9964 resultaten.
kinderfeestje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 508 Wat blauw is en wit, is niet anders dan roze.
Zeiden de ooms en tantes.
Smaakt allemaal even zoet.
Kleurenblind is ze niet. Wel anders.
Eens kijken wat ze met het koekhappen doet.…
Zo integer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 En ieder jaar
in maart
daar staan ze weer
doodstil
om niemand
te doen schrikken
zo teder
roze en wit
zo integer
bloemblad aan
nog kale tak…
Paardenbloem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 361 Tussen de rozen staat
een uitgebloeide paardenbloem
met een zuchtje wind
laat zij haar vruchtpluis op hen los
de statige roodgekleurde bloemen
eventjes wit.…
Bezaaid met roze
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 157 weer loop ik
onder roze en wit
geschikte bloesem
van de prunuslaan
in langzaam openen
bloeit zij in volle pracht
zonder al tapijt
te hebben voortgebracht
de kentering komt
met warmte en wind
als ik de bodem weer
bezaaid met roze vind
de eerste voetstap
die herinneringen plakt
van samen door de jaren groeien
met lentebloei…
Natuurlijk in majeur
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 386 viola, viola da gamba
viola, viool tricoloor
violen met lentegezichtjes
in roze, in wit en indigo
de geur van maartse viooltjes
is een melodie voor mijn ziel…
11 mei 06, de zwarte dag
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 622 die
schuldbewust
over
ziekte dood vertelden
ik als kind liep door de regen
gelukkig
wit zwart groen oranje roze
door die tranen
heen…
Rozengeur
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.008 Zij schildert
kleurrijke gedachten
voor hem, van hem
op smetteloos doek
en vormen nemen aan
Rond
en lieflijk zacht
in rood en roze
en soms een enkel wit
opdat hij kan zien hoe zij geuren…
Voor D en E
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 377 Raak elkaars hart
Schilder het in de mooiste kleuren
Niet in wit en niet in zwart
Blijf groeien en bloeien
Als rozen
Die geuren
Leef, geniet en
Laat elkaar
Altijd blozen…
Korenbloem het donkerblauw
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 362 ik roos
je roze in
het komend wit
van de dag
korenbloem
het donkerblauw
dat de late nacht
nog even zag
zon je warm met
de felste kleuren
in het schilderij
van jouw gebeuren…
Zo apart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Kijkend naar buiten, in al haar pracht
staan daar stil maar ook vol kracht
witte bomen.
De vorst en rijp, maken takken wonderschoon
het is prachtig, heel gewoon
kale bruine takken, prachtig wit.
Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt,
snapt dat ik geniet als een klein kind
van dat prachtige fenomeen.…
Het wit van talloze rozen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 187 pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten
heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen
volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven
pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun…
wit verschiet naar roze
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 467 ze keken al mijn kleuren grauw
lucht droeg minder vluchten
wind verkoelde snel tot kou
geen zon in spiegeling
donker rimpelden de poelen
ik had er ook geen zin meer in
maar in jouw hand
bloei ik weer op
schoon het vuil van vleugels
je kijkt me aan
fluistert zacht
dat kon niet door de beugels
ik schaam me
wit verschiet naar roze…
Een tuin vol wilde rozen
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 432 Ik symboliseer, spiegel
onze liefde aan
een tuin vol wilde rozen,
rode, witte en gele rozen,
met op elke hoek een fontein
en in het midden een bassin.
In de vroege ochtendzon tot
het laatste avondrood
zullen in jouw aanblik,
mijn wangen hevig blozen
en alles zal volledig zijn,
vervuld en verzadigd.…
aan mijn ouders
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.309 de grens tussen jullie en mij
een border
beplant met witte en roze madelieven
alleen gelaten
met een handvol zaden
blijf ik nog wat
en wacht
op regen en zon
------------------------------------------
Uit: de bundel: "In een herfst geboren" 1977…
Groot klein land
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 Vandaag hier
morgen daar
met wilde rozen
in het rieten haar
rood wit blauw
leven stroomt door
aderen zeën
voeten dansen
barrevoets
glimlach door
brandend zand
van verre continenten…
om te zoenen
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 203 de kleine vingers plukten lief
zo lief
handjesvolle blijdschap straalde; geel in wit
kantjes bloosden langs de roze snit
van een volle zomerjurk
mijn glimlach rond haar witte haartjes
en ik, die langs de bermen hurk
in alle kleine jaartjes -vroeger
toen
de wereld nog niet rustte
in haar graf…
mijn mooiste droom
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.735 de zwarte rozen
overgaan in wit…
Kantjes
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 4.539 laat me maar
wandelen in
het zand op
blote voeten
witte, hoge
wolken, zelfs
de roze, zijn
niets voor mij
waar ik kan
wortelen in
stevige aarde
ook al geurt het
niet altijd fris
de wind neem
ik er wel bij
laat mijn
armen maar
reiken naar
kantjes rozen
ijskristallen
in mijn schoot
zouden me niet
lang bekoren
waar…
Zonsondergang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 465 Ik keer terug
naar de zonsondergang
Waar ze zomaar verscheen
en ik toekeek vol leven
Roze lucht
Koele bries
Witte paarden
Hoefslagen om me heen
Mijn lichaam is blind
...
Ze komt me niet redden…
Groot klein land
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 137 Ze lijkt op een zigeunerin
vandaag hier
morgen
daar
met wilde rozen in het rieten haar
rood wit
blauw
leven
stroomt door aderen zeën
voeten dansen
barrevoets
door brandend
zand van
verre
continenten…
TOEN IK ROZEN KREEG
poëzie
3.0 met 18 stemmen 4.270 Rozen, ik vind u droef,
Rozen, mijn tranen breken
Uit ogen, die anders stroef
En onverbreeklijk keken.
Rozen, uw wit en rood,
Fel in de lucht opbloeiend,
Schijnt mij géén morgenrood
Van nieuwe liefde, ontgloeiend.…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 De afvoerputjes brullen.
Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn domein. De Gastheer sprak:
'Later vieren wij dit zaliger!'
Boven mijn borden begon het te regenen.
Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 141 We zagen uit naar
de lente en
witte bloesem toen
het nog winter
was en de langzaam
kalende bomen
met bladeren
goud dwarrelend
nog vers in
het geheugen toen
we vol heimwee
verlangde
naar de zomer
en de geur van
rozen in de tuin…
Kersenbloesem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 354 De wind is wit en de bodem ijzig
Maar ik denk aan kersenbloesem
Roze.
De nacht is grauw en hangt over de morgen heen
Maar ik droom van de boom in jouw tuin
Die druipt van kersenbloesem
Roze.…
April
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 542 't Is weer zover
grillig
schudden buien
ongerijmd
chagrijn
rukken
regenvlagen
aan de goot
de wind
kastijdt het huis
en in mijn tuin
sneeuwt
frêle en fijn
de eerste bloesem
roze en wit
wat tederheid…
Wat blijft.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 797 Ook dán nog zie ik, rode roze rozen staan,
in 't morgenlicht, geboren in het oosten.…
WITTE TULPEN, ROZE HYACINTEN
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 739 Witte tulpen, roze hyacinten
oogstrelende lentetinten
na een lange wintersleur
sublimiteit van kleur en geur.
Lieve lenteboden
die een bevroren hart ontdooien
onder naakte bomen
ontwaken frisse dromen
dat de dood maar even slaapt
en de kiem van het leven blijvend waakt.…
de vlucht van duizend rozen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 665 verschiet naar roze
je laat me roder blozen
de onschuld is voorbij
vergeef en vlieg met mij
de vlucht van duizend rozen…
Rozen....
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.970 Vandaag zijn de rozen voor een bijzondere vrouw,
om haar daarmee te zeggen
hetgeen niet uit valt te leggen.
Vandaag, lieve moeder, zijn de rozen voor jou!…
Als rózen verwelken.
hartenkreet
3.0 met 40 stemmen 5.803 Rozen verwelken, schepen vergaan,
maar onze liefde blijft áltijd
bestaan.
FLAUWEKUL.
Als rozen niét verwelken, dan zou
dat úniek zijn.
Als schépen niet vergaan, zou er
geen "verloop" zijn.
Dat liefde niet "voor altijd" is,
hoeft niet te worden uitgelegd.
Daarmee is álles in dit rijmpje
toch écht wel weerlegd?!…