2415 resultaten.
Patron
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.2 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Geen glas
netgedicht
4.8 met 25 stemmen 62 wij spiegelden
geen glas
bekeken enkel
hoe alles
uit andere
tijden was
je vlamde
toen ik uit jouw
schaduw trad
verblindde mij met
schoonheid die
je vroeger had
nog spelen
licht en donker
hun afwisselend
spel ooit zijn wij
geboren maar zijn
wij nu onszelf nog wel…
Glas
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 771 Je schreef dat op de plavuizen
waar wij de liefde bedreven
- jij natuurlijk bovenop -
een karaf van antiek
Venetiaans kristal uit je
handen gevallen was en
dat je weken later nog
de scherven en de splinters
trof op onverwachte plekken
Diezelfde avond antwoordde
ik met een gedicht over
bloeiende oleanders in uitbundig
wit, rood…
Glas
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 378 In glas geblazen
alleen de zachtste handen
kunnen ver dragen…
Glas
hartenkreet
4.3 met 7 stemmen 617 Nooit was ik bang
voor de mooie stilte
Leegte rondom mij
gevuld met rust
Maar vandaag brengt
ze enkel vreemde kilte
Verdwenen de engel
Ogen niet gesust
Wie ooit een gast
in mijn huis was
jaagt mij nu
in vreemd gebied
Al waar ik in geloofde
verandert in glas
en maakt krassen
waar niemand ze ziet…
Glas
hartenkreet
2.6 met 5 stemmen 1.264 Kleurloos
Helder
Zien maar niet horen
Transparant
Kijken
Glas…
Glas
hartenkreet
3.4 met 12 stemmen 1.628 Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Door eigen zwakheid zover opgetast
Dat zelfs haar liefde hem niet meer kon dwingen
Want aan zijn noodlot viel niets af te dingen
Het teken stond al in zijn ziel gekrast
Nog jarenlang vond zij herinneringen
Getuigen van zijn oeverloze last
Zij zag het aan, al zijn ontluisteringen…
glas
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 333 Hier sta ik
breekbaar als glas
je trapt op me
breekt me in duizend stukken
waarom heb ik je verteld
dat ik om je geef?
Hoe kon ik zo dom zijn?
Je blijft terugkomen
keer op keer
je trapt op mijn glazen hart
en ik ga kapot
je weet dat glas scherp is
zeker als het stuk is
en auw....het doet zeer…
Glas
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.101 Alleen stukjes glas
spuw ik in 't rond.…
Als Glas
hartenkreet
3.3 met 6 stemmen 807 Geluk is o zo kwetsbaar,
zo breekbaar soms als glas.
Maar zou het nimmer breken,
als het ook sterker was?
Geluk is o zo vluchtig,
zo vluchtig soms als gas.
Maar zou het eeuwig duren,
als het niet vluchtig was?
Geluk kan o zo fijn zijn,
iets waar je van geniet.
Maar zou het geen geluk zijn,
als wij niet kenden verdriet?…
Glas.
netgedicht
1.5 met 13 stemmen 3.189 Staat al langer onder schot
voor langer dan het jaar is
levend bespuugd, dromend bespot
behoort tot de inventaris.
Slaat de laatste band kapot
de smaak van de abortus
die spart'lend piept en hijgt tot slot
in eenzaam lot berust.
Onder god geboren daar is
onder 't juk van het salaris
de grijsbetonnen hel.
Het laatste uur zijn lippen…
Het glas
gedicht
2.0 met 19 stemmen 8.343 Achter het glas het woeden van de vrijheid.
------------------------
uit: Raster 119, 2007.…
van glas
netgedicht
4.1 met 20 stemmen 310 zij draagt de zee
flinterdun
onder 't wit van huid
in gesloten schelp
weegt zij niets
lief mij
adem gesloten deuren
zacht open
draag mij
als vuur
gewichtloos in ogen…
Als van glas
netgedicht
4.1 met 9 stemmen 236 Ach waren wij
van helder glas
van binnen
even zichtbaar
als van buiten
We zouden
altijd open zijn
minder breekbaar
voor elkaar…
Als glas
hartenkreet
4.4 met 7 stemmen 1.038 Leven is leven en ontmoeten
samenzijn verheugen wenen
Dood is stilletjes verdwijnen
laat harten zomaar verstenen
Ik denk aan jou en glimlach
zo lief en zo trouw als jij was
De warmte die je me schonk
blond haar doorzichtig als glas
Dood is dood en plots verlaten
niet meer kunnen aanraken strelen
Voorbij alles wat vrij kan ademen
gedachten…
Glas
gedicht
2.2 met 345 stemmen 35.515 Buiten ging het leven door, maar 't hare
ging niet verder dan het glas.
Als ik terug van school kwam keek ik even;
het vierde raam, begane grond:
een witte muur met stille plooien,
alsof de vrouw niet echt bestond.
