19183 resultaten.
Lente !
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 528 Ik hoor een merel fluiten in mijn tuin
Een lied van lente, zon en zin
Een prachtig beestje, zwart en bruin
Hij brengt er leven in
Na herfst en winter, afval, dood
Breekt leven weer onstuimig los
Eerst teer lichtgroen, daarna fel rood
Het kleine spul, een machtig bos
Ik leg mijn ogen in de zonnestralen
Laat los joh, laat het gaan
Geniet…
De Herfst
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 824 Stervende natuur
de dood in zachte tinten
wacht op de winter…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Herfst.
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 631 Als de
koperkleurige
zon het bos
met bronzen
tinten tooit,
als alles is
verstild,
warm van toon,
verwaaien
de winden
en spoelt
de regen
zich weg.
Dan wacht de
natuur op
het stille
sterven
in het koude
wit, van de
lange winter.…
denk je
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 527 zo wat van die
dagen loop je gewoon
door het bos
en je denkt
het is nu herfst
en al bijna winter
morgen loop je
daar misschien weer
maar op een dag
ben je er
opeens niet meer
en daar denk je dan aan
terwijl je daar nog loopt
in die mooie herfst
zou ook zomer kunnen zijn
zo in leven als je steeds bent…
Wil het ooit weer wat zijn
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 393 Het is teveel:
De leegte van de bladeren in de winter
Het teveel aan sneeuw dat
onbeschreven de velden
en de wereld uitwist
tot niets
Daar kan ik tot komen; tot niets,
want niets van mijn verlangen
komt meer tot mij
Ik wijs de winter af; de dood;
de stilte, de leegte daarbij
Deze witte winter, dit blanco blad
ik zal haar moeten…
Van de grond
gedicht
2.0 met 30 stemmen 9.364 Nog altijd gelest door een lied van de grond
hingen de takken al laag in het najaar
Bedruppelde webben trokken het bos door
en vingen wat klein was en vleugeltjes had
De idyllische dood van detail en nuance
maakte weer plaats voor het egale witte
geschitter van sneeuw op een winterse
wolkloze windstille weide
Als het maar klonk…
in het bos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 249 in ‘t bos
ging het er
flink op los
takken kraakten
stammen braken
heel veel geweld
het bos geveld
niet langer vertikaal
maar horizontaal
liggende stammen
hierop groeien zwammen
de stormschade groot
maar het bos
is toch niet dood
inzending expositie "in het bos" van stichting cultuurpassie
van 12-8 t/m 14-9 in bibliotheek…
Sneeuw
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 247 De sneeuw valt zacht, op heg en struik,
de takken als met witte bloesem overdekkend.
Met glinsteringen in het witte winterlicht.
Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht.
Elk geluid klinkt nu gedempt.
Het ligt daar stil en koud te zijn.
Als met een zachte deken toegedekt,
in zoete rust, nog ongerept en rein.
Een poes waagt zich naar buiten…
ongeluk
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 444 We waren geliefden
en je liet me nooit meer los,
maar je viel met je fiets
dood in dat mooie groene bos.…
Dood hout
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 191 het bos verzamelt zijn dood hout
een straffe wind schudt buien
uit een mat grijs wolkendek
maar niets is jou te gek
jij laat de winter smelten
voor die ooit begonnen is
jouw lach doet bollen zwellen
waaruit de ziel van voorjaar
zich ontvouwt tot bovenaards pril groen
je ogen schijnen perspectief
in lange dagen met meer licht
een warme…
Uit sprookjes van weleer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 334 bomen ruisen groen
stammen kringen statig bos
wuiven met hun takken
eens per jaar de bladeren los
die dwarrelen een
kleurig herfsttapijt dat
in de winter modder wordt
en het geluid van passen smoort
niet alle bomen maken bos
ze hechten niet aan struiken
vervlechten moeilijker met
sfeer uit sprookjes van weleer
ze staan wat afgelegen…
een leven aan de zelfkant
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 741 bomen ruisen groen
stammen kringen statig bos
en wuiven met hun takken
eens per jaar de bladeren los
die dwarrelen een
kleurig herfsttapijt dat
in de winter modder wordt en
het geluid van stappen smoort
niet alle bomen maken bos
ze hechten niet aan struiken
vervlechten moeilijker met
sfeer uit sprookjes van weleer
ze staan wat…
[ Beschutting is goed ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Beschutting is goed,
ik weet het, ik moet opstaan –
en een boom planten.…
DE REE IN HET VOORJAARSBOS
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 397 Op mijn voettocht in de ochtend
door het bos in het voorjaar,
bewonder ik hoe al zonder zorgen
is aan het ontluiken. Elk jaar
is dit weer het grootste genot,
te aanschouwen het bos,
ontwakend na de winter.
