Alle inzendingen over winter OR warm OR landjongeling

een hete kruik een stomend bad zo warm op ieder uur een zoete grog een potje thee hoe heilzaam de natuur zo aangenaam krachtdadig saam het water en het vuur…

Warm werd mijn hart voor de laatste keer. Pijn in mijn hart, waarom doe je dit weer. Weg liep jij, je verdween bij de ondergaande zon. Tot op mijn sterfbed blijf jij het meisje dat niet uit mijn hart verdwijnen kon.…

warm hart dat ik jou toedraag met zachte hand zou ik het dapper scheiden bevrijden van mijn statisch lijf ontknopen zou ik de verkrampte lijnen, de bron ontdoen van dichtgeslibd genoegzaam zijn je vragen het als onbegonnen maar wel gemeend tot in het aller-zuiverste te raken zonder pijn…

Als je ooit weg van mij wilt gaan Zal mijn dichtwerk dan stil blijven staan Wat kon ik anders Toen Jij in mijn leven kwam Het voelde warm en ook heel aangenaam Eerst dacht ik dat mijn onschuld weg was Nu weet ik dat geluk mijn hart genas want toen vond jij mij met jou voel ik me vrij en dat voelt warm en ook heel aangenaam ik ben die…

ik vul de leegte met een warm woord dat men zingend zingen hoort uit de zwoele monden van de tijd die de taal met klank bevrijd…

Ik wentel me nog even in je armen die mij als een zachte deken verwarmen dan ga ik slapen en dek mij toe met herinneringen aan jou en laat ze tot leven komen in m'n dromen omdat ik nog steeds van je hou…

De overtreffende trap van warm is: "hittegolf"…

eilieve, het is warm vandaag ik krijg haast de vapeurs met pruik en warme kleding is dame zijn ondoenlijk ik waar rond in het poppenhuis van het Drents Museum, waar ontvangst gehouden wordt voor mensen met entree eenieder groet ik vriendelijk buig met een révérance…

Heeft u weer fijn genoten van de zon? Naar ´t strand met factor vijftig op uw lijf als onvolprezen zomers tijdverdrijf? Of liever in de schaduw op ´t balkon? Ik niet! Ik moest dit snelsonnet nog schrijven In ´t zweet des aanschijns kwam dit bovendrijven…

Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend was ik die in de winter niet verloren Als ik als kind de warmte van een warm huis had gekend had het de rest van mijn leven niet zo hard gevroren...…

De sneeuw valt zacht, op heg en struik, de takken als met witte bloesem overdekkend. Met glinsteringen in het witte winterlicht. Geluidloos dekt de sneeuw de aarde dicht. Elk geluid klinkt nu gedempt. Het ligt daar stil en koud te zijn. Als met een zachte deken toegedekt, in zoete rust, nog ongerept en rein. Een poes waagt zich naar buiten…

Welke hand wordt een werkende welke traan verbergt intens verdriet. Wat oogt en is zonder zonlicht verloren wordt zonder regen niet geboren. Het kan verwonderlijk schijnen zelfs onwaarachtig klinken want waar de een nog wel zelf loopt kan 'n ander ondersteunt enkel hinken. Hoeveel soorten van verdriet bestaat er ongezien wel niet. Welke…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

als de zomer te warm is de winter te koud de herfst niet wil kleuren lente beloftes niet vervult dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik dan zoek ik het vijfde seizoen…

waar vale lucht zich buigt het koufront dwingend onder warme lagen kruipt tasten winter en de lente naar elkaar valt sneeuw in harten van narcissen en krokust blauw de zon toch wordt het spel snel door de warmste adem overheerst gewonnen door het licht de winter zwicht en lente triomfeert…

het warme zand omhelst mijn voeten als een donsdeken in de winter het verwarmt lichaam en geest en doet me de koude winterdagen vergeten en indommelen op een zomerse dag, ergens in het zand...…

je gaf me meer dan me lief was voor een winter zonder pijn je gaf me je lieve glimlach bij ons samenzijn je onderzoekende ogen in onze gesprekken je strelende handen bij het haardvuur je liefdevolle armen tijdens onze vrijages je warme lichaam in het donker van de nacht wat dacht je dat je me onthield is er meer nog meer dan…

je pakte wat wind wolkte mijn zon hagelde ijs en regende later je warme lente ik droogde bekoeld zag het blauw tussen jou en de buien nam een van mijn laatste winterse truien fiets nu door maart laveer tussen winter en zomer jij roert je staart en ik blijf een lentense dromer…

Er zijn uren Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen Zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…

Winterse kou in november trekt door je lijf vanaf je tenen niets kan warmte brengen ook mijn hart is niet warm genoeg. De maan schijnt over de daken in een helder licht sterren stralen hierbij niet van geluk maar omdat het simpelweg niet anders kan.…

De stad In het wit De lucht grijs Zonder de ongemakken De kou En de ongelukken Is de witte winter Een warm natuurparadijs Een schilderachtig tafereel In de donkere dagen voor Een stil makend Prachtig alles vertragend decor…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

omdat zijn hoofd diep in de manen is gedoken ook hij droomt van een volle ruif maar in de warme stal houdt hij het niet lang uit is gewend te overleven met wat de winter hem zal geven…

Iets van lente hangt al in de lucht: het zalig-warme en de tover van het licht; de glimlach van de mensen, en regels voor een nieuw gedicht. Al zal de winter nu nog niet zich echt gewonnen geven, er zijn al duizend tekens van het nieuwe leven.…

Terwijl het Californisch citrusfruit In warme streken doodvriest aan de bomen Wil in ons land de winter maar niet komen En bot het jonge lentegroen reeds uit. Ja, Moedertje Natuur is al heel lang Dankzij de mensheid in de overgang.…

lange rijen meidoorn vullen het landschap zo warm op men vergeet dat een rijke oogst ons een strenge winter belooft waar niet langer het rode maar een grillig spoor koud door de tijd trekt…