsen garve…

de dichter vaak als een te bespuwen standbeeld gehouwen uit woorden die met naakte letters bekleed zijn ziel te vondeling leggen waarbij het gesproken woord hem onbemind doch wel bekend geen aantrekking op hem uitoefent vanwege voorbij zodra geschapen zoekt hij liever de eeuwigheid waar geen ontkenning mogelijk hem ooit terug doet keren…

Oud en nieuw herenigd Toeristen, junks en jordanesen De grachtengordel en Carré Oh, nergens anders wil ik wezen Een homo op de Amstel Lichtjes op ’t Leidscheplein Winkeldieven, Joegoslaven, Maar nergens anders wil ik zijn Albert Cuyp en Johannes Vondel P.C.…

Gedachtenstromen lopen niet parallel met de getijden, lijken stil te staan, kosten kracht om tegen moraal en mening in te zwemmen, als drenkeling - op nog te ontdekken kusten - te vondeling gelegd.…

allebei gaf zonlicht aan de dagen maakte teksten in ons vrij door blikken vol met vragen we gaven schoonheid aan elkaar in het versieren van de uren de fundamenten waren klaar alleen het mocht niet langer duren mijn hand was anders dan je dacht de warmte was niet minder ze had meer kracht dan dat je had verwacht ons kind is nu een vondeling…

die de dwazeling stomdronken meenam in zijn apenstreken en liet dansen als een nar in zonverlaten schemering Het was de nacht die werd ontboden toen de wind was uitgeweken en een dienaar was gebleken van die ene zonderling die veel meer aan zijn leven hing dan ooit een zijden draad kon breken maar wie zou het ooit vertellen aan die ene vondeling…

Getroost door winden wanneer zij hun woorden wegen, als vondelingen. Maak geen woorden vuil, reinig snaren van je adem, trommels van stilte. In mijn vissenkom van zondvloed met z’n grenzen, zonder ademnood. Stroom door je longen, naar de kamers van het hart, wees toegankelijk.…

die me raken, me geef aan de lusten die ik verzin dan zou het bestaan als een icoon uit de oudheid zich verlaten voelen zoals een dal eenzaam ligt te smachten naar het kristal onder de zoden toch heeft kennis het volle begrip naar het weten en smacht mijn adem naar de boezem van de regenboog, de stilte die ik zoog was als melk voor deze vondeling…

De eerste baby is naar de Beschermde Wieg gebracht de moeder, hoogst waarschijnlijk helemaal ten einde raad Wie weet wat haar is overkomen, thuis of op de straat Zag ze geen uitweg, heeft ze enkel aan haar kind gedacht Het kindje af te moeten staan is hartverscheurend zwaar Niks mee te maken zegt de wet barbaars, we pakken haar…

terwijl de wereld zich verkleedt in het feest van vrede op aard' wordt in de stal zoals u weet elk jaar opnieuw het kind gebaard maar wat de mensen al vergaten dat slechts enkele weken geleden een vondeling werd achtergelaten de schuif van de wanhoop ingegleden is er na meer dan 2000 jaar nog steeds geen uitgestoken hand voor wie hoe…

Getijdenstroom loopt niet parallel met schone schijn, de waarheid lijkt stil te staan, kost kracht om tegen stroom en mening in te roeien, als drenkeling op door God verlaten kusten, te vondeling gelegd.…

Je wordt door sommigen beschouwd als held, Er kwam een legobeeld om je te eren, Maar kennelijk kan jij ook irriteren, Net als Johan van Oldenbarnevelt. De microfoon geknot, rust van zijn plichten, Nu ondersteun je mij nog bij het dichten.…

Vrouwe Triestiana: ach mijn Julius, wees niet bevreesd ik ben niet verder dan onze bedstee geweest Heer Julius: lang was ik hene, op kruistocht gezonden mijn hart was slechts aan u gebonden Vrouwe Triestiana: mijn eenzaamheid werd gedeeld met de heer van Aemstel slechts op hem was ik gericht dag en nacht las ik bedroefd, Vondels…

Shakespeare, Vondel, Dante en Baudelaire moeten zich niets verbeelden, want als de koala's konden schrijven, zouden hun werken in het niet verdwijnen in vergelijking met hun hoogstkosmische intelligentie.…

Er zijn zoveel die inspireren waarvan velen kunnen leren Mulisch, Hermans, Reve schijnen de grote drie te wezen Marsman, Vondel, Nescio schijn je ooit te moeten lezen Maar toch komt de inspiratie vaak uit het gewone leven De eenvoud van Gijzemeijer laat me graag afkijken bij je De directheid van Oskam laat zien hoe het ook kan En ook…

