34992 resultaten.
Fermate, als de dood...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 938 Over het lijden heen
staan we stil bij afsluiting van het verleden
als rustpunt voor aandacht en (h)erkenning
als eindpunt van het leven
als opmaat voor een nieuw begin…
Mijn Gedachte
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 952 Pijn die door me heen stroomt
Bloed dat zachtjes drupt.
Wat ik horen en voelen kan
Dat zorgt voor mijn geluk
Scheve ramen, scheve kast.
De muren vallen om.
Dat ik van jou ging houden
God wat ben ik stom.
Jezus wat een klote zooi,
heb ik er van getrapt
Niemand die het schelen kan,
en niemand die het snapt
Waarom blijf je nou vragen…
Mijn Gedachte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.046 Pijn die door me heen stroomt
Bloed dat zachtjes drupt.
Wat ik horen en voelen kan
Dat zorgt voor mijn geluk
Scheve ramen, scheve kast.
De muren vallen om.
Dat ik van jou ging houden
God wat ben ik stom.
Jezus wat een klote zooi,
heb ik er van getrapt
Niemand die het schelen kan,
en niemand die het snapt
Waarom blijf je nou vragen…
Zonder woorden
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.126 De pluisjes van je oren
Kriebelen aan mijn wang
Je ogen overspoelen mij met rust
En je blik laat me niet los
Mijn hand streelt je kopje
En meteen rek jij je uit
Want ons samen-zijn
Vind je prettig, en ik ook.
Wij zijn meer
Dan mens en dier
En zonder woorden
Troost jij mij.…
Schaduwproces
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 339 Geluidshinder
lekt mijn oren uit voor het binnenkomt
gaat liggen
op een met voelhorens gevuld matras
stamelend
blijft het onverstaanbaar
bezwangerd
door ongrijpbare prikkels
rijp voor een legende
vroeger loog hij nooit.…
schaduw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 409 Die verschrikkelijke hel
Die zwarte wolk die bloed vergiet
Die niemand anders lijkt te treffen
Die niemand anders ziet
Een schreeuw van wanhoop wil ik schreeuwen
Maar mijn lippen blijven dicht
Het is die klamme zwarte wolk
Die condenseert op mijn gezicht
Het alleen maar blijven staren
Met je lijf zo zwaar als lood
Eeuwig denkend, ruminerent…
Pace della musicá
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Moeder drijft met
Zes kleintjes over
Het zacht golvende
Water van het meer,
Vijf bruin, één geel,
Het vreemde eendje
In de bijt wordt
Met rust gelaten,
Hoort er gewoon bij,
Weet zich gedragen
Door zachte muziek
Door de violist met
Gevoel over mens
En dier losgelaten,
Beiden wanen zich
In het voorportaal
Van de hemel…
1 april in en met de Jordaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Ik ben zo in m’n noppie
Ik ben zo reuzeblij en gil:
“De Jordaan dat is mijn moppie”
Maar niet alleen op 1 april
Maar alle dagen van het jaar
(h)echt alle dagen van mijn leven!…
VERLOSSING
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.396 De verlosser
als de mens gaat verlijden
lost het lijden op
laat het lichaam los
lonkt de (h)eerlijkheid
als de mens is overleden
is de geest verlost
in de verlossing…
LEVEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 495 - Deze hartenkreet draag ik op aan Jenna H. uit Zwitserland -…
HERFSTHEIDE
poëzie
3.0 met 3 stemmen 591 Vol grijze dreiging hangt het zware zwerk
Op 't rossigbruin van de uitgebloeide hei.
Langs 't bleke zandpad zeult een kar voorbij
Een donker schonkig paard. Eén tengre berk
Rijst rank op 't grauw met siddrend bladgesprei.
En plechtig ruist, 'lijk 't orgel in een kerk,
De wind door 't woud van sparren lenig sterk
En sombre beuken, 't heideveld…
Voor H.
poëzie
2.0 met 17 stemmen 3.088 Midden in mei, toen 't zomer worden zou,
had ik een droom vol oud en schoon verdriet,
die 'k eens zeer liefhad, kwam in 't donkerblauw
gewaad en lachte: 'Waarom lach je niet?'
Meer niet, - zo is 't in dromen. - 'k Voelde flauw
dat 't lang was, sinds 'k door haar het lachen liet.
Maar sterk mijn droefheid, sterk mijn eigen trouw,
en…
Voor H.
hartenkreet
1.0 met 29 stemmen 2.399 voor h
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.463 de hemel viel
sterren in de zon
straalden
gebroken ijs
groen blad
in een glas
ogen die brandden
handen strandden
streelden een wang
lippen openden
kusten
vergeten lusten
glazen vol geschonken
klonken als gedichten
vreemde gezichten
zwarte gevaren
verwarde haren
onverwacht
een nieuwjaarsnacht
in de hitte van de zomer
lief, blijf…
h
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 719 en dan is het stil
de kamer leeg
staan tafel en stoelen zinloos
zwijgen de mensen
de klok het bed
de vogels in de tuin
liggen de honden neer
dan is het stil
de kamer leeg
geen adem meer…
Voor H.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 216 Jouw verlangen
naar liefde
is net zo kwetsbaar
als het mijne
We ontmoeten elkaar
in het virtuele vlak
en koesteren ons
aan woorden die
gevoelens oproepen
in een moment van
verbondenheid
om vervolgens weer te verdwijnen
in een wereld
van eigen gedachten…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 ongelezen, beproefd, bevattelijk, om
uiteenlopende redenen
het gedicht spreekt uit wat er staat,
bos omzoomt het voorportaal
dicht, ongerijmd, vertwijfeld en in
opstand tegen lege orde
het gras spreekt geen taal, is dienstbaar
aan groenheid, aan zomergoud
tot het woord sterft, tot boek verheven,
aan begrip voorbij…
GRÖNNENS LAID
poëzie
3.0 met 491 stemmen 65.957 Van Lauwerzee tot Dollard tou,
Van Drente tot aan 't Wad,
Doar gruit, doar bluit ain wonderlaand
Rondom ain wondre stad.
