Alle inzendingen over warm OR nagels

De club roept slim:‘Jan Nagel interim!’ Ze kunnen rustig verder babbelen en weer aan alle gatjes krabbelen ‘Jans geest is groot, is onze hersenschim’ Zal dominante Jan straks heel die kudde van pensionado’s lekker op gaan schudden?…

nam je vingers zag je nagels lang gevijld met licht gelakt maar hier en daar onzichtbaar nog gebroken zag je hand las de lijnen van je leven ze vorkten in het meer dan jij hebt kunnen geven tastte naar je pols je hart versnelde in ons samenzijn maar voelde ook het krampen van je vingers in een veel geleden pijn…

zacht raak ik je hand de vingers lang lijnen ongebroken nagels mooi geriemd artistiek gebogen een haakje laat gevolgen van hard werken zien pols je in moment voel je hartslag zie de warmte in je ogen dit is liefde ongekend…

jij gaf een slanke vingerhand de nagels kleiner fijner nog gelakt in eindeloze uren van geduld je riemde ze parelmoerde steeds het halve maantje leven wist de rest de kleur en stemming van de dag te geven maar ik voel slechts de warmte van je hand let niet zo op buitenkant de vingers die jij geeft maken dat ik weer intenser leef…

Met zeven nagelen lag Ik geklonken Op dit zwart rad van marteling, mijn Leven, - Want zeven Hárten zijn mij ópgeblonken, In pracht van Jeugd en Vreugde's innigst beven.…

Een hele hand met zwart gelakte nagels wenkt ergens vanuit de verte met signalen een individueel verdriet te vertalen met niets anders dan de wanhoop van het moment. Want ieder mens wordt eens met pijn en moeite geboren; bestemd voor het moment dat ook zijn vreugde kent.…

zag je hand de vingers wenken kleine kootjes ongeduld nagels nog verguld met rode lak de kleur van lippen in je lach altijd zo innemend maar gaandeweg steeds meer bevelend met het laatste van je kracht nog dwingend spelend tot jij wilt gaan met ogen licht van eeuwigheid handen open en vingers eindelijk gespreid…

De laatste dagen is het om te stikken, Je kan alleen maar liggen, half ontkleed, En tegen hijgen, puffen en gezweet, Helpt weinig anders dan aan ijs te likken. Dus heb ik maar een doosje koud gezet, En keer op keer lanceer ik een raket.…

ellebogen als verweerde krijtrotsen erosie van huid en psyche schilfers dwarrelend op de grond slagveld waar nagels constant pulken celdeling onverstoorbaar doorgaat op mismaakte knieën aangetaste enkels en steeds die nagels laten bloedsporen na op ellebogen verweerd als krijtrotsen mismaakt ik kijk ernaar en voel de plekken op mijn…

scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

Doordat de stoel van tante Thea plotseling een poot mist blijkt de nagel aan haar doodskist een schroefje van Ikea.…

glanzend gelakt strelen zijn wangen zo warm zijn hart kloppend voor haar zo koud en gevoelloos het hare 06-05-2010 geInspireerd door het rollenspel "liefde maakt blind"…

ik judas letters woorden zinnen de exegese kan beginnen maar in mijn hart ben ik bij jou tuinde in gethsemane het laatste avondmaal de haan zou driemaal kraaien en toch heb ik jou nooit verraden het kruis met jou gedragen onzichtbaar voor de vragen van de buitenkant voelde steeds jouw warme hand pas toen de nagels dieper ploegden…

'n Nagel aan je doodskist, dat is er ook zo een, van deze twee, maak ik er gewoon maar één! Want aan wachten, heb ik "een broertje dood" en 't is een nagel aan mijn doodskist, waarin ik kom te liggen, als ik er niet meer ben...…

Zij wandelde op kousevoetjes de nagels ingetrokken in tijgervel gekleed zo mijn tuin in alwaar ze rozen plukte wilde aardbeien at schaamteloos verleidend en ik wilde vrijen ik wilde aardbeien wilde rozenblaadjes eten op het gras in tijgervel gekleed haar nagels langs mijn borst kousenvoetjes kussen die cyperse die haar naam…

DEN HAAG - Voormalig PvdA- en Leefbaar-politicus Jan Nagel is lijsttrekker voor zijn partij 50Plus in de Eerste Kamer.…

nagels rood gelakt voor altijd krabben ze aan zijn geweten voor altijd zal zij hem laten zweten in z’n schuldbewuste dromen * *Boetsja…

mijn huis kent glazen wanden spiegels met de blik naar buiten mijn nagels hebben zwarte randen zij krabben de dood van ruiten…

Vanmorgen vroeg eindelijk koel genoeg om te gaan slapen, helaas de paarden trappelden van ongeduld hinnikten om aandacht en om jou Hoe jij in dromen omgegaan was met de hitte van de nacht De wekker die om zes rinkelde Je wakker werd, zorgvuldig zandstof uit je gedachten klopte zomaar naar me keek, aan me dacht een hand uitstak en je beheerste…

wereld vol mensen allemaal vreemden, jij bent de enige die me kent En het voelt goed, niets meer te wensen alleen wij, stilstaand en warm in de kou We hebben geen haast, ons wordt alle tijd gegund Ik kijk naar je, ik geloof dat ik van je hou je lacht naar me en maakt me blij, zoals alleen jij dat kunt…

De lente gestart De kou voorgoed verdwenen Mijn zon dat ben jij…

Niemand kijkt de stilte weg in schaduwen die wijken en de blauwe hemel niet kunnen bedekken of dichterbij halen met eenzame woorden en fluisterende momenten van een avond die de kou weer wil beminnen maar in de gulzige warmte alleen nog zijn lege cocon over heeft.…

Vingers die me volgen in een zee van kleurende golven uit een droom die op jou lijkt zoals je weer ontwaakt. En weer momenten verzamelt die ik niet kan vinden waar mijn gedachten kleuren vragen en ik je wil volgen als een golf die elke schaduw volgt tot waar jij wacht en de wachtende stilte warmer is dan onze laatste gedoofde herinnering…

de hersenpan kookt en fantasie slaat op hol verlamt de zinnen…

zomerzonnen kleuren avonden in rood vandaag maar morgen nog mooier dan ooit alles vergeten zonder kwaad met zuiver geweten kleurt zij de dag met rood en roze voor mij…

Puffend in de zon Stralen blijven warm en zacht Smelt ik van geluk…

Zie jou warm en zacht Zo lief in het zonlicht staan Wil je zo graag omarmen Heb het niet gedaan Wel in mijn gedachten Gevoeld, gestreeld, omarmd Zo werden wij toch samen Door de zon verwarmd!…

Warm water als zacht dons Praat je over later kring in het water plons de religie zeikt over de enige waarheid die niet rijmt klaarover breng mij Veilig nergens heen…

Er zijn mensen op deze wereld, die een hart behouden dat overloopt van warmte en goedheid om elk ander mens te leren vertrouwen op kracht en waarheid alles weloverwogen tot in eeuwigheid.…

ik huis er, onder boom en blad elke stam vertelt me dat verhaal van mooi en goed daar verder wonen paarden en er woont wat vee tussen het tijdstip van een koude wee en eindigen in niet veel anders dan de smaak van ergens aarden voor mijn deur een tafel, ondersteund door het gevoel van elke stoel waarin gastvrij geleund het kussen…