Alle inzendingen over weergaloos

In Utrecht de eerste geplaatst Geïsoleerde zorg- instelling voor een face-to- face contact Tussen patiënt en familie Naar een echt weergaloos idee van kankerpatiënt Paco V.…

alles in de hand liefde aan mijn kant ontmoeten was zo weergaloos we kusten de seconden alsof ze niet bestonden de tijd leek eindeloos je doofde zacht het licht en in het wit van ogen kwam onze passie boven ik streelde je met nacht jouw handen waren warmer dan ik in daglicht had verwacht in vogels hoorden we het lied van onze…

Ik kan natuurlijk een weergaloos gedicht voor jullie schrijven, iets dat smaakt naar truffels en champagne, waar jullie magen van jubelen, maar de tijdgeest is er niet naar, dus serveer ik aardappels met spruitjes en een lichtgekruide gehaktbal zonder tomatenketchup en zonder toetje.…

Onder aandrift van de kniel welke door het groene kweelt terugkaatsend in echo’s waar ik week door vlieg wallen schoren rode ziel welke de mijne streelt scharnieren knarsen weergaloos openen de toegangspoort Zie hoe jij bekoorlijk ligt in middeleeuwse tijd begerenswaardig oord de zon beschijnt jouw schone zicht welk eeuwig in mijn…

ontvouwde wist ik je terug je schudt het stof af van je rug als jouw dossier nu wordt geopend ik hoor je lach nog altijd geroodkoperd leeft nu in mijn handen als een lenteduif vliegt op voor even zomer en de herfst uit zag je oogsten in je vlucht het ongetemde leven je keert nu niet meer terug noteer met een herinneringszucht jouw weergaloos…

ik keek naar vingers die dansend over de toetsen vlogen in een weergaloos spel van snelheid en souplesse een staccato rood touche van gelakte nagels bracht leven in de brouwerij van woorden tot bruisende zinnen het is probleemloos spelen in de eigen lettertuin zonder visuele controle van ogen die met een dromerige lach in de…

De teentjes van Midas tikken perfecte triolen in de tweekwartsmaat van mijn passen…

Op wegen en in herbergen zien allerlei mensen mij kijken verrast of afgunstig slaan soms hun ogen neer getroffen door een felle zon waarbij bloemknoppen blinkend splijten dauwdruppels van de wijde velden duizenden vrije spiegeltjes vatten elk mijn weergaloos aanzicht steeds anders - maar even wonderbaar doet een toverkol die bekoring…

Een pose in mijn geheugen geprent Het flitste door mijn hoofd Het hoofd waar het licht al lang was gedoofd Uitgebeeld met onmeetbaar talent Waardoor alle boze ervaring meteen vergaat Haar pose schrijft in mijn geest het beste boek dat je ooit leest Zij staat stil maar danst de onfeilbare maat Danst weergaloos en onweerstaanbaar in mijn hoofd…

mandenvol oogst onder zomerse luchten bomen verzuchten hun takken vol vruchten kleuren de herfst nabij nog hooit het gras scheren zwaluwen in weergaloos vluchten omlaag voor de regen samen met muggen opent de morgen in rood zullen spinnen de webben belopen in druppels kristal zon weerkaatst overal dauw spant draden tussen takken…

Een waterjuffer daalt geruisloos met zacht vibrerende vleugelslag gracieus in de warme zomerdag naar een vijver met fijn eendekroos pluizig kleine bollen drijven broos het water gaat rimpelend overstag ze dobberen onder moeders gezag de zorg voor het grut is weergaloos Plots stort een rover met een plons sierlijk zeker uit de hemel…

onheus besneden naar gelijkvormigheid in het heden jij die zo mooi je kroon had gespreid in balans met storm en regen nieuwe loten had gekregen weer ben je helaas een van de zovelen maar diep onderhuids voel jij je anders dan hen ook vogels weten jouw uitloop maximaal te benutten in beschutte nesten voor eieren en kroost jij zal weergaloos…

ik kan mensen liefhebben zomaar omdat ze me veroveren ontvangen met één woordje, wereldgroot meer is er niet nodig om een leven na te laten ver weg van het evenwicht der grenzen ik kan uit dat woord geboren worden, vogelvrij vol van ongeduld weergaloos stralen in de welving van beminnen als de zee rondreizen zonder regen uit te vegen…

Weergaloos klinkt de echo van liefdesvriendschap wanneer de eenzame mannen elkaar ontmoeten in het bedwelmende duister van het Russische nachtwoud donkere vlinders dwarrelen in dronken buiken een baard houdt de wodkafles hoog in de lucht illustere wolken bevloeien intimiteit met regen en in het eenvoudige van de ochtend aan tafel met oma…

