14552 resultaten.
DE WIJZEN
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.276 Door woestenij geen dooltocht zwaar en bang:
Trouw blonk de ster en bleef hen wijzen.
Plots in den hoge hoorden ze engelzang –
Een arme grot was 't einddoel van hun reizen.
De kemels knielden. En de grote wijzen
Aanschouwden 't kind, geprofeteerd zó lang.…
WIJZEN
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 295 Altijd, overal
als je wijst naar een ander
dan wijzen er drie naar jou
3 eigen vingers
wat verborgen
wat verscholen
wat onzeker
maar wat een rijkdom
als je dat onderkent
als je dat aanvoelt
als je dat ziet
maar bovenal
als je daar wat mee doet
bewijs je jezelf om die ander!!…
De wijze
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 220 Er zijn mensen
die hun vermogen
goed beheren,
maar... de wijze
heeft zichzelf
in beheer…
Wijze
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 135 ik hoor weer het
wiegelied van een vogel
wil meegaan
op de juichende tonen
de echo bij me dragen
diep van binnen
als een tere wens
op mijn lippen leggen
doodstil zijn
nog één keer tranen
-
morgen, ja, morgen
zal ik warmte schrijven
spreid ik het licht
over de schaduwtijd
kleur een nieuwe dag
over de langdradige wond…
indianenverhaal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 230 even dacht ik
aan rooksignalen
en aan een stam indianen
die zich hadden gevestigd
achter gindse bergen
zo zetten de wolken
het kind in mij
soms toch nog
op het verkeerde been…
een sprookje
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.478 op simpele wijze
schrijf ik
woorden als kinderen
die ademen in
het bed van de taal
in iets onbestaanbaars
een sprookjesboek
om voor te lezen
op de rand van het bed
woord voor woord
hand in hand…
Bergen-Belsen (31-08-'17)
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 365 de stilte is pijnlijk
maar vergeleken met de pijn
van hen die hier hebben geleden
mag het geen naam hebben
minstens 70.000 onschuldigen
van vlees en bloed lieten hier
het leven en vonden een plek
in één van de massagraven
sprakeloos en vol verwijt
denk ik waarvoor en kijk terloops
naar dit schuldige landschap
waar de heide thans nog…
Bergwandeling in Kirgizië
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.021 Van beneden uit de vallei
nemen we mee uit een beek
drie witte steentjes
voor op de top van de berg
een oeroud ritueel
dat zo persoonlijk wordt
wij hechten ons aan
spreken toe het vertrouwd
warm wordend gewicht
dat we achterlaten op de top
met veel wijze woorden
en spijt in het hart
We dalen lichter bezwaard af
er wordt op ons gewacht…
Aan Ila
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 115 Dacht je toen, als kind…
onaanraakbaar hoog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 89 in de sloppenwijk wordt
een kind vermist
een ingetogen kind
van zeven jaar
ijle klaagzang noch
bezwerende drums kunnen
het onheil weren niets
brengt het gemiste thuis
in nachtelijke angstdromen
verliest de moeder haar armen
ze kan het kind niet dragen
naar het licht van de dag
dat onaanraakbaar hoog
achter de bergen schemert…
Wat een dag!
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 619 Het kind dat spelen wil, het kind in mij
krijgt dat ook nog kansen?…
Eerste les in de geografie
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.667 Ik zeg, ontmoeting; doch dit is maar bij wijze van spreken;
Want dat een berg zou wandelen, is mij nimmer gebleken,
Of hij moet het hinkende doen, dat ging misschien nog goed,
Want volgens Van Wijk Roelantszoon en Cuvier heeft een berg toch altijd een voet;
Maar anders blijft het bij 't geen de geologen van ouds beweren,
Dat Mahomed wel naar de…
boekenlegger 2003
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 928 het kind in mij
blijft lezen
om de verbeelding
van het woord
heeft dan telkens
weer te vrezen
dat het lezend
wordt gestoord
dus de legger
heeft het nodig
om te wijzen
waar het las
of
waar de schrijver
was gebleven
toen hij aan
het schrijven was…
december
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 737 zijn
herinnering aan de kerstnacht
in een bekertje warme wijn
de geboorte van een kind
pijn die verandert in vreugde
tederheid en hoop
elk nieuw leven
zou een wonder moeten zijn…
Op die berg
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.004 Op de berg, werd zij herdacht
die hoge berg, zorgde voor een diep dal
op die berg gebeurde iets
wat geen mens verwoorden zal
Op de hoogte waar een jaar terug
haar as verstrooid werd, wat ging het vlug
werd zij herdacht men legde een roos
’t was die plek, die ze bij leven uitkoos
om als laatste te mogen vertoeven
Op die berg, die hoge berg…
Onderdaan
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 463 In het bergrijk,
waar de seizoenen overheersen
en de horizon
minuut na minuut
zo majestueus verkleurt
daar vervagen grenzen
van tijd van ruimte
Daar leidt het licht
een gebroken bestaan
Daar ontkiemen vergezichten
mysterieus in nevelen verhuld
een adellijke gloed
van zon en van maan
In dit biotoop
van onvergankelijkheid
is de mens…
De besneeuwde berg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 Iedere nacht
Naast je in bed, afzijdig
Omringd door slaap
Zie ik de besneeuwde berg
Van het grote verdwijnen.…
De berg weg
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 156 En bij de zevende verliest de weg zijn vaart
om rustig uit te lopen in de vlakte
waarboven de berg
zich torenend verheft
met op de kam
een auto
die in het niets
verdwijnt.…
Kracht van een moeder
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.048 Een moeder in angst om haar kind
is boven haar krachten verheven
als het kind door iets bedreigd wordt
worden haar krachten gegeven.