De mantel konden zij niet verkopen, Geen zilversmid geloofde er aan; De pope wou de vondeling niet dopen, Dat heidenkind gevallen van de maan.   Geen timmerman wilde hem laten werken, Die tere prins, wat had men er aan?…

Ik werd door tijd en dicht te vondeling gelegd, boreling van stilte en gedachten die aan het papieren kraambed hebben gestaan, kon al begrijpen wat de omgeving wilde verzwijgen, zonder iets te willen missen, zal verder niets ontstaan, wordt er niets gedeeld uit oprechte vragen die zich tot onbegrepen antwoorden laten rijgen, leeft…

Lukas 1:17 Met dank aan Joost van den Vondel,voor het idee. http://www.youtube.com/watch?v=Ce0uV0svddc…

Het werd door tijd en dicht te vondeling gelegd, boreling van het eerste uur, het waren grootste dichters die rond het kraambed hebben gestaan, kon snel begrijpen wat de pennen zagen om voor de taal maar te verzwijgen, begeerte om niets te willen missen, zonder een gedrevenheid zal verder niets en weinig delen uit oprechte vragen…

Bredero of Vondel? Of Brugman? Of dat een dichter was, nee, zeurkousen, nee! Maar hij wel! Terwijl hij met zijn lodderige oogjes boven zijn professorbril speurend deze wereld opnam alsof het een anonieme planeet betrof. Nu, nu, nu, nú is hij eindelijk eindeloos high! wat ik hem als collega van harte gun.…

oude parabels het soort verhalen is te tellen in een enkelvoud van handen op één buik, de overlevering de ijdele overmoedige veulens liggen rond bergen heuvels en hopen, gestapelde clichés voor straks de aarde is rijp nu, de vruchten plukken het ontembaar geduld na het ervaren van jaren vind je de dingen terug zoals ze je in de mond te vondeling…

In de Nieuwe kerk op de Dam, met graven van bekende Amsterdammers onder glad gesleten zwart marmer, wordt in nachtelijke stilte de dodendans uitgevoerd, geraamten dansen in reidans met de zeisenman voorop, gevolgd door Michiel de Ruijter en Joost van den Vondel.…

Der boerenduvels en der keerlen god Verwijlend in Gruuthuuse manuscripten Ligt in rechtschaepen naeckte adamsglorie Vast aan de boei der duivelin Quisitie Om droefheyt der melancholie te weren Die schand der zucht tot lustigheyt verschromen Ontsloten int Latijn de Ysengrimus En Reynaert, fellen metten roden baerde Verdoolde Malpertuser vondeling…

J.VAN DE VONDEL en..W.BILDERDIJK, die namen kent men alleen van het PARK! Is dichten voor dichters, hun ziel in 'n boekje, voor een ander niet meer dan een tekst op een koekje. Nu worstel ik met teksten, punten, komma's letters en grepen, maak zinnen en woorden om weer snel weg te strepen.…

Een buitenkat ooit een vondeling, liefdevol opgenomen in 't gezin, in eerste instantie zei ik néé, niet nog een beest erbij, mam, alsjeblieft, wij zorgen ervoor, maar natuurlijk werd alle zorg voor mij!…

Verdwijnt was verdwenen net als ‘t is over’, voorbij of teloor En altijd dat koor van duizenden stemmen Die zongen als Vondel van liefde en trouw Wij waren gelukkig, verslaafd, niet te remmen Ik die zo je man was en jij zo mijn vrouw Nu nog een couplet, of die prijs maar vergeten?…

Maakt het uit waar dichters stonden, Milton onder Puriteinen, Vondel tussen roomse paters, Als hun zang de taal weer heiligt En hun toon geen mens kan halen.…

."" Rey van Burghzaten uit Gijsbrecht van Aemstel van Joost van den Vondel (1638) En er is lief, maar ook veel leed geweest Maar ze hadden hun vondst, het fonds Het Oranje Fonds met en voor vooral maatjes Ze waren en zijn dan ook de beste maatjes Op weg naar het zilver, wat deukjes en ‘leukjes’ zal opleveren Want het zijn uiteindelijk…

nog die taal zo beheerst dat ie ’t woord dat ie toen heeft verzonnen zich nog herinnert en ‘k wil hem horen schreeuwen dat het hem spijt dat ie ons soort al eeuwen laat lijden onder gonorroe, de sief de gruwlijke gevolgen van wat heet de liefde Dus waar is hij, de snoodaard die het niet kon laten te praten van warmte en eeuwige trouw die Vondel…