27790 resultaten.
Leeg tot op de bodem
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 218 het licht
lijkt vals
dat lente straalt
bloemen valer
in hun trage groei
gras oogt sprieterig
wind dwaalt
zonder richting aan te geven
uit een verkeerde hoek
en ik ben moe
uitgeput en leeg
tot op de bodem
de winter was te lang om
nog te groeien naar ontwaken
laat mij maar slapen in mijn voorjaarsdip…
Zwanger
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 157 Buiten
Raast
De wind
Om het huis
In jou
Mijn kind
Een nieuw begin
Een wonder
Lief en leed
Delen
Verbinden
Groeien
Mens
Worden…
Bloeitijd
gedicht
3.0 met 26 stemmen 9.400 Je legt de krant weg: adem
die je inhoudt, uitademt, inhoudt;
vormt. Wèl ben je een glasblazer van geboorte,
jij, wind zo voorzichtig als een morgen. - Hoor,
de wind steekt op, ik sta op, ik ben iets. Een bloem.
Ik groei.
Ik heb een nog uiterst ranke stengel om mee te lopen,
net als de wind.…
Wanhoop
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 138 in haar ogen
zie ik verbittering,
in haar gedrag
zie ik ontkenning,
in haar 'theater'
zie ik de
'gestorven' zwaan.
in het verdriet van
de nacht,
in de kilte van de
noordenwind,
in de dans
van enkelvoud,
in een
gebroken spiegel
van onschuld in
verdrongen tijd.
ik zie haar
snakken naar de adem
van haar geweten,
verstikkend in…
Economie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 42 de welvaart vaart wel
vaart wel
en vaart voorbij
gekeerd is het tij
de wel van de welvaart
mindert vaart
vaarwel welvaart
het boek is uitgekaart
het varen
is voorbij…
Groei
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 761 finesse
Je onzekerheid en al je angsten
Zenuwachtig en koortsachtig blijf je vechten
Een beter bestaan,
en met elke stap die je neemt,
het negatieve pleit beslechten
De zon laat je tranen smelten
Stromend langs je bleke wangen
De persoon die je zou willen zijn
kan nooit jezelf vervangen
Blijf daarom de persoon die je bent
Je hoeft niet weg…
Groeien...
hartenkreet
4.0 met 84 stemmen 1.705 Probeer
en keer
de dingen
naar een positief gevoel
Probeer
en leer
van dingen
Kom zodoende tot je doel…
Groeien
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 648 Vierentwintig jaar oud, en nog een lange weg te gaan...…
groeien
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 1.475 persoonlijke groei
van een vrouw in bloei
in de bloei van haar leven
vol van haar streven
schrijdt ze voorwaarts op haar eigen pas
tussentijds vertoevend
aan de Ringse plas
zich lavend aan het stromen van water
emotioneel geklater
een met de rimpeling
zoals zij het leven zingt…
GROEI
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 642 Kiem in volle grond
Zuchtend naar het licht
Zon en regen
bedauwen het land
Levenssappen stromen
door het jonge blad
Sterk in streven
Bloeiend naar omhoog
Stormen woeden
Even knakt het riet
Lijdzaam vol vertrouwen
Trotserend deze slag
Als een boom
Geplant aan de bron
Zijn takken reiken
tot in de hemel…
groeien
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 391 uit de wonden
van een gesnoeide roos
komt geen bloed
het heeft een andere naam
die ik nog vinden moet…
Groei
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 396 Ze was
een kleinschalig meisje
ze is
zichzelf een dijk
alsof in de grote
wereld geen zee te hoog
gaat:
heb je nu al
ben je nu al
Ik heb haar afgestaan aan
de grote wereld omdat haar
geen zee te hoog gaat
et
cetera…
groei
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 632 vermoeden hebben dat ergens
in jou een wereld schuilt
voortdurend in beweging
zoekend naar evenwicht
daar bestaat de tijd niet
zo van zichzelf vervuld
als pruimen van goudgeel
of van blauwpaars
waar de zee telkens weer
het zand van het strand kust
hartstocht tot schuim slaat
dat het water verder draagt
onder je het beest voelen bewegen…
Groei
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 35 het gras groeit
de bloem bloeit
keer op keer
de natuur boeit
altijd weer
de baby groeit
de peuter stoeit
de tiener loeit
de puber broeit
de mens
knoeit en groeit
en is vermoeid
toch vraagt men
telkens weer
waarom het leven
steeds zo boeit
en heeft daartegen
geen verweer…
In de groei
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 404 Wat is een kiem
vroeg ze
tussen
twee happen door
ze las een krantenkop
en dacht
dat iemand
erin was gesmoord.…
GROEI
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 417 Onder sneeuw en ijs verborgen
ligt de kiem voor de kracht van morgen
in het voorjaar zal alles weer groeien
opnieuw zal het mijn ogen boeien
Zo komen gaande het leven
verborgen talenten in zicht
de warmte zal de groei weer geven
vensters open, op weg naar het licht…
GROEIEN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 142 verander
Elk goed idee
Iedere waardevolle tip
Die hiertoe bij kan dragen
Wordt dankbaar geaccepteerd
En gehonoreerd
Zonder gemor of verdere vragen
Ik voel mij niet te oud
Of te groot
Om bij te leren
Zal nooit eigenwijs
Niets aan willen nemen
Mijn neus ophalen
Of mij van je af gaan keren
Het is een wens
Mijn grote wens
Om te kunnen groeien…
groei
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 hoe snel het voorjaar
vorig jaar verdrijft,
bevrijdt
van bange beelden
ondanks mijzelf
kijk ik vooruit
mijn dwalend hart
weet weer waarheen…
Groeien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 159 Wat kan het plots een groeien worden waar geen
angstig tegenhouden meer mogelijk is. De blaadjes
kruipen uit de knoppen die een winter lang beschutting
boden maar die nu voor hen te eng gebleken zijn.…
Groei
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 we dan nog van de blauwe lucht
En zien we de bomen wel groeien als iedereen voor zijn problemen vlucht
Ik zie alleen maar rozen bloeien,
verwelking groeien.…
Het was niet mijn stek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 153 heb als jonge loot
het bos zien groeien
in seizoenen bloeien
samen ringden
we de jaren in
voor en tegenspoed
tot kreun en steun
het bladgeruis
ging overheersen
ik zag ze vallen
in de laatste zomerstorm
geknapt als lucifers
mijn bos is weg
ben kwetsbaar en alleen
de wind jaagt langs me heen
ze hebben me gestut
verplaatst…
Metgezellen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 Geen pad, wel een afgrond
Koude wind, dreigende wolken
Het is onherbergzaam hier
Schuin voor mij knisperen
zwarte bladeren open
Recht uit de grond
Er groeien uilen uit
ze blazen zichzelf op
bedachtzaam zoals ze zijn
Alsof ze zouden kunnen vliegen
staan ze dicht op de rand
mij te weren van een misstap
Achter mij hoor ik ze
verschrompelen…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.649 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.102 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.699 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.651 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.731 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.459 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…