Ze kan opeens bergen verzetten
want uit liefde voor haar kind
zal zij op gevaren niet letten,
omdat zij het leven belangrijker vindt.…
Stille nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 138 in die lang geleden
stille heilige nacht
toen herders en wijzen
aanbidding en geschenken
hebben gebracht
voor het kind
dat is geboren
in bethlehems stal
het kind waarover men
eeuwenlang spreken zal
het kind dat later sprak
over vrede, genade
en liefde voor alles wat leeft
en ons een leidraad gaf
die zijn waarde behouden heeft…
Prediker
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 397 (we vatten samen)
Hij zal wel niet bedoeld hebben:
van 3 tot 4 en van 4 tot 5
Een oude wijsheid
van een wijze oude:
Er is een bestemde tijd,
op geen klok te zien
maar aan de eeuwigheid
af te lezen:
Reizen langs bergen
en dalen.
Rijzen en dalen.…
Bergen, 1971
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 336 Met wankele benen
van de dronken boot
nog zonder een plek
om te verblijven
In kou en regen
van haven naar stad
vluchten naar het museum
de warmte van de kunst
Zalen met schilderijen van Munch
Wij kenden niet eens zijn naam
wisten wij veel…
van hem, dè Noorse schilder
van het licht en het duister
van die eeuwige schreeuw…
Kabaal
snelsonnet
4.0 met 12 stemmen 242 De vroege zon zendt, als de dag gaat krieken,
haar stralen naar het dal als ochtendgroet.
En ’s middags stuurt ze met een roze gloed
een teer adé aan de besneeuwde pieken.
Ik kijk om 8 uur naar het nieuws, verbaasd
naar hoe het in de mensenwereld raast.…
Geschreven
netgedicht
3.0 met 38 stemmen 624 Uit het westen komt zij
wijze vrouw
zon begeleidt haar rechterzij
toont groots `t silhouet
onnatuurlijk volgt de zon
reist langzaam mee naar `t oosten
draait de dag
zij lacht vrede
kust dode bloemen kracht
blaast bloedende gewonden gezond
noemt onverwacht namen
der schuilende bloeddorstigen
tikt hen speels af
verdwijnt achter oostelijke…
Oma's wijze woorden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 352 Oma sprak vroeger de wijze woorden,
ik hoor ze nog zo af en toe, ze sprak van handen wassen,
niet praten tijdens het eten, we wisten niet beter,
of het zo hoorde.
Oma sprak vroeger de wijze raad,
speel niet met vuur, als je ’t maar laat,
je kunt je branden als geen ander,
dus let op met vuur en let op elkander.…
Hand in eigen boezem steken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 293 Is het raar dat kinderen opgroeien
in de wetenschap dat
" het zo hoort" is het vreemd dat ze,
terwijl wij ouderen weten dat het anders moet,
de normen en jawel, ook de WAARDEN,
niet automatisch vastliggen bij de jeugd van nu?
Natuurlijk niet, want de tijd van toen staat
in geen verhouding tot die van nu.…
Moraalfilosoof
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 86 De vrouw die mij eens ongevraagd,
maar niet minder dwingend,
moraalfilosofisch consult
in de liefde gaf,
belde mij onlangs
per ongeluk
vanuit haar broekzak.
Zij wist niet dat ik kon horen
hoe zij gewillig uit haar kleren schoot
bij een ander dan haar man.
Niet lang daarna kwam zij kreupel
met bebloede lippen
mijn tuinpad opgelopen.…
Mijn ster
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 792 Als ook ik eens
een ster zal zijn
en jij een kind
mij probeert aan te wijzen
en het waarom toch en
andere vragen zullen rijzen
bedenk dan dat ik
niet eenzaam ben
niet alleen
ook al ben ik nog zo
ver weg en twinkelend klein
wij staan hier met z’n allen
en met z’n allen zijn we een
daarom ben ik zo moeilijk
aan te wijzen
maar ik turend…
Gebaren
gedicht
2.0 met 20 stemmen 11.188 Woorden ruisen
in de golfstroom van haar lippen,
de draaiingen van haar handen
beschrijven
wat onzegbaar is.
En elke uiting
legt een andere waarheid bloot.
Haar gebaren wankelen,
keren zich
tegen wat zij denkt.
Spreken van oker, van jasmijn
en fluisteren haar stil verlangen.
Weifelend zoekend
tussen denken en voelen
tast zij naar haar…
Verenpracht
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.056 Er klinkt plots in de tuin geluid,
Luid, luider, en dan het luidst,
Twee vogels gaan er wild tekeer,
Ik ga naar buiten; "Is het nu uit?".
Ze tjilpen, vechten alsmaar door,
Een takje, daarom gaat de strijd,
En dat tussen al die bomen,
Maar mijn verzoek, krijgt geen gehoor.
Na lang gefladder, en wild gefluit,
Toont zich de winnaar fier,…