En toen kwam ik haar buiten tegen,
haar gang voorzichtig als op glas.
Ik groette haar; ze liep op scherven.…
Glas
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 89 ze is van glas
van een doorzichtige kwetsbaarheid
de ceintuur van haar jas
houdt het tengere lijf bijeen
aan de overkant
achter het raam slaat hij haar gade
de wind wakkert aan
ze versnelt haar pas
haar voeten
lijken de grond niet te raken
ze verdwijnt in het landschap
niet langer te onderscheiden
hij grijpt naast het glas
dat breekt…
Het glas
hartenkreet
3.7 met 7 stemmen 266 Het glas is halfvol
Als het roodborstje zingt
Als de dagpauwoog de tuin bezoekt
Als de bomen fluisteren op het ritme van de wind
Het glas is meer dan leeg
Als de tv aangaat
Als de ene mens de ander een vreemdeling noemt
Een vluchteling
En er is geen plaats meer in de herberg
Het is vol
Ga maar in de stal geboren worden in een kribbe
Je…
Glas
gedicht
3.6 met 9 stemmen 3.225 Buiten ging het leven door, maar ‘t hare
ging niet verder dan het glas.
Als ik terug van school kwam keek ik even;
het vierde raam, begane grond:
een witte muur met stille plooien,
alsof de vrouw niet echt bestond.
En toen kwam ik haar buiten tegen,
haar gang voorzichtig als op glas.
Ik groette haar; ze liep op scherven.…
Vacuüm
netgedicht
3.1 met 8 stemmen 8.575 Daglicht troebelt tussen het
mistpoeder en woekert weg
niemandsland in gelijk de plek
waar klanken verdampen
voorbij het laatste bereik
het ochtendlicht snijdt langs gordijnen
onweerbaar de kamer binnen
het trekt mijn ogen in
zuigt mij de slaap uit
een wederkeer in dag en lichaam
mijn naam mijn oog mijn zinnen
ze waren er vannacht…
[ Ik wil langzaam gaan ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 26 Ik wil langzaam gaan
vandaag, duizelig ben ik –
nog van jouw liefde.…
Iemand.
hartenkreet
3.6 met 31 stemmen 2.081 Menig glas is
al bekeken,
menig glas is
al geleegd.
Maar een glas
laat zich
snel breken,
de scherven
worden
weggeveegd.…
Jouw glas
hartenkreet
4.1 met 8 stemmen 886 krap vier dagen bleef je glas staan,
ik dronk eruit; het was van jou
maar ik heb de afwas net gedaan
spoelde je weg; het sop wat lauw
dus ik boende je lieve glimlach
uit de bodem van het glas
en wist dat morgen weer een dag
zoals gewoon weer zonder was
weer zonder dat niet-zeker-weten
weer zonder stiekem houden-van
zonder met onze maten meten…
Tranend glas
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 686 Het raam beslaat
door mijn gedachten
ik teken letters
op de ruit
door vochtig waas
zie ik hoe je lachte
voel nog jouw lippen
op mijn huid
ik tel de uren
van verwachten
kijk de wijzers
snel vooruit
stil en hoopvol
blijf ik wachten
ja ooit komen
dromen uit…
Zwart glas
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 462 Open mijn ogen,
Wijs me op het glas
Het zilver verandert,
In een donkere plas
Het beeld lijkt amper
Bewogen.…
vingers op glas
netgedicht
4.1 met 12 stemmen 595 ik heb een raam zonder sterren
of zonder enige waarde
van jou tot mij
en woorden, woorden
om te vertellen
dat wat ik ben
niet meer is
tussen steen en wolken
vond je mijn naam om m’n ziel
te overtuigen
de vorm van
een open zicht
en diep zo diep
breken vingers
de zomer alvorens
die in mij kon dringen
en leeg zo leeg
wieg…
Glas sex
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 449 Sprak de spiegel
jouw gedachten
of wilde ik
de glans behouden
terwijl mijn ogen
lachen houd ik
de jaren even vast
zie plots de strepen
en de lijnen
pak de glassex
uit de kast ...…
uiteen
hartenkreet
3.6 met 5 stemmen 890 steeds als ik een vogel hoor fluiten
is er de drang om glas te breken
glas uiteenspattend in gebroken kleuren
als de geest in al haar dimensies.…
een dag als glas
netgedicht
4.5 met 19 stemmen 674 het water, stil van wolken,
spiegelt mijn binnenste naar
buiten
alsof het weet heeft
van de vreemdeling en wat
geschreven kan worden
als je te dichtbij komt; het gezicht
gesloten, weggerukt uit de warmte
van een zomerochtend
omgekeerd door regen
alsof hemelsblauw geen eenzaamheid
kent, geen landingsplaats
van weemoed of treurnis…