2333 resultaten.
Heen
gedicht
3.0 met 4 stemmen 2.672 De zomer weelderig, de warme aarde
rustplaats waar overal
schaduwen lijken te groeien uit stralende zon.
------------------------
uit: 'IJsgang', 2016.…
zie licht met schaduw vrijen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 838 ik zie licht
met schaduw vrijen
in de ondergaande zon
schemering laat hen betijen
de dag is bijna om
vogels fluiten voor het
laatst hun schitterend lied
op hun rustplaats aangekomen
kunnen ze nu rustig dromen
een vijand is er niet
zo valt de avond
voor een nacht met
sterren rond de maan
niet onverwacht
ogen wennen er al aan…
Het moet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 249 Om jou je laatste rustplaats te geven.
En het is goed, voor jou en voor mij.…
Tweewereldenbestaan
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 42 ik zag haar
uit de ruïne
ontsnappen met
een middeleeuwse
steenlawine
dicht op haar hielen
hoorde
hysterische
paniek in haar stem
zag de intense chaos
in haar geest vliegensvlug
om zich heen grijpen
nog is zij heel
beneden gekomen
want het enige
dat ik vond was
haar warmte op een
grote ronde steen
die rustplaats
was uit zijn…
Diep in jezelf
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.006 Een plek waar je
alle gevoel van tijd verliest,
waar er een blijvende,
indrukwekkende stilte heerst
een plek waar je
een gevoel van leegte ervaart,
waar hete tranen
je de adem afsnijden
een plek waar het
in je binnenste woelt,
waar je gedachten kunnen
vluchten in een beven bang
een plek waar een dof gesnik
een rustplaats vindt…
Regen op Selwerderhof (Groningen)
netgedicht
5.0 met 9 stemmen 562 Sterker nog, ze scheen het niet te merken,
keek onbewogen naar de natte grond,
tussen de matglimmende grijze zerken,
naar waar iemand zijn laatste rustplaats vond.
Was het de wolkbreuk of toch het verdriet
om wie in dat graf haar was ontstegen,
dat ze onberoerd haar gezicht nat liet?
Het enige gezelschap bij het graf
was zij.…
Wolken kunstsneeuw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 131 Wolken kunstsneeuw
drijven behoedzaam
binnen, het zijn de
souvenirs van openbaringen,
gebloesemde herinneringen van
een laatste rustplaats aan
de buitenzijde van mijn
minuscule wereld.…
Brein
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 253 Vind ik een rustplaats voor mijn gedachten
Zodat ik niet hoef te wachten
Om daar met jou gelukkig te zijn.…
DIE ZEE MAN DIE ZEE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 32 er is ook geen enkele
vaste plek die hem kan binden
die hem wordt gewezen door
wie weet dan ook maar welke ster
hij weet ook echt
niet wat hij zoekt
waarop hij eigenlijk jaagt
en dus wordt hij
steeds weer voor een
nieuwe reis geboekt
steeds weer opnieuw uitgedaagd
nu heeft hij vrouw en kind
en het wordt tijd dat hij
aan wal een rustplaats…
Saya anak Indonesia
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 655 slechts één ervan blijft ongemoeid
en staat steeds helder voor de geest
maar is toch voor de tijd bevreesd
waarin mijn laatste adem vloeit
och sayang, mijn wens verdwaalt
in nevelsluiers van de nacht
zoekend naar een stille kracht
die hem uit zijn begeerte haalt
ja sayang, ik droom erbarmen
van alle voorouders en goden
dat mij een rustplaats…
Fakkeldragers zijn wij
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 232 Een kist waarin een voltooid leven,
zijn laatste rustplaats vindt.
Het evangelie van het brekend licht,
dat ons een groot geheim laat zien.
Hoe de dood zichzelf verjongt.
Verterend in een hemels vuur.
Vergaand in moeder aarde.
Het geheim dat ons het verhaal vertelt.…
Witte steen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 234 Onlangs vond ik op een wandeling
een mooie witte steen
ruw nog met aardgelaagde strepen
hem thuis gewassen en geslepen
eindeloos gepolijst tot hij schitterde in de zon
een naam er in gekerfd, een edele naam
die in eeuwigheid niet sterft
wel duizend keer gezegd
over het aangeharkte pad
ontdaan van afgevallen blad
naar de rustplaats gebracht…
Bevlogen vrijheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 100 Een rustplaats schiep een nieuwe droom,
die in vrijheid uitvloog heel gewoon.
Teer en minnelijk bevlogen
keek de gevleugelde mij in de ogen.
