46004 resultaten.
Herdenking
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 132 Hier sta ik in de wind van het land aan de zee
ik herinner me jouw schoonheid als een bloem
een bloem die schoonheid niet vergeten kan
jeugdig als de lente, weldadig als de zomer
in de heimwee van de herfst en stilte van de winter
hier sta ik in de wind en ik houd mijn adem in
om even de stilte te ervaren die ik in me voel
omdat je er niet…
Anders niet
poëzie
3.0 met 3 stemmen 861 Weg woei de wind over 't groene koren,
zonneblank bogen de halmen neer
ach ! anders niet dan wat licht, verloren
in wuivende aren,
wie vindt het weer?
Dat zal niet zijn dan een woord verloren,
op stofwitte wegen een bloem, niet meer.
Weg woei de wind in het zand de sporen,
ritselend vielen de regens neer
maar ach !…
Mijn Minnaar lonkt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mijn Minnaar lonkt als altijd aan de horizon, maar vandaag is het
de vaart die mijn hart voor zich won - ook al voel ik mij bezwaard. Het
is alsof ik vreemd ging op de fiets. Maar mijn Minnaar deert het niets.
Het kabbelende water van de vaart voelt zich evenmin door mij
bezwaard. Ik strek mij op de vlonder uit. Nergens bespeur ik een
verdacht…
Avondblues
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 452 Blijf bij me als de avond valt
met de pijn en de koude nacht
tot na de dromen die weer komen
Over de wind die de bloemen striemt
tot ze hun kopjes maar laten hangen
sommigen voor altijd geknakt
anderen slechts tijdelijk gebogen
Over de vlinders met gekrulde tong
die begerig naar nectar zoeken
in gebogen of geknakte bloemen
vermoeid…
weer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 314 is het laat geworden
de nacht naakt
in slapen gaan
een dekbed dekt mij toe
ik geef mij niet bloot
ik ga de nacht in
speel ik nog een fps
of patience
reversi via internet
uitdagend
gvd, ik doe het,
weer…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid verdragen?
Het leven als een vreemde in eigen huis?…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.647 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.698 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.649 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.455 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.732 Als bloemen, dan bloeide zij, vissen: zij zwom,
als vogels: daar vloog zij. En ik? Liever dan
te geloven in wonderen, onder het mom
van een groet, als voorbijganger, brak ik de ban
en ik wandelde verder en keek niet meer om
en maakte er simpel een ziektebeeld van.
----------------------------
uit: 'Buiten adem', 2001.…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.076 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.393 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.101 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
Liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 207 Donkere wolken, zonsverduistering
dagen die geen licht verdragen
in de stilte van de nacht
ruik je zijn adem
proeven lippen zilte zee
fluistering
in de wind
liefde is wijsheid
het geduld van een moeder
een bloem in de knop
een roos die steeds
opnieuw weer openbloeit…
W E D E R W I J V E N
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.863 De wind zit in ‘k en weet niet welk
geweste, ‘t buist en bommelt
alhier, aldaar een zwepe los,
die deur de wolken schommelt.…
praten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 als je onder vier
ogen, intiem, verder praat
zwijg je over 't weer.…
Senryu (op weg)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 102 door weer en wind
altijd op weg met zijn tweetjes
mijn brik en ik…
Voor mij...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 118 Een eenzame tak bovenop
wiegt zachtjes heen en weer,
alsof hij zegt: “Och, och.”
Alle jaren die ik hier woon,
staat hij er al.
In de morgen is mijn eerste blik voor hem.
Herinner mij zijn enorme bloemenpracht,
altijd mooier dan ik had verwacht.
De merel bouwt in hem zijn nest,
verschuilt zich in de dichte bladervracht.…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Het donkerrode sluiten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 177 er knapt iets
en je valt cirkelt
kleuren op de wind
vult het herfsttapijt
met donkerrood het is
geen sterven en of dood
jij die groen ontlook
in lentes eerste zon
en naar de zomer groeide
de bloemen ruikerde
in volle zon hun vrucht
beschermend weer omsloot
het donkerrode sluiten
geeft jou de levensrust om
als voorjaarsgroen weer…
Stormen veranderen niets
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 175 Hoe hard het waait
maakt niets uit,
hoe loeit de wind
giert om het huis,
Parijs in rouw.
Hoe storm ons
land teistert,
geeft niks.
Parijs in rouw.
Zwiepende bomen
bij weer een
windvlaag
Parijs legt bloemen.…
Ik weet een tuin
poëzie
3.0 met 4 stemmen 607 Ga dan in 't woud,- waar de vogel zingt
Waar 't luchtig-vluchtend konijntje springt,
Bij bijtjes zoemen en mugge-dans,
En wind van bloemen me een wilde krans.
Leg zacht die krans op mijn haren neer,
En ga weer Leven .... en ween niet meer.…
Lente groet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 179 Toeschouwer aan de zijlijn
staat de wind gevestigd
zonverwarmend stralen
gericht op de grond
Nieuwsgierig kijkend en zoekend
naar het licht en lucht
de aarde herleefd weer op
Gedierte en bloemen
tonen zich, in schijnwerper
van licht en zon
Lente, is geboren
zal groeien
doet ontwaken.…
Een vaarwel van hartjes
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 ik wierp met zand
bloemen naar de hemel
zij waaierden uit op de wind
ik ving hun blaadjes als kind
gaf ze water met zee
maar ze wilden niet bloeien
zij schuimden verdriet
en de vloed nam ze mee
heb met schelpen
een vaarwel van hartjes gelegd
en tegen mezelf gezegd morgen
ben ik er weer maar dan bij eb…
De vrolijkste kermis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 95 ik hoef geen zaadjes
te planten die bloemen
laten bloeien voor jou
met onze handen
vouwen we licht
uit warme zonnestralen
vragen wind
en wat regen om ze
kleurrijk te bewegen
ze vervliegen weer snel
tussen sluiers van druppels
in de vrolijkste kermis van de hel…