Alle inzendingen over waarin je jezelf

Rechtop staand in het heden waarin je jezelf bent Littekens van het verleden soms een pijnlijk moment Even verdwalend in mijmeringen toen een verloren blik Bewuste keuzes, nu herinneringen twijfel voor (g)een ogenblik!…

doe het toch maar schrijf maar over het leven dan schrijf je vanzelf over angst duisternis verlies en verdriet zoek een heldere toon waarin jij jezelf verstaat graaf het hele leven lang naar de kern het duurt te lang het is te koud om te huilen doe het toch maar schrijf maar over het leven…

De bittere genoegens van angst klinken als de laatste noot een symfonie van donker leven maakt je ruimte meer dan groot Kon ik maar de stiltes bespelen de zwijgzame tonen van je hart zou ik de wereld kunnen betreden waarin je jezelf zo tergend tart Ik zou een strijkstok laten dansen over de snaren van je borst met tederzachte strelen…

je jezelf hervindt.…

die kleurloosheid van je kun je niet langer camoufleren nu het plakkaat sneller loslaat dan je het erop kan aanbrengen arrogantie sijpelt uit jouw pen wat geschreven waarheden overschaduwt, zodat er een andere dimensie ontstaat waarin jij jezelf overschreeuwt om hen te overtuigen van jouw gelijk kijk je hooghartig neer op het plebs buiten…

Droom dan van een luisterende stilte waarin geen zwijgen je kan binden maar waarin je jezelf kunt vinden. Droom van een dankbaar voelen om de kracht, die in het leven is vervat.…

Binnen mijn armen is jouw tempel de tempel van volmaakte liefde zonder grenzen en zonder uitleg waarin je jezelf kan zijn en totaal, zoals marmer zichzelf is en water, totaal.…

voor een nobel doel Waarin jij jezelf zo eerzaam acht Is anders zijn Misschien de reden Om af te stoten, af te weren Tegenop te zien als een bezwaar Als jij het weet Mag je het zeggen Geneer je niet Ja, zeg het maar...…

ik heb de roodgouden waas door succes van het scherm gehaald de prachtige boys en girls die avondvullend aanwezig waren zijn ineens verdwenen het grauwe blauw van de gewone mens wordt eindelijke de hype een trend waarin jij jezelf bent nergens meer op lijken geen maniertjes en gebaren of het nadoen van de dansjes naar hun pijpen…

bodem maar er bleek niets te zijn kretologie van knuffels en kussen, elkaar ruimte gevend om het eigen geweten met prietpraat te sussen je brak glas beseft dat nu pas keert terug naar de geest waarin je jezelf weer beleeft…

je jezelf verloren bent na dat wat was en voor dat wat is nog vrij van tijdsbepalende herinneringen…

Levenslust, een evolutionair program verandert in jouw geest door storm in ‘n mentale stoornis waarin drempels tussen leven en dood vergaan, ‘n zwarte leegte ontstaat waarin je jezelf verliest en dodelijke angsten uitstaat.…

je jezelf ontdekt, aan de oppervlakte is niemand vrij ik weet hoe je daar bent, maar wie ben jij?…

Ik gun mezelf een frisse bries Met zuivere lucht, veel zuivere lucht Ik zou gaan jubelen en juichen Mijn armen wijd Ik zou de frisheid naar binnen zuigen En ik zou huilen Heel veel huilen Ik zou huilen Tot ik niet meer kon Ik gun mezelf een open veld Met bloemen, heel veel bloemen Ik zou gaan huppelen en hollen Mijn benen in de lucht…

We kunnen er niet over praten Alleen zeggen we hoop te hebben Terwijl een orkaan over land gaat Geen mens meer is te redden Pas na een verwoestende storm Als zijn krachten zijn afgenomen Zijn sporen een nieuwe vorm Van wat hij heeft afgebroken Zo zie ik mezelf ook Zonder een echt verzetten stap Ik had blijkbaar alle hoop In dat klein…

Laat perfectie los en geniet van de schoonheid van imperfectie …

Ze zei dat ze een vrouw is Ik vond dat knap…

De warme wind waait wollige witte wolkjes langs de knipogende zon de miezer voelt als vochtige vlinderkusjes vrolijk fluitende vogeltjes fladderen vlak voor me langs mijn aura weet zich gekoesterd dankbaar geef ik de natuur een dikke zoen terug…

Ik schrijf het nu maar op, want strakjes ben ik het vergeten. Is alles donker en leeg. Zal ik het niet meer weten. Ik vind alleen maar lege ruimtes, op plaatsen waar ik vroeger antwoord vond, volledig in het duister, loop ik nu tastend rond. Soms daagt het mij ineens, kom ik mijn antwoord tegen. Maar op een hele andere plaats. Had het…

Een lijntje naar elkaar Lijkt zoek Ik wil haar graag weer vinden…

Mijn energie reageert op jouw energie: mijn liefde gaat uit naar jou ... kon ik dit maar voor me houden, liet ik het te sterk blijken, schreeuwde ik het te luid?…

Mijn deur is gesloten niemand kan naar binnen Ik zit binnen met mijn deur gesloten Zo zit ik gevangen in mijn eigen gemaakte gevangenis…

is het spreken een daad van geluk wanneer het licht lente schrijft, vloeiend in het uur van een helderwitte dag en jij, in al jouw naaktheid, het hoge gras volgt naar volmaakte zeebloesems tot diep in de hoeken van het omgebogen getij dat bevrucht en reeds ontelbare malen stoeit met het hart zoals de zon met het nieuwe hooi voluit…

Als we beiden de verste sterren gadeslaan gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos wordt de afstand driedimensionaal overbrugd en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in elke hand de contouren van ons verhaal,een aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…

Vijf en dertig jaar Heb ik er over gedaan Voor ik je door En door leerde kennen, Nu kom ik Erachter dat Ik mezelf Niet meer ken…

in de haarspeldbocht van de tijd zie je daar jezelf omkaderd daar sta je dan in je pose van antiheld je onschuldiger, onwetender zelf zich naar de toekomst te zenden voor toekomstig bewijs dat, objectief gezien je dit ooit ook was en nu je vastgelegd bent in het felle licht één milliseconde vastgepind in het gouden uur moest ik een paar…

blend in de omgeving neemt je op als je je plooit naar believen wees jezelf uniek gevouwen tot de vorm waarin jij jij bent mens wat hou ik van je…

Die mierse zondag nam ik, je trapte me onbesuisd en ongesuikerd m'n comfortzone uit, de trein naar het Poolse oerbos. Onderweg Dostojevski’s badnotities lezend, telde ik zielen en dorpsoudsten, dutte ik kadansgewijs in en droomde van wolven in Bialowieza. In Bielsk Podlaslki, mijn ziel leeglopend In een plasje bier op het stationsbuffet…

Als je wezenlijk iets of wat voor iemand wil betekenen moet je meer laten dan doen maar vooral loslaten!…

Jan van der Geld (1953) Hoogleraar belastingrecht Universiteit,Tilburg Wat een heerlijke naam wat een te vertrouwen man, aldus de mening van:... Jan Krediet (1952) voormalig bedrijfsadviseur K.v.K. Rotterdam…