Al zint ook mij de winter!…
Stervenskoud
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 931 sneeuw dwarrelt langs zijn raam
wijl hij de godganse dag bleke muren ziet
en stijfgestreken hagelwitte jassen
hij staart
bloesem aan de kastanjeboom, zee en meeuw
het oude jachtpad met die scheve plataan
winter is te koud om te verkassen
hij vloekt
niet om het sterven,
maar hij was zo graag met de lente gegaan…
Winter
gedicht
2.0 met 89 stemmen 12.049 Ik ben gestorven zonder het te weten
want anders had ik me toch wel verzet
en als een starre wacht voor 't raam gezet
zit ik dit bodemloos bestaan te meten.
Ik heb maar een verlangen - te vergeten
maar op mijn ademtocht de nerf gewet
groeit er aan ijsvarens een rauw bouquet
en buiten ligt een toegevroren Lethe
en ik blijf wachten - meet…
Winter
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 753 Winter. Je ziet weer de bomen
door het bos, en dit licht
is geen licht maar inzicht:
er is niets nieuws
onder de zon
En toch is ook de nacht niet
uitzichtloos,zolang er sneeuw ligt
is het nooit volledig duister, nee,
er is de klaarte van een soort geloof
dat het nooit helemaal donker wordt.
Zolang er sneeuw is, is er hoop.…
Het rond archief voor Isabella Blanca
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 1.846 Ik noem je blank en rond
je heupen en je mond
je heet Isabelle en je blankheid
verlicht de nacht
De maan zegt daar niets over
de wolken halen hun schouders
daarover op, verdoezelen
je borsten, die opvliegen
tussen blad van bos
loofwoud in winter
dat zichzelf verliest
droomt van maretakken…
ik wilde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 ik wilde de winter
inkleuren met
winterse woorden
vrede sluiten
met de onverhoedse
duisternis
ik wilde door muren
breken zelfs als
alles gesloten zou zijn
met andere ogen
de wereld beschouwen
ijs met handen breken
ik wilde het ijzige
bewustzijn van de dood
tot bedaren brengen…
er zijn uren
gedicht
3.0 met 39 stemmen 22.380 Er zijn uren
Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar.
Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen
Zonder jou.
Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken,
greppels.
Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare.
Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid.
En er gaat geen uur voorbij,
Er is nog geen uur voorbijgegaan…
Wintermorgen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 332 Nu op deze wintermorgen
voetstappen krakend
sporen achterlaten
in de sneeuw
blaas ik mijn verdriet
als adem weg in de kou
waar het door de wind
zal worden gevangen
om in bevroren takken
van bomen te schuilen
tot de zon mijn tranen
omtovert in kleine parels.…
Wandeling in het bos
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 107 de krachtige balsems van den, beuk en eikenhout
’t is hier heilig stil en geen wandelaar te bespeuren
alleen de boswachter, die er zijn huisje heeft gebouwd
stapelt onder een beschutting zijn voorraad brandhout
om ’s winters in ‘ n warm nest alle onheil op te speuren
wandelend door het bos ruik ik de wierookgeuren……
winter
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 260 een welgeschapen beukenhaag uit Vere
ging in de winter protesteren
waarom staat iedereen bloot
dit wordt nog mijn dood
want ik sta hier nog in mijn kleren…
En
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.767 je ging dood
een beetje stiekem zelfs
zomaar op een winterse dag
net toen ik even weg was
zonder te vragen of het kon
- mijn vragen waren niet eens op-…
en
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 814 je ging dood
een beetje stiekem zelfs
zomaar op een winterse dag
net toen ik even weg was
zonder te vragen of het kon
mijn vragen waren niet eens op…
blauw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 354 de toppen
van de bomen
reikend verlangend
naar oneindig blauw
ontelbare knoppen
barsten van verwachting
naar nieuw leven
maar de kille wind
speelt een
winters spel met
grijswitte wolken
boven het
afwachtende bos
aarzelende vogels
zijn voorboden
van een verre lente
die reeds
in ons hart is begonnen…
Zijn winters kleedje
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 230 een koude wind
streek langs mijn hand
maar ik voelde jou ontluiken
in het zachte bed
van zwarte aarde zag ik
het kleine blad ontspruiten
verscholen tussen mos
dat nog zijn winters kleedje had
ontkiemt al lente in het bos
ook in het fluiten
van de vogels zijn
de speelse rollers niet te stuiten…