Alle inzendingen over winter OR eindelijk OR voorjaar

Publish or perish Had men mij wel gelezen? Steeds werd ik afgewezen. Van Meulenhoffs redactie kreeg ik zelfs geen reactie en ook de Tweede Ronde had mijn brief nooit gevonden. maar Het Liegend Konijn loog: bij ons moet u zijn! Uitgeverij Perdu vond mijn werk déjà vu. Querido schreef correct: u heeft niets dat ons trekt.…

Als uw poëziecriticus John Bayley schrijft over jonge personen die opkomen en schitteren als meteoren in de academische wereld, is hij zelf aan het imploderen en wordt een gapend zwart gat. Ingezonden brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis. Wat bedoelt Bayley als hij dichters prijst die weigeren poëzie te laten klinken als zichzelf…

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

Zon in de winter glijdt langs huizen en velden rust tot het voorjaar.…

Een lekker warme tijd breekt weer aan De bittere kou is eindelijk uit de lucht De lange strenge winter is op de vlucht Die heeft wel goed zijn best gedaan De vogeltjes in de tuin tsjilpen maar door Zij verheugen zich ook in deze tijd En zingen hun lied uit dankbaarheid Zo met elkaar is het een geweldig koor.…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

De winter met zijn laatste aangezicht. Het natuurijs nog zichtbaar sneeuw verdwijnt langzaam. Het voorjaar geeft steeds, meer kriebels en glans. De zon krachtig opzienbarend. Fraai geef zij ons het licht wat wij nodig hebben. Vogels hoor je zachtjes fluiten Langzaam nemen we afscheid van de winter Het voorjaar…. een openbaring.…

het water spiegelt de zon ontvlamt zich vogels negeren de rust zijn niet te stillen klanken doen het ligusterblad trillen ik kom tot lente-ideeën narcissen knikken hun bol vol kleuren de eerste hyacint probeert te geuren laagjes ijs schetsen de nog aanwezige wintertijd wat is toch het geheim van deze zaligheid……

Winter nog niet helemaal voorbij. Het prille voorjaar lijkt al aangebroken. Dieren glijden nu nog op het ijs. Bloemen en planten komen in zicht. Nog even en dan is het zover. Dan zal het voorjaar uit haar jas kruipen en hopelijk prachtig worden.…

Zijn passie voor ons in handen van liefde weent nog Zijn stervensnood het voorjaar brengt beloftes de winter preekt geboorte…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

(op uw plaatsen) het lijkt op een duik in het voorjaar je zou haast in de verleiding komen zolang hebben we er naar uitgekeken en dan eindelijk het welbehagen van de aangename voorjaarszon...…

nee nee, ik zag hun kopjes staan fier, rechtop, boven de nog winterse aarde van onschatbare waarde voor wie uitziet naar het voorjaar de winter van zich af wil schudden de lepel uit de stamppot wil halen niet langer wil balen van regen en kou oh voorjaar, milde eerste…

Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal onze zomer een strenge winter zijn Dan blaast een koude wind door ’t riet dan is er slechts winterse zonneschijn Ergens in het reeds dichtbije verschiet zal het voorjaar een rillerig najaar zijn Van zoveel najaarsstormen doelgebied want ons land ligt exact in de vuurlijn Ergens in het reeds…

In de lucht zit iets blauws dat weg heeft van 'n naderend voorjaar de winter met natte koude glad doet vergeten We weten dat zon ons meer en meer ....verwarmt Ik ben klaar met deze winter de dagen kort van hemels licht.…

het voorjaar wil nog maar niet komen hoe anders is dat in mijn dromen daar zitten vogels op een ei en draven koeien door de wei alsof ze juist de winter zijn ontkomen…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

het voorjaar wil nog maar niet komen hoe anders is het in mijn dromen daar zitten vogels op een ei en draven koeien door de wei alsof ze juist ternauwernood de winter zijn ontkomen…

het voorjaar wil nog maar niet komen hoe anders is het in mijn dromen daar zitten vogels op een ei en draven koeien door de wei alsof ze juist ternauwernood de bittere winter zijn ontkomen…

ik doe mijn ogen dicht na de klap in mijn gezicht voor jouw dood zijn geen woorden ik had de lente thuis gebracht met kleur en geur op je gewacht het komend weekend in mijn lach nu sprokkel ik naar kracht zoek verbijsterd naar een voorjaar dat niet mag na een lange winter dromen leek eindelijk de zomer aan te komen voortijdig breekt…

Eerste zonwarmte – het geduld met de winter eindelijk beloond…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Winter geen winter Lopend in mijn zomerjas Is 't gewoon voorjaar Reeds gekleurd herfstblad Geselt normaalgesproken Nu slechts dwarrelt Want de wind is zwoel Temperatuur veel te hoog Duidelijk van slag Opwarming een feit De natuur sterft rigoureus Waarom wij zo tam...?…

van het menu Ik ben de winter zat, geef me het voorjaar en de zomer nu…

het voorjaar klopt op de deur van jonge lente ik ben er klaar voor de lente kriebelt op de rug van het voorjaar want daar zit de jeuk behoedzaam schuiven sneeuwklokjes en krokussen winter voor zich uit dappere kopjes tarten de verlate vorst maak dat je wegkomt vliegjes vragen in het nog prille voorjaarslicht elkaar weer ten dans…

Zichtbaar aanwezig voorjaar verbreekt de grijze winter met pracht en kleur En zelfs het eeuwig gemopper van de oudste zeur verandert in een voorzichtige losbandigheid. De winter is ten slotte op zijn eind "Binnenkort weer bloemen, in groei en bloei, en de heerlijke warmte van zonneschijn!"…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

We zijn een paar een paar paarden in een nog winterse wei We zijn blij met het schuwe schijnsel van voorjaarszon die de lucht van een februarizondag openbreekt We laten ons dan royaal begieten achter jong struikgewas We kijken niet op 'n plasje op een plas Want.... het is nog winter met 'n vleugje voorjaar.…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…