Een soort kraalogige herkenning
van verstandhouding en wederzijdse
gewenning. Tussen een wereld van
verschil van de menselijke behoudzucht
en een vogeltje dat weer vliegen wil.…
KLOOSTERWIEL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 275 als vrede iets met harmonie van doen heeft
schuilt het geheim misschien wel hier
terwijl een bleke maan op het water drijft
een late vogel naar zijn rustplaats wiekt
waar het boerenland zich in gewijde stilte
hult en elk gerucht in het duister verstomt
het riet een bewogen lied van vrede ruist
de schepping hier al eeuwen…
Kunstsneeuw?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 82 Wolken kunstsneeuw
drijven behoedzaam
binnen, het zijn de
souvenirs van
onze openbaringen,
gebloesemde herinneringen van
een laatste rustplaats onder
de wortels van mijn kunstboom.…
Sonnet van het lovende bed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 99 oorsprong van het zalige lieven
kussen het dubbelspel gerieven
de muze zich niet laat verliggen
neem het geheel tussen de flanken
tot de baldakijn erboven schikt
zuiver eenden dons een plaats inpikt
dubbeldekse matrassen spranken
vooral het hoog liggende hoofdeind
kan tegen een flinke slag of stoot
het hemelbed blijft rechtovereind
dek en rustplaats…
De schaduw van de maan
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 graaft in de herinnering
wat we samen verwachtten
de schaduw van de maan
maakt lucide dromen wakker
ontmoeting was geen toeval
jij zocht in mij een makker
de schaduw van de maan
doet beseffen dat je nog weet
van al die spannende dingen
die je toen alleen samen deed
de schaduw van de maan
verlicht jouw koude steen
iets op deze kille rustplaats…
Rembrandtcyclus 18: anno1669: mijn ontslapen leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 150 evenzeer wanneer uw bijzijn
andere drijfveer wenst
dan vermoeid poseren
in mijn licht en leven
al houd ik hier uw warmtestraling
liefgevangen om mij heen
beminde Saskia en kinderen,
Drickje, Titus mijn geliefde zoon
hangend sleep ik vol van overgave
tussendoor uw dodelijke liefdestred
waardoor mijn leven werd gevangen
voer mij naar uw rustplaats…
ALS JACK & ROSE
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 Maart, met vorst nog in de grond
En toch steek ik de loftrompet
Over het zanderige bed
Waarin jij eens je rustplaats vond
Ooit sloten wij een prachtverbond
Huwde jouw haiku mijn sonnet
Kwamen we samen in verzet
Tegen wat buiten ons bestond
Het strakke burgermansfatsoen
Kreeg op ons, vrijbuiters, geen vat
We bleven elkaar toegewijd
Straks…
Toneel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 En dan nog is het toneel,
als je met veel deftigheid
Naar je laatste rustplaats
wordt vervoerd.
Toespraken over jouw leven.
Het was zo goed gespeeld.
Ja, de facade mocht niet vallen.
Maar misschien heb je je...
doodverveeld.…
WOESTE BAREN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 81 Mensen liggen duizelig en verzwaard,
kunnen niets meer van reisvertier merken,
zien rondom hun rustplaats zwarte zwerken.
Is deze ellende spoedig bedaard?
Gezonde dichters en schilders op het schip
genieten van wilde schommelingen,
voelen zich hecht en zeker als een klip.…
Bij 't eerste lijk
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.739 'k Had nooit nog bij een lijk gestaan,
Al had ik menig gang gedaan
Om bloedverwant en vrinden
Te brengen waar een rustplaats is,
Die ik nog in mijn droefenis,
Benijdb'ren! niet mocht vinden.…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 De schaamteloosheid van de onmacht,
verminkte tijd verruil ik met een open plek
verbannen naar deze rustplaats, waar
een zonnestraal zich verveelt in mij
herinneringen van geruis uit het heelal
vervalt in de moedwil van gedachteloosheid.…
De eeuwige strijd.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 200 En dan de rustplaats vinden op de ree,
na 't landurig worst'len op de zee.…
Noorder of Zuiderlicht?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 370 Wolken kunstsneeuw
drijven behoedzaam
binnen, het zijn de
souvenirs van onze
openbaringen,
de wereld lijkt onvruchtbaar in
mijn glazen aardbol tussen beide
polen wordt hij gevuld met winterlicht,
in omwentelingen van de mooiste wensen
ontkiemt in het Noorder – en het Zuiderlicht
gebloesemde herinneringen van een
laatste rustplaats…
De tuinman
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.819 Maar 't leven is te vast en hard:
Of we al een rustplaats graven,
Nog nimmer kwam de grote nacht
En is een mens gaan slapen.
Zie naar de bloemen op een graf,
Het leven kan niet sterven.
Nooit komen wij de wereld af,
Al barsten we tot scherven.
------------------------------
Verzamelde gedichten (1990)…
Lieve Jan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 langs
en zie je vorige week
nog buiten staan
waar wij altijd ons praatje
hadden, een niemendalletje
over mijn fiets
of over het weer
nu ben jij er
tussenuit gepiept
jou horen zal ik
nu nooit meer
jouw persoon maakte
de groep compleet
je kon heerlijk koken
was een opgewekte man
vandaag brengen we jou samen
naar jouw laatste rustplaats…
Eindeloos
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.984 Het oude houten hekje kreunt
zijn matig onderhouden luid
als ik hem traag achter me sluit
toch lijkt het of de stilte leunt
tegen bejaard gebogen bomen
die knikkebollend tijd verdromen
ik zie de jaren vaag vergaan
uit vergeten grijs verleden
en in marmer vers gesneden
nadenkend blijf ik even staan
bij hetgeen jouw rustplaats is
maar…
De olijftak
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 142 zitten zij nu aan het
laatste avondmaal
in saamhorigheid
naast angst en wensen
hij is veroordeeld
draagt zijn kruis
en doornenkroon
langs de hoon van
hen die hem verachten
om zijn liefde en geloof
zijn dood verwachten
in de stilte
van het graf hebben
vrouwen hem gewassen
op witte kleden gelegd
onzekerheid rolt stenen
die zijn rustplaats…
De glazen tijd
netgedicht
4.0 met 62 stemmen 2.621 zeker, het glazen lichaam
is aan het oog onttrokken,
verbrijzeld op enig moment
maar waar de geijkte
eeuwenlang door bewegende polsen
in de schoonheid lijkt verheven
is hem nu
tussen willekeurige overlevenden
een voorlaatste rustplaats toegekend…