Alle inzendingen over vreugdetraan

Woede die in Mij groeide Na wat me In mijn jeugd Was aangedaan, Die tot de tanden Toe mij wapende Tegen het ondraaglijke Van dit bestaan, Kracht die vrijkwam Toen ik leerde Mijn ik te ontwapenen - Overlevingsdrift Die gepaard gaat Met vreugdetranen…

Israel zondag wit blauwkleurige vlag shalom aleichem Jezus eerste woorden toen Hij opstond uit zijn graf na het marteldoodoffer dat Hij voor ons gaf Hopend dat atheïsten dit ook gaan geloven voor eeuwig overtuigd alle liefde en geschenken komen van boven bid allen tezamen Hallelujah Amen…

Als je naast me loopt vind ik dat heel fijn zo samen wandelen zonder eenzaam te zijn als het kouder wordt pak ik je onzichtbare arm dat voelt zo goed wordt van binnen warm als ik zacht om je huil is dat niet van de pijn gewoon vreugdetranen omdat ik zo dicht… zo dicht bij je mag zijn.…

Ik sta naast je de blik verneveld door de innemendheid van een vreugdetraan mijn hart razendsnel ingesponnen als een prooi om nooit meer los te komen ik bid een wonder dwing geluk wil schreeuwen en mezelf tonen de tijd in glazig blauw verstoppen wakker worden en niet langer dromen dan wordt de afstand groter lichtvoetig van…

Waar woorden droevig de momenten kiezen en tussen regels niet langer te verhullen vreugdetranen rollen in het onbezonnen leven daar stap ik in het gedicht waar de liefde wordt verricht door letters dansend onder een volle maan naar het totale geluk in een dichtersbestaan. *…

Ranomi gaat zich nieuwe banen banen Haar koninkrijk van water en van chloor Komt haar sinds gisteren weer sober voor Ver weg van glamour en van vreugdetranen Zo moet 't gaan. De kans op herbeleving Kan immers slechts ontstaan in zó'n omgeving…

Tranen zijn zo kostbaar wees er zuinig mee verspil het niet aan onzin breng niet nog meer naar de zee Geef het niet aan dingen zonder enige waarde dat zilte vocht is o zo slecht voor al wat groeit op aarde Vreugdetranen zijn onbetaalbaar laat die maar rijkelijk komen die openen hart en ziel laat de rivier der liefde stromen…

Vreugdetranen zo nat als de regen in de zomer aan jouw zijde In je armen zo veilig een perfect moment zekerheid gevuld met schoonheid Glimlachen in alle geheimzinnigheid gedachten door mij te raden met een wonderschoon antwoord Jij en ik als waren wij een jij en ik als zijn wij een jij en ik als blijven wij een Dag en nacht zoverschillend…

in elke handpalm draagt haar vreugdetraan een stille zaailing, klein op weg door witgewassen leed zo glimlacht tijd wat milder in haar opgevangen hart en kruislings legt ze zacht haar banden over hard geworden nacht het deert niet meer dat ergens daar een kind haar foute kanten ziet, het wrijft de onschuld uit haar grijze haren…

Ik huil en zucht, ik lach en bid, ik fluister liefdevol zijn namen, want door een mist van vreugdetranen, zie ik ons nieuw en rijk bezit. De wereld is zo wijd en kil... ik sluit het kindje in mijn armen, om het te troosten en te warmen. En dan... dan is mijn kindje stil.…

in en uit de ademtocht op het deinen van de zee lichtgewicht gedragen welbewust van overgave strelen golven welvend voldoening van een warme waterwieg nachtdonkere diepte tintelt helder gekleurde levenskracht in zwierig ritme begroetend de zonneklare moederlach ongemerkt lengen vreugdetranen zilt de gul geschonken zachte schoot seconden…

Porseleinen vreugdetranen rinkelen niet als in ragfijn zilveren bellen geblazen nectar.…

waar wij eens speelden diefje met verlos beukennootjes deelden was toen een ongerept bos leven is een wonder kijk eens om je heen natuur wie kan er zonder het houdt velen op de been laat vreugdetranen vloeien schuif verdriet aan de kant zie kleine kinderen stoeien ouders lopen hand in hand leef, geniet en profiteer intens van ieder…

ze trokken weg de vogels toen… in de herfst vliegensvlug waren ze weg voor ik er erg in had kennen ze mijn missen weten ze wel dat ik in de lentenacht naar ze op de uitkijk zal staan… zien ze mijn vreugdetraan wanneer ik hun vleugels hoor de zachte slagen ruisend door het morgenblauw… mijn verlangen zo groot reikt naar het leven…

\Ik doe mijn armen open en sluit ze er in bijeen, en vreugdetranen lopen mij langs de wangen heen… Ach, wist gij, spreek ik stille, hoezeer gij wordt bemind, gij, kind, om moeders wille, gij, moeder, om uw kind!…

In tijd rest slechts nog wat je zaait: een ander zal je oogsten; gaat door met wat je achterliet bebouwt jouw akker van verdriet met groene vreugdetranen. Laat geen verschroeide aarde na, waar niemand nog wil wonen maar breng wat warmte in de tijd opdat in liefde iets gedijt, wat door de eeuwen heen zal komen.…

Een kind van je kind Vraag eens of hoe ik dat vind Zoiets moet overweldigend zijn Ondanks al mijn zorgen en pijn Dat verdwijnt als sneeuw voor de zon Nooit gedacht dat zoiets kon Nu het nog niet tastbaar is En straks weet wat ik mis Een kind met ook mijn genen Een kind waarom ik nu al kan wenen Vreugdetranen om dit grote geschenk Zo puur…

Reine vreugdetranen aan de struiken omsluiten schimmige koepelpaleizen, die langzaam, zacht, wazig blauw ontluiken, trillend ineenzakken, weer verrijzen, hun wezen beeldend laten gebruiken door beitels der menselijke zienswijzen.…

Nu ik je gevonden heb, wil ik je nooit meer laten gaan, over mijn wang rolt daarom nu ook een vreugdetraan. Eindelijk weet ik wat er met "ware liefde"word bedoelt, nooit eerder heb ik me zo verbonden met iemand gevoeld. Sla daarom je warme zachte armen om mij heen, en laat me nooit of te nimmer meer alleen.…

in vele talen hebben we getekend langs velen manen vielen er genoeg sterren zonnestralen droogden onze vreugdetranen eindeloos de nachten waarin we mijmerden rennend door de duinen alwaar het helmgras wuifde maakten konijnen dat ze wegkwamen door 't zand bonkten onze harten als één, ogen die in elkaar opgingen jouw gedachten werden de mijne…

opstandig indolent en ondoorgrondelijk die stille kracht Zwoegen deed hij voor de heerser blank en zwetend in de rimboe koffie thee suiker plantages maar stille kracht werd nimmer moe Dankzij merdeka erumpeerden stille krachten uit vulkanen al sloeg belanda na 45 nog tweemaal ongenadig toe Hij weende zeer the weeping elephant met vreugdetranen…

Willem zag om vaders lippen Een volzoete lach ontstaan, En in de ogen zijner moeder Zag het kind een vreugdetraan.…

Gij zaagt de vreugdetranen 't oog ontspringen... Maar 'k hoorde uw zangren 't lied des lijdens zingen, Toen ze op heur hand de scheidenskus liet drukken...…

zacht Een tweede kans gekregen Omdat het gewoon zo moest zijn moeder en kindje opnieuw samen en wat voelt het ongelovelijk fijn Groei maar liefje, wieg maar mee Met mama's handen om je heen slaap maar, eet maar, trappel maar deze keer gaan wij niet uiteen volle buik, en volle maanden Zo gaat het verhaal deze keer geen verdriet, maar vreugdetranen…

Al sta ik van die Pellè wel perplex Maar ja, hij profiteert van onze Lex 08- ADO Den Haag - Vitesse 2-1 Geen inzicht, inzet, veerkracht en souplesse Het zat Den Haag dit jaar beslist niet mee Vandaag de wedstrijd tegen Chelsea 2 In vroeger tijden ook genaamd Vitesse We kunnen ons weer heer en meester wanen De witte zakdoek is voor vreugdetranen…