Ain Pronkjewail in golden raand
Is Grönnen, Stad en Ommelaand;
Ain Pronkjewail in golden raand
Is Stad en Ommelaand!
Doar broest de zee, doar hoelt de wind,
Doar soest 't aan diek en wad,
Moar rustig waarkt en wuilt…
Dichter
hartenkreet
2.0 met 26 stemmen 2.812 een
" D I C H T E R " voel ik mij'…
Beoordeling
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 684 Het resultaat van al uw gerijmelijver:
"hoe vaker gestemd, hoe lager uw cijfer".…
in het hoogtij van het licht
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 239 wanneer woorden tijdloos lijken
zich warm weken op
witte rotsgrond
lente als oogst
wordt binnengehaald
met helderblauw en hoog plafond
dichtbij
en in de vertevloed van de ochtendmeeuw
die zilver, haast als licht, uit mijn ziel
tevoorschijn komt
begraaf me dan
en alleen dan in het geluid van de zee
hoorbaar tot in vele andere levens…
het onvermogen van het hart
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 267 het ene na het andere rouwproces gilt
in wat eens mijn thuis was
alles wacht op een teken van leven
ook jij
het lawaai neemt toe
en toch lijk je op de stilte
ik knik
dezelfde avond nog
en ontvlucht iedere kamer
waarin het zicht op mezelf
ondraaglijk is…
geen rozen aan het hek
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 239 steeds meer
vult de schaduw van het huis
zich met verhalen
la vie sans rose
signeert de sombere vragen
die nog roerlozer dan ooit voordien
de zon schuwen
ik laat mezelf los
vastgebonden aan het bord
- te koop -
en zink onberedeneerbaar
in de transparantie
laat niets achter
dan een liefde en een kat
die zich vasthaakt…
Mijn roommate
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 215 In de medische mallemolen
waar geen mens in zitten wil,
daarin zit jij nu en weet je:
die mallemolen staat niet stil.
Je zult mee moeten draaien
als is 't tegen je zin,
je zult 't moeten doorlopen
en hopen dat je uiteindelijk wint.
Want zitten in die mallemolen
is echt helemaal niet fijn:
want het enige wat we allen willen
is toch om…
Verloren ritueel II
gedicht
2.0 met 39 stemmen 17.076 vroeg voorjaar breekt zich het hoofd
over de torens
duiven staren zich wezenloos op de stigmata
ze schijten op het kruis
in het hoge voorportaal ruikt het
naar gecastreerde heiligen
nu verbind me neem me mee nu
vleugels raken de deuren
als je opstaat
-------------------------------------------
Dit gedicht van Albertina Soepboer…
ROEMERSWALE
poëzie
4.0 met 4 stemmen 519 Daar ligt, zo klinkt een sage van weleer,
Een rijke, trotse stad in zee verdronken.
En waar de gouden torenspitsen blonken,
Daar kabbelt rustig thans het blauwe meer.
Des avonds zit de visser mijm'rend neer.
't Is als werd van het goud, daar lang verzonken,
In golf op golf een scheem'ring hem geschonken...
Maar niets geeft van de schat de…
Misdaad
snelsonnet
4.0 met 7 stemmen 438 Nu Ivo het bewijs kon overleggen
Waarop het aan Cees H. gegeven geld
In kloeke kapitalen stond vermeld,
Wil ik hier ook nog graag iets over zeggen.
Als ook maar iets hierdoor wordt aangetoond,
Dan is het zonneklaar dat misdaad loont.…
Wat bedoelt het leven?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 284 Het beeld omgeeft wat
Eenzaamheid bedoelt, verdorven tranen
Van wat geslonken zout op de lippen
De kleur van dood is niet wit
Maar roze doorschijnend
Iemand is niemand in de menigte
Die al zoekend zich slenterend begeeft
In het voorportaal van ouderdom
Niets is oud of jeugdig
Vijandschap maakt overuren
De capuchon verkreukelt door…
geen ritme
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 199 mijn hart slentert de dagen voorbij
het heeft geen ritme en ijlt
zich naar de nacht alwaar
het beddengoed een schijn
van rust creëert
nu maart het voorportaal
van de lente heeft geopend,
het leven zich groent aan de wetenschap
dat het maar kortstondig zal wezen
huist er in mij een klaaggezang
dat alle driften die ik ooit bezat
nu als…
Een voorstander
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.449 Goede man', ’k geloof het graag;
Maar zijt ge er a c h t e r ? dat’s de vraag!…