Alle inzendingen over vurige liefde

ik zou het willen doen als het alleen maar had gemogen had ik je de liefde laten zien…

je liefde ooit ontkwam…

nooit zal jij er in slagen om mij uit jouw mooi hoofdje te verjagen nooit zal jij ervaren hoe het is om met mij de ware liefde te evenaren nooit zal jij voelen wat ik met vurige passie wilde bedoelen nooit zal jij begrijpen hoe het is om met mij de sterrenhemel te bereiken nee...…

Mijn liefde ligt nog ingepakt in een prachtig rood hart van satijn Ooit zal mijn liefde worden geopend door wie weet mijn geheime valentijn… Anoniem stuur ik je een hartenkreet laat mijn heimelijkheid hierin raden Het verlangen om mijzelf te openbaren is vurig maar wankelt om mijzelf te verraden… Je bent mijn muze, een heerlijk liefdesgedicht…

Pasen, en haar handen raken nu verstild - ze voelt de lente, en haar hoop, in het licht van de kaars op tafel, en om haar pols, of om haar hals, of in een briefje in haar broekzak, rust, ik hoop, een teken van liefde, een amulet, een kwetsbaar warm willen, dat als de zon haar vinden zal, gul en lief en vurig koppig, en tegelijk zo zacht…

De lust en liefde nemen over, ademhaling die versnelt, strelen wordt ruwere aanraking, verblind door vurig verlangen, benieuwd wat dit voorspelt.…

Als brandhout wordt de liefde aangewakkerd Droog en vurig is haar aard Gloeiend is de hitte van de hartstocht Zwaaiend is de scherpte van het zwaard Knetterend springen vonken Loeit de kracht door ’t verliefde lijf Smeulend gloeit het steeds weer verder Tot ik plotseling verstijf Koud tot op het bot IJs in alle hoeken Giert de wind…

Hij is de smid en de leverancier van de wapenrusting van de goden Onder de vulkaan smeedt hij zijn vuur creëert daar de mooiste en magische dingen geholpen door Cyclopen in zijn werkplaats onder de Etna Schepper van Pandora uit de aarde de eerste vrouw Trouwde Aphrodite godin der liefde Vurig en gedreven vriendelijk en vredelievend…

Ragfijne druppels vloeien tergend langzaam licht dampig tussen onze vochtige lichamen waar verweven draden onzichtbaar vlammen door temperament samengesmolten als een hunkerend naar liefde gesponnen web vurig vlieden verbrande zinnen verstrengeld verbonden daar waar samengekomen draden luiken…

Duivelse gedachten hechten zich aan verstand arglistig schieten ogen haar bange blikken finaal aan flarden Ineengedoken wacht zij als gevallen vrouw op hem, die ooit een engel was voor hij vlam vatte en vuur nog als passie brandde Zijn leidraad voor het leven vlammend in woord en daad vurig zonder liefde louter heet in hel…

Vurig en edel waart ge, glimlachende! – en vurig en edel Zij ’t galopperende vers, dat ik, u huldigend, schrijf.…

ik ben een koukleum rilt de stripteasedanseres vurig uitgekleed…

Met vurige blik vleit zij hem haar te vlammen met haar stampvoeten.…

Lig dichtbij, ver van missen sintels nagloeiend, het vuur van de vorige avond vurige tongen blaas, stook het op adem als de zachte wind vermijd het toeval vertrouw niet op het lot verstik het nog minder blaas, stook het op aangewakkerde vlammen laat dit laaiend branden voortdurend, waakzaam roodgloeiend als de Liefde…

Drijvend op woeste golven van vurige passie en verlangen mijn gevoelens worden bedolven en mijn hart is erdoor gevangen Wandelend op gouden paden mijn ogen worden erdoor verblind alles wordt nu met liefde overladen het leven is omvangen met een roze tint Zwevend op prachtige wolken met de kleuren van heldere lelies deze ervaring is niet…

geregeld zie ik door de nacht dat het langzaam licht wordt; hoe de zon er vurig naar smacht om in het holst alleen te staren naar de maan; de nacht is veel te kort om in het holst alleen te staren. hoe de zon er vurig naar smacht dat het licht langzaam wordt geregeld, zie ik, door de nacht…

Het vurig hart des jonglings, haast nog kind, Gevoelt een rijke en ongekende weelde Wanneer hij zachtheid, liefde, schoonheid vindt, Zoals die nooit het jong gemoed nog streelde. Hij ziet de jonkvrouw, de met schoon bedeelde... En die geen zege wil, zij overwint.…

Mijn liefde is niet die liefde dezer aarde, Die vurig streeft en steeds haar doel bejaagt; Mijn liefde is zo zacht en kwijnend, en zij draagt De stempel niet van blinkende eigenwaarde.…

Ik lachte niet om de dichter, of om zijn vurig betoog. Er werd niemand uit gelachen, ik lachte om het schilderij boven het hoofd, van mijn vriend. Ik lachte om liefde. Ik lachte om ziektes. Ik lachte om nu. Ik lachte om toen, en lachte mijn tranen. Ik dronk nog wat drank en ging toen naar huis, alleen naar mijn huis.…

Een witte wind waait door de wereld een wind van licht De naam is Da en waait door alle tijden In fluisterstilte gesproken wordt vurige nectar die stroomt als lava en verbrandt het gelaat van droom verteert angst in alles verzengende liefde danst met zon maan en sterren Da is het ongebroken hart van de wereld de verdelger…

Beide krachten laten paarden vurig leven. De liefde van een dierenarts is ook kracht, die zieke paarden dankbaar genezen doet.…

rode klaprozen een bloeiende explosie vurig verlangen…

Teder is de nacht waarin je vurig liefhebt -- wat aan je ontglipt.…

hij dacht meer dan hij sprak niemand zou hem begrijpen ideeën liet hij rijpen tot hun omhulsel brak wat zich daarna ontvouwde, 't zij cryptisch voor de één eenduidig voor de ander binnen- of buitenlander, zijn taal was algemeen niet op een kille toon gesproken of gezongen maar met vurige tongen, en niet door hem alleen…

starend kom je voor me staan je ogen vurig en fel ik weet wat je bedoeling is maar wil ik dat nu wel aaien, knuffelen en ga zo maar door ik weet wel wat jouw passie is maar zit ik daar nu op te wachten voel nog maar even het gemis want toegeven aan al je wensen betekent dat ik de rest van de dag of zolang ik het zou willen met een spinnende…

Mijn leven nog eens beginnen op een totaal andere manier Wat zou ik dat graag willen met mijn eigen schrijf vertier… Een atheïst zou ik zeker zijn in een gezin van grenzeloosheid Geen gezeur over god en diens geboden Heerlijk genieten van mijn vrijheid… De stilte mogen proeven in mijn geest Niets opgelegd krijgen, alleen maar kiezen Zelf…

Hoe kan die innerlijke vurige vreugdesdans van passie worden gedoofd als bron van het wezenlijk zijn en zelfs de dood zijn rug zou draaien omdat juist die eigen levens-kracht elke passionele vlam terug zal op doen laaien…? Laat mij mijn passie, laat mij mijn leven achter na gaan en ten volle be-leven !…

Dierbaar met een vurige obsessie deelt zij haar bezielde gemis gekend in verontschuldiging. Een verlangen dat identiek schijnt met gevoelens in donkere dagen door een vurige omarming.…

boven de snelweg hangt in vurige letters werken in beersem…

vurig vlam je op, je daagt elke schilder uit, naakte pioenroos…