Zij sliep in een weergaloos bed en als mijn vader opstond voor zijn werk nam ik zijn plaats in in haar warmte.…

dimensie waar magie en mystiek de klankkeuzes zijn liet me meevoeren door stemming en sfeer naar grenzen van weleer in de diepte van ons hart overweldigend was de smart en het mededogen dat met duizend ogen warmte gaf na een korte heling ging ik weer omhoog waar de ruimte haar schittering ingetogen bood vergeten tijden hun weergaloos…

Verglijdt met iedereen Mirakels en zeer veel Echte gebeurtenissen Waarheid is echt niet meer Weergaloos als leugen Met haar heeft gespeeld…

hij is weergaloos laf: hij valt aan in de rug; hij durft niet recht tegenover mij staan; ik zou zijn schedel te pletter slaan. ik heb nu nog, nu nog, een wild ontembaar verlangen naar bloed.…

Ik kende hem niet Micha Wertheim Ik zag hem voor het eerst Op oudejaarsavond in Spanje Op tv met ‘voor twaalven’ Maar het werd ‘2 na twaalven’ Dat maakte hij meer dan duidelijk Met zoveel inhoudelijk brandend vuur Van vooral verbazing, verontwaardiging Er viel best af en toe wat te lachen Maar mij heeft hij op z’n hand Weergaloos…

Door die sublieme hakbal vlak voor tijd - Een kunststuk van de Deense doelman Hansen - En door het missen van de wereld kansen Is P.S.V. twee wedstrijdpunten kwijt. Na A.D.O. weten die daar met zijn allen Dat waar gehakt wordt altijd spaanders vallen.…

s vocaal en gebaar had mij meegenomen terug in de tijd waarin gelijkheid een ideaal was in een wereld vol onderdrukking haat en nijd ik kende het gevoel al levenslang in wisseling van liefde en angst voor de vlam die brandde in mij hoe laat ik mijn emoties ooit vrij waarom fluister ik jouw naam nog door benny neyman hij heeft dat weergaloos…

Is wat ons rest niet lang vergaan verwaait met winterregen die al het dode vruchtbaar maakt maar ook alles vernietigt zo weergaloos, zo schuw Zie, mijn lief, de zon kleurt zwart ons leven is ten einde. Wat hadden we nog meer gedaan dan licht te absorberen dat schroeide en de tijd vergat.…

Nimmer in dit droombeeld onderkent wat in de eenzaamheid van elke geest, een heerlijk raadsel blijft, een weergaloos moment, waarin de mens geen schaduw heeft,en op goed gevoel z’n lichaam leest.…

( voor Hans Faverey ) Ook al lijkt mijn lichaam expressie te zijn, je kunt niet bij mijn hart naar binnen, de dromen hebben zich aaneengeregen tot een weergaloos harnas, in mijn verslapte spieren woont de koning van de stilte, de drum wordt aangeslagen door een vermoorde sjamaan, de zandkorrels op de paardevel aan de rand van de Seine schieten…

Je was gewoon Pippi Langkous, een lange kus voor de vrije kinderen op aarde je bleef nabij van begin tot einde, zodat je de falende ouders weergaloos corrigeerde.…

De grote kathedraal vol beeldhouwwerk spreekt met gestalten en kunstzinnig zwijgen hoe eeuwenlang zwoegen bij zwaar hijgen weergaloos aanzien gaven aan deze kerk. Orgelklanken en koorzang tonen zich sterk, geven luid de lof, die God mag krijgen voor Diens stem tussen ruisende twijgen, binnen alle adem uit het wijde zwerk.…

en het ivoren Lichaam van de Man tussen twee zwarte kruisen wordt een vlam, die het beslagen duister diep doorlicht: een weergaloos, doorschijnend vergezicht: over een woest, ontembaar bergland, groot en weerbarstig, het donker randgebergte van de Dood, klimt langs een wankel gemzenpad een man naar het verborgen ontoeganklijk hart…

Het is weergaloos, wat het met ons doet. De zon geeft ons een positieve insteek en de nodige warmtestralen met al haar schoonheden. Foto Dick Voogd…

Verbeelden jullie iets weergaloos, gaat het oude Rusland te gronde? We snakken naar een werelddaad die ons hopelijk gauw ontoorlogt. ´k Zal eens zoeken op Wikipedia... ´Emolent verzacht zeer droge huid.' Een eufemisme voor een schroeiplek! Europa ontfermt zich over Oekraine...…

Verglijdt met iedereen Mirakels en zeer veel Echte gebeurtenissen Waarheid is echt niet meer Weergaloos als leugen Met haar heeft gespeeld Echt! Een wonderjaar Komt nooit alleen Annus mirabili Jaren gaan voorbij Maanden. Kwartalen Daar tijd niet in jouw handen is.…