1976 resultaten.
Hier woon ik dus
gedicht
4.0 met 14 stemmen 7.848 Nou, hier woon ik dus
't Is niet groot
Maar ik zit overal dicht bij
Midden in de stad, erg handig
Ga zitten
Mijn polsen
Ach, 't is niks
Je mag het wel zien
Doorgesneden
Het deed geen pijn
Alsof je een envelop dicht likt
En je tong snijdt
Wil je koffie
't Is stil
Zag mezelf liggen
Een dode merel op het tuinpad
Kon…
Woon ik hier
gedicht
3.0 met 2 stemmen 1.378 Woon ik hier?'
Dan staat u op, loopt naar de gangdeur toe,
die openstaat, en leest uw naam voluit.
Vanmiddag komt uw man, en die weet alles.
-----------------------------
uit: 'Woon ik hier', 2016.…
Wonen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 121 Wie... er woont?
je weet het niet
er is alleen
een roodstenen pand
in 'n stille straat
De huizen
hebben er
ogen van glas
vitrage als een voile
bij bruiden...
Valt samen
met het luiden
van zondagsklokken
een orgel in de verte
.........en samenzang
Ik ben bang
dat de bewoners
van dit pand
hun God vereren
-even goed-…
wonen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 91 uit de ruimte
vallen verhalen
iemand grift ze
op een oude steen
iemand wrijft
over letters
schudt vergeefs
aan iedere steen
of
wacht op de
zon tot de
woorden glanzen
en
bloeien tot
een schitterend
verhaal
iedereen kan daarin wonen…
De Hunze
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 468 Een kaarsrecht fietspad
Geschoren waterkanten
Een reiger slaat toe…
De Hunze
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 348 Een kaarsrecht fietspad
Geschoren waterkanten
Een reiger slaat toe…
Omarming
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 987 Als jij me vasthoudt
Koele, zachte omhelzing
Baadt deze wereld
Plotseling in hemels licht
Dat zon en maan zacht rusten…
Op open zee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 435 Kolkende orkaan
Terwijl man en muis vergaan
Zingt er een walvis…
Woestijnmorgen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 390 Verzengende zon
Een slang stelt zich kwetsbaar op
Na een koude nacht…
Samen anderhalve eeuw
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 6.146 Gearmd op het strand
Staan beiden, op zes poten
Zolang al samen
Thuis wacht Huize Avondrood
De zon bloost bij het afscheid…
Jogger
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 689 Door groen, onder blauw
Zwoegt hij voort, dampend, hijgend,
Over lang, recht grijs
Louter gadegeslagen
Door een bellende fietser…
Maart
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 656 Een voorzichtig blauw
Gluurt door een dik grijs gordijn
Naar een glimp van groen
En blij zingende vogels
Hunkerend naar de lente.…
Blinde Nacht
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 916 Donkere wolken
Die de nacht dimmen
Een eenzame ster
Wordt gesmoord
Zonder één spoor
Zonlicht
Een woord zonder betekenis
Maneschijn
Vervaagt met de herinnering
Aan jou
Regendruppels
Verdringen mijn blinde tranen
Het donkere pad
Verslindt mijn toekomst
Ik ben het, alleen
Verscholen in de schaduwen
Mijn handen reiken
Naar de dageraad…
Nagalm van een liefdeslied
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.152 Als de stilte koel mijn ziel beroert
En de leegte door mijn lijf voert
Zwelt jouw kielzog op van oud zeer
En slaat helle lucht mijn blik neer
Diep begraven, reeds vergeten
Onder 't puin en half vergaan
Bedek ik, mijn wil verbeten,
Het pad dat wij zijn gegaan
Echo's van een stil verleden
Nagalm van een liefdeslied
Deze weg, eens platgetreden…
Schriftelijk sterven
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 112 ik schreef met
mijn donkere pen
schaduwde lichte letters
met een krullig accent
wist mij in
contrasten te verbergen
verboden emoties liet
ik zo schriftelijk sterven
in cursief kon ik mij
niet staande houden
op mijn verlegen aard
wilde niemand bouwen
nooit heb ik
iets onderstreept
de nadruk moest liggen
bij degene die het leest…
Peperkoeken huisje.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 150 Waar een miauw en een waf waf me tegemoet komen voel ik me thuis
Geplof in de zetel erg dicht bij dat gepelsde zo lieve gespuis.
Dicht bij elkaar, fijn warm ook zo gezellig
Mijn vaste stek, toeverlaat, buitenverblijf zoveel is stellig.
Dat knusse peperkoeken huisje maakt me steeds weer blij ook vrolijk
's Zomers de speeltuin in met ijskoud…
Gespiegeld ?
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 Waarin ik werd verleid
door de geletterde schoonheid,
vergeten geluk op de huid
van een versleten perkament,
altijd aanwezig maar blijft het
cursief, gespiegeld in het thema
van mijn onvolkomenheid.…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Nachtwacht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 501 De kapitein wenkt de luitenant
Ze maken zich op voor de mars
Ze breken uit de stijve lijst van die tijd
Het doek wervelt rond één moment
De rode schutter vult het musket met kruit
Na het schot blaast hij het schoon
De tamboer staat klaar voor de roffel
Ze praten zo druk dat ze de schilder vergeten
die hen vangt achter vernis
dat verduistert…
Onvolkomenheid?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 40 maakt het subjectief om het
pad alleen te gaan over de
naakte pagina’s van een laatste
hoofdstuk en dunt mijn eigen
taal langzaam uit om steeds
in vol ornaat weer op te staan
ik werd herhaald verleid door
haar verpletterende schoonheid,
getatoeëerd geluk op de huid
van het oudste perkament, die
schrift blijft aanwezig maar blijkt
cursief…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Wroeging
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 60 De mensenbrander Janus was tamboer
Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins'
De 17e eeuwer was geenszins
Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer
Toen op een dag kwam er een schuit retour
Retranchement raakte totaal van slag
De pest heerste aan boord, een hard gelag
Want wat te doen, nou, Janus nam het roer
.…
wonen voor een autist
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.370 Ik woon in de bergen,
ik woon in het bos.
Ik zit in de bomen
en veel tussen het mos.
Ik woon in een rivier,
ik woon in de zee.
Ik lig daar lekker te dromen
en maak een heleboel mee.
Ik woon in de duinen,
ik woon in een baai.
Ik zwem daar tussen de vissen
samen met een haai.
Ik woon onder de grond,
ik woon in een kanaal.…
Westerkwartier
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Thuis voel ik me hier
Al was ik er geboren
Eén met schepping,
Met mens en dier,
Elke boom, elke struik
Zo eigen, zo vertrouwd
Zo veilig voel ik me terwijl
Mijn leven zich hier ontvouwt…
Mijn eigen mythe?
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 het sterven herkent
zich in de kleine dood
van afscheid, elk moment
van minnekozen verlegt
de schaduw van de tijd
gesmoord in twijfel
lijkt alles subjectief, het
pad alleen te gaan over
een blanco pagina van
het laatste hoofdstuk
eeuwenoud geluk geëtst
op perkament wordt
het snel een eigen mythe,
maar altijd weer cursief,…
Eigen Mythe?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 het sterven herkent
zich in de kleine dood
van afscheid, elk moment
van minnekozen verlegt
de schaduw van de tijd
gesmoord in twijfel
lijkt alles subjectief, het
pad alleen te gaan over
een blanco pagina van
het laatste hoofdstuk
eeuwenoud geluk gedeeld
op perkament wordt
het snel een eigen mythe,
maar altijd weer cursief…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…