Alle inzendingen over wonderlijke

na jaren van verlies van geliefde personen kwam er een betere tijd de tijd toen jij in mijn leven kwam en nu ik zo naar je zit te kijken denk ik het is een wonder dat ik jou mocht ontmoeten de troost die jij me gaf in die moeilijke periode was voor mij een openbaring na een tijd waarin ik op mezelf was aangewezen en ik me vaak verloren…

Het is een wonder op zich....…

Het is als een wonder, Als in een wonderland, Op die lauwe, luie middag, Aan de waterkant.…

Wonder dat in 't leven is Voor mij zelf geheimenis, Ik, die steeds bespeeld weer word, Die van hoogte in diepte stort, Wonder 'k weet u mij gemeenzaam Zonder U voel ik mij eenzaam, Maar waarom gij komt en vliedt Wonder, ach, dat weet ik niet.…

in de dageraad van de voortschrijdende achtste dag wordt de mens, zo hij wil en kan, bewust van groeiend gezag dat aan hem het ademen leent en hij allengs voelt dat stof geringer is dan een zonnestraal maar ook dat hij in zijn wezen een scheppende kracht ontdekt in een liefdevolle taal: een glimlach die erkenning verwekt…

tussen spiegelende wimpers, koolzwart getint, kijken herfstbruine ogen verlegen van mij weg een broze blik zoekt dragende aarde maar lijkt er niet te geraken ook niet als ik jouw warme zucht voorstelbaar in mijn handen leg misschien door de vochtige glans uit vertedering door een glimlach die ik je schenk lippen als breekbare…

Maria, Moeder Gods, Sterre der Zee Gezegend zij uw wonderbare schoot Die aan een wonderkind een groeiplek bood Een schoolvoorbeeld, een heelmeester in spe U was nog maagd en u had geen idee Van zwangerschap, conceptie, van hoe groot De impact zijn zou van zijn vroege dood U was zo jong, het was dan ook een pre Dat de timmerman u wilde huwen…

Hebt U dat wonder al aanschouwd? Hebt U het wonder wel aanschouwd? Hoe God aan ons zijn voornemen ontvouwt, hoe hij met grote liefde, aan ons eeuwig leven bouwt? Hebt U dat wonder wel aanschouwd?…

Liefde kan een wonder maken liefde kan je raken liefde doet zeer liefde doet doet zoveel meer.…

Het vuur in de haard ontstak zichzelf bloemen bloeiden in de winter alsof het lente was honden stopten met hun ijlende geblaf jij bezit een toverstaf of dit alles gebeurde alleen omdat jij je uitstrekte op het groen gekleurde gras.…

De wonderen zijn de wereld niet uit als ik daarna Jezus tot mij hoor spreken en voel hoe Hij mij in Zijn armen sluit. ------------------------------------- (* met dank aan Teresa van Avila, “El libro de mi vida” en Joan Osborne, “What if God was one of us”)…

Ik wist het niet, je hebt me weer verrast. Dat jij zo helemaal jezelf kan vinden, in wat de tijd verzegelt als gegroeide tederheid. Je bent een eeuwigheid. Ik vat je in mijn pocket, langdurig blijf je daar. En ik kijk ernaar.…

ineens zijn ze er - vrolijke blauwe druifjes op groene stelen…

Wonderlijk zijn Gods wegen Onmetelijk groot is Zijn wijsheid Begrijpen kunnen we Hem niet altijd Maar weten wel dat Hij ons is genegen. Wonderlijk zijn ook Gods daden Ondoorgrondelijk het werk van Zijn hand Wij kunnen er niet bij met ons verstand En dat Hij ons met liefde wil overladen.…

't is een wonder, wonder, wonder.....…

Ik zie het wonder gebeuren. Voor mijn eigen ogen. Uit zichzelf. Gewoon.…

„Wie in zich kan bewaren zoete vrucht van een rein uur, dat het hart open stond, en door zijn velden ging geluks-gerucht op vleugels van lied of van avondstond, toen geluk uit een half-verstikt gebaar optrilde; uit woord niet, maar de toon ervan, wie hoe die zonk in 't hart, tot waar 't is klaar en stil, altijd in zich oproepen kan, — en voelt…

de bomen fluisterden die avond in het maanlicht stonden zij statig en zongen zacht een lied van liefde en verdriet en geheimen doodstil stond hij daar, zijn hoofd schuin, hoorde hen verbaasd dat de bomen wisten alles wisten… was dat niet wonderlijk ?…

hoe ik vanmorgen wat langer naar een vlijtige huismus keek hippend in het zonlicht rond de kruimels van het tafelkleed hoe ik in dit argeloos moment mezelf als die huismus zag alsof er niemand te kijken stond naar dit zo alledaags tafereel…

Dagen zitten vol wonderen. Het wonder van deze dag is wat ik zag bij jou, mijn lief: een stralende glimlach!…

Hij is een wonder net aangekomen kan de wereld al niet meer zonder hij vrolijkt iedereen op die hij aankijkt het lijkt alsof het grootste chagrijn de wereld fijn vindt om op te leven hij is hier nog maar korte tijd maar hij verblijdt altijd.…

Een zomerdag in ’t Amsterdamse Bos. Ze gaven zich verliefd aan ‘t minnen over in de beschutting van het dichte lover en als matras het geurig zachte mos. Een veldmuis die hen in de gaten had dacht: ~Dat is leuker dan me te vervelen, dit spannend spel zal ik eens mee gaan spelen, ik kruip erbij er is nog ruimte zat.~ Juist toen ‘t gemin tot…

toen de wereld jong was was hij heel oud toen vond je goud op de aarde mensen zochten een weg uit de hel van het niets maar in de hel zat een wonder en daar had je het gedonder…

Onverwacht bespringt het me. Ongevraagd kruipt het onder mijn huid. Zomaar schakelt het mijn oordeel uit. Het is niet wat ik besluit of wil. Onverwacht opent het mijn ogen. Ongevraagd laat het me luisteren. Zomaar zet het mijn horloge stil.…

voelde leven in mijn buikje dat was jij mijn kleine spruitje Je bewoog daar en zei moedertje ik koos jou uit voor mij vanaf dat moment was ik zo verliefd Ja je stal mijn hartje als een dief Nu vierentwintig lentes groot geworden met zo nu en dan wat zorgen Maar laat me je vertellen want geen 1 seconde wil ik wat missen van jou mijn wonder…

Goed beschouwd zijn het wonderen. Zoals een hond die blij blaffen kan. Zoals vanzelfsprekende woorden mensen raken kunnen. Zoals druppels ritmisch druppelen uit een oude kraan.…

Wat we sinds Socrates weten, is dat we niets weten. We kennen onszelf niet eens. We weten niet wie God is. Niets laat hij van zich horen. De zon die brandend aan de hemel staat. De open ogen van een pasgeboren kind. Een ziek mens die niet sterven gaat.…

het wonder zit in het alledaagse zegt Jan hij ziet het in de eenvoud van de buurjongen die in al zijn gewoonheid een buitengewoon bijzonder man is Jan gaat in zijn droom terug naar de kwekerij de bron waar zijn onbeweeglijke vader met de gieter een broesje aan de planten geeft het wonder zit in het alledaagse zegt Jan…

Ergens in april, op een regenachtige middag, een klein wonder Zomaar uit het niets, maar voor mij heel bijzonder.…

Het leven werd een zomerdag toen wij als door een wonder voorzichtig werden meegenomen.…