Alle inzendingen over witte rozen

zou ik het kruid van duizendblad vinden in trossen wit/roze bloemen die om jou heen hangen op het eerste gezicht samengebonden langs venus en aarde weer ik de muggen en vliegen rond dromen waardoor jouw schoot ontwaakt mijn kussensloop vult de tijd wortelt en groeit elke zijde jij loopt me niet voorbij verstand het hart elkaar toe…

Ivan de gevoelige voelspriet Van grove misdaden Bevechter van het kwaad Die niets echt zitten laat Zijn taal is zeer apart De zinnen soms verward De boodschap helder wit Rozen in maatje kwart Bloed gruwel wreedheid Wilde de brave mijden Zekerlijk niet meiden Zijn preek gerechtigheid Niet af te laten vreugde Die alle droefheid doodt…

mag ik jouw tuin lenen om de stilte te horen en de wind traag en met geblazen wolken terwijl de witte rozen langzaam slingeren rond de groeven op de grond voordat de winter met verschraalde vlagen de maannacht laat betranen op woorden van steen en de wilde wingerd likt aan het slapend rood mag ik jouw tuin lenen zodat ik…

rozen op jouw graf.…

Naast het bed staat een tuil bosanemonen als een wit-roze heuveltje te geuren. De zieke man kijkt ernaar, wil niet treuren om zijn komend einde, blijft vreugde tonen. De jonge, kort levende kronen mogen bij het kommervolle gebeuren dagen lang de zorgkamer opbeuren; hierbinnen zal steeds genotskunst tronen.…

rozen zij schept een ruimte in een maagdelijk beeld waarin verleidelijke vormen groeien en haar gratie stilaan mijn hartstocht steelt allengs gaan haar ogen wijder open zoekend naar een wezenlijke verbinding en rijpt de spanning in haar lijf tot een zichtbare zuigende opwinding…

De stille zonne daar ik zit, voor mijne woning, in de oude lijste van een groene en rode veil; van al de bloemen op mijn mond de milde honing, en in mijn hart van al de dagen 't vrome heil; een witte roze aan mijne krage, en voor mijne ogen de weiden en de Leië in lage zonne-brand; van mijne vrouwe in mij het zorgend mededogen, en van…

als een bosje bloemen is het leven van alledag met een eigen kleur ook voor iedere nieuwe dag als boodschap of verslag van door jou ervaren passie met felle kleuren bedacht in wit roze of rode rozen naast ook sereen de lelies voor de rust en reinheid of tulpen misschien wel die succes wensen of vieren vermengd met gerbera’s die met vrolijkheid…

in mijn straat symfonisch en romantisch neerdalend op mijn ruiten vertederend en balsemend, als liefde mijn liefde die 's avonds door mijn geest danst en plots is ze daar in een diamanten schoonheid schitterend van liefde mijn liefde zoals onze liefde de fragiliteit van kristallen lelie's geurend als de betoverendste geur van witte…

Achterin de onzichtbare tuin, een omgeving waarin kinderen te grote zevenmijlslaarzen mogen aantrekken om volwassen mensen te worden, nemen dagen afscheid van jou, mijn geliefkoosde vlinder… Deze struiken dragen óf rode óf witte rozen, schilderen dapper geconfronteerd, wisselvallig als regenvlagen, met de werkelijkheid, je jeugdig kinderleven…

Hoog groeien de grassen, wind die ze zaaide, wind die ze verwaaide, zij bloeien uit, geen hand die ze plukte, geen zeis die ze maaide de witte grassen bewegen en komen heen en weder door wind en dauw, op de hekspijlen buigen de bomen hun donkere hoofden in krip van rouw hun hangende sluiers beroeren de klachten der witte rozen en het schemerrood…

Ter weerzij van de brede weg, In lage hof, op hoge heg, Langs gevels nieuwe en oude, Zo dichtebij als in 't verschiet, Hoe ge er een rozenbeemd geniet; Een wieglen, geuren, blozen, Van rode en witte rozen!…

Valentijnsdag was gisteren de rozen schreeuwend duur Als Valentijn moet je rijk zijn terwijl liefde niets hoeft te kosten? Behalve wederzijdse liefde!…

Mijn vermoeid hart legt zich neer in een bedding van witte rozenwolken. Het rust uit in de geuren van een vederlichte wind. Verfrist door het wiegen in handenvol dons, brengt een luchtstroom mijn bezwaard hart tot ongekende hoogtes, waar het zwelt door een hemels gegons.…

abeel en een populier vraag me af wie woont er nu eigenlijk hier en rechts mijn bloemenhek behangen met duizendschoon en pelargonium of zo u wilt witte roze en rode geranium half onder anderhalve kastanjeboom rechts van het hek seringen en stokrozen hortensia’s rabarber aardperen en salie rustgevend voor de vrede en lekker in de soep…

Ons eigen land, in zilvr- en parelwazen, Omspeeld van zijden zilte zeeëwinden, Belommerd koel van olmen, wilge’ en linden, Hoe houdt ge ons gevangen in uw mazen! Geen schelle kleuren, die de blik verblinden, Geen vreemde vormen, die de ziel verbazen, Uw luchten zijn als bronnen van extasen, Die heeml en aard met bevend licht verbinden.…

De tuin wordt opgeschoond voor de winter komt de beuk en buxushaag nog even wat bijgeknipt de laatste herfstrozen geschikt in een wit-roze boeket alleen de stekelige hulst mag niet worden in geknot de vuurrode bessen moeten de winterkransen kleuren tussen sparrentakken, rozenbottels, klimop en marjolein die met rode strikken worden opgehangen…

Ik heb een bruidsboeket uitgezocht, klein, eenvoudig, wit ... maar oh zo groots. Laat het feest beginnen om de eeuwig en voor altijd verbintenis aan te gaan. Laten we hand in hand wandelen onder en door de kleurrijke regenboog. Ik heb een rode loper uitgelegd bestrooid met witte rozen.…

Er waren rozen rode, uitdagende, onstuimige rozen van een zomer En jij in die kamer zo stil, zo wit, zo jong Er was een vogel die ergens postuum voor je zong... En hoe ik ze toen haatte Toen en ook veel later De rozen en de zomers uitdagend, onstuimig en rood Zij kwamen terug Alleen jij bleef dood.…

in mineur zijn wit bestaan…

Ik ken een holle weg ik zag er laatst de stilte zich welriekend in roze en wit verkleden er bloeit nu akkerwinde in…

Een leven ,zo snel Geleefd,dat wel Afscheid tijd zat, Moeilijk is dat Tranen genoeg, Ik wou dat de dood jou oversloeg…

Er was geen stervensangst geen pijn, God heeft hem zomaar weggenomen, Zijn engelen zijn stil gekomen. Geen groet geen afscheid mocht er zijn. Nu staan wij bij zijn planken woning, Zien voor het laatst zijn lief gezicht, Waarop een glans van vreugde ligt, Omdat hij zomaar 'thuis' mocht komen.…

Scharen knippen; Topjes wippen; Geurend valt het groen. Kijk die chicks hun best doen! Heup aan heup op sportschoen, Top in zakjes doen! 't Warmer branden van de lampen ontkent het avonduur; Afzuiginstallatie, Zoemt een zacht triomflied; Een duister avontuur! Stoonde knippers, Toppenwippers, Net alweer gebeurd! Ga toch even zitten…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

hongerige ogen, graaiende handen, krijsend grut, overspannen moeders, coole pubers, chagrijnige koppen, bizarre smoelen, vrolijke types, tetterende kassa-meiden, even boodschappen doen, daar knap ik van op.…

ik verander de wereld ik verander de wereld in een kikker o kon dat maar, springen naar de sterren onze eieren door heel het al verspreid al mijden wij de vliegen al van verre geef ons ruimte geef ons tijd geef ons tijd geef ons ruimte ik verzuim te vermelden dat ik niet toveren moet en goochel een spoor van woorden dat is mijn sprong…

Leentje ons kind had rode rozen gekozen gebonden met wit/goud lint toen rende zij, zo snel als zij kon naar het marmeren steentje in de zon…

Je gaf me rozen, voor een goed bericht, ik zag aan je glunderende gezicht dat het boeket je meer deed dan een ander beseffen zou.…

Tussen het maagdelijk roze-wit komt een hemel in de lente in de werkelijkheid aan mij